Cehenneme Hoşgeldin

Bölüm:11 "Depo"

Merhaba, lütfen bölümü okuduktan sonra oy vermeyi unutmayın.

Okunma sayısı yükselişte olduğu halde oy sayısı hep sabit. Yapmanız gereken tek şey alttaki küçük yıldıza basmak. Lütfen bu konuda hassasiyet gösterelim.

Bölüm: 11 "Depo"

"Tecavüz olayı hakkında bir şey buldun mu?"

"Geçen yıl 18 Nisan'da ihbar yapılmış" dedi Javier bulduğu dosyayı masanın üzerine bırakarak. "Kızın cesedi bulunduktan bir gün sonra. Aaron ihbarı yapmış. Suçlu bulunan gençler karakola gelmişler. Ama yetersiz delil ve iftira kabulüyle serbest bırakılmışlar."

"Cezaları örtülmüş yani"

Javier başını salladı. Bunu kimin yaptığını tahmin edebiliyordu. Müdür Bey oğlunun başı yanmasın diye genç bir kızın ölümüne göz yummuştu.

Olaylar deşildikçe gün yüzüne daha fazla olay çıkıyordu. Javier iş bitince ortaya nasıl bir tablo çıkacaktı merak ediyordu.

"Katil bu yüzden onları öldürüyor olabilir"

"Ya dün geceki ceset?" dedi Başkomiser. "Onun çocuklarla bir bağlantısı yok."

"Katilin aynı kişi olduğundan emin değiliz"

"Ya karakolun önüne bırakılan paket?parmağın sahibi bir çocuk değil"

"Bir de o vardı değil mi?" Javier derin bir nefes verdi. Kim neden onları öldürmüş olabilirdi?

Başkomiser dün geceki kurbanın katilinin farklı biri olduğunu düşünüyordu. Fakat Javier aynı fikirde değildi. Katil aynı kişi olabilirdi. Hatta Javier aynı kişi olduğunu düşünüyordu.

"Sence Aaron yapmış olabilir mi?"

"Sanmıyorum" dedi Javier başını kaldırarak. "Aaron öldürmüş olsaydı o kadar öfkeli olmazdı"

"Doğru..." diye mırıldandı Başkomiser. Aaron'ın yüzündeki öfkeyi ikisi de görmüştü. O yapsaydı bu kadar öfkeli olmazdı. Öyleyse kimdi? Kim bir gurup genci acımasızca öldürmüştü?

On sekiz yaşına bile girmemiş bir gurup genci. Genç bir kıza tecavüz edip ölümüne neden olan bir gurup genci...

Kapı aniden açılınca ikisi de düşüncelerinden sıyrılıp kapıya döndü. Amy elindeki dosyayla baskına girer gibi girmişti içeriye.

"Merhaba Başkomiser'im. Sanırım bir şey buldum..."

Can

Bazen bir şeyden ne kadar kaçarsan kaç her zaman o şeyin içinde bulursun kendini. Sanki orası senin için yapılmış, sana ait bir yer. Senin ait olduğun bir yer. Ve oradan asla kurtulamazsın.

Bedenimi hafifçe hareket ettirdim. Bu arkamdaki saldırganın boşluk bırakması için basit bir taktikti. Ellerimi hızlıca omzumdan ele uzatıp aynı hızla kıvırıp saldırganı yere yatırdım.

"Ahh, kolum kırıldı!"

Saldırganın başını tutup yüzüne baktım.

"Tuğkan?"

Ellerimi geri çektim. Tuğkan yerde iki büklüm kalmıştı.

"Reflekslerinin bu kadar iyi olduğunu tahmin etmemiştim" dedi acıyla. "Az kalsın kolum kırılacaktı. "