deliotu 'drarry

17, okul değişmez, gelişir

Harry expressteki kabinlerde dolaşıp Draco'yu ararken onun da kendisini aradığından bihaberdi. Tüm slytherinleri dolaşıp birçok tanıdık yüz görse de Draco'yu bir türlü bulamamıştı. Sonunda platin sarısı saçlar ve bordo kazak giymiş bir beden gözüne çarptığında kıkırdayarak onu arkasından sarıldı ve havaya kaldırdı. Kendisinin de üzerinde sol göğüs kısmında küçük bir işlemeyle 'Draco' yazan slytherin yeşili bir kazak vardı. Draco'nun sırtında kocaman harflerle "HARRY POTTER 07" yazan altın bir işleme vardı. Draco kıkırdayarak ona sarılıp arkadaşları ile konuşmaya devam etti. Draco ve Harry çifti çoktan binalar arasındaki kalın duvar taşlarını sökmeye başlamıştı.

Sevgi iyileştirir kelimesi oldukça doğrudur. Çocukların yaraları öpülünce iyileşmeleri gibi, gerçekten iyileşirler çünkü acılarını sevgi örtmüştür.

Harry, Draco'yu çekiştirerek kendi kabinine götürürken gördüğü herkese selam veriyor, konuşmak isteyenleri geçiştiriyordu. Draco'yla kabine girdiğinde derin bir nefes alıp Draco'yu gülüşünden öperek kendisini sert koltuğa bıraktı. "Sabahtan beri özleminden az kalsın yataklara düşecektim biliyor musun?"

Draco Harry'nin dramatik haline gülerek kendisini onun üzerine bıraktı. Varana kadar biraz uyumaktan sıkıntı olmazdı, hem onlar daha çocuktu, gelişme çağlarında birçok sorun yaşasalar da uyumaya iyi beslenmeye ve sevgi görmeye ihtiyaçları olduğu kesindi.

♥️

Arabalara yerleştikleri sırada Blaise ve Ron tartışmaya çok aldıkları için ne yazık ki hepsi tek arabaya sığışmak zorunda kalmıştı. Herkes kucak kucağa giderken Ron bir noktaya odaklanmış bir biçimde dalmış gitmişti. Bir anda çevresinin ne kadar değiştiğini düşünüyordu. Nefret ettiği kişiler ile yakın dostlar denecek kıvama gelmişlerdi. Belki Harry ve Hermione kadar yakın değillerdi onlarla, ama bir şekilde yakın arkadaşlardı. Luna, elindeki çilek şeklindeki çantayı nasıl ördüğünü Daphne ile paylaşırken, Astoria ona sarkıntılık ediyordu. Tam bir çapkındı ama Luna bunu anlayamayacak kadar hülyalı bir kızdı.

Theo onu dirseğiyle dürtüp Seamus ve Blaise'in garip yüzler göstererek yarışmasını izlemeye davet ettiğinde gülerek arkadaşlarına katıldı ve o da garip bir yüz gösterdi.

♥️

Hermione yemek salonunda karmakarışık oturan öğrencilere bakarken aniden kendisini çok sakin hissetti. Öyle huzurlu bir haldeydi ki, bu büyü sonsuza kadar sürecekmiş gibiydi. Herkes birbiri ile konuşuyor ve gülüşüyordu. Profesörlerin hepsi kocaman gülüyor, Dumbledore memnun bir şekilde etrafı izliyordu. Ara sıra birbirlerine fırlattıkları atıştırmalıkları ağzıyla kapmaya çalışan oğlanlar, dedikoduya fazla kaptırmış kahkahaları gittikçe yükselen kızlar, etrafta zevkle dolaşan hayaletler...

Hermione trene bindiğinde okulun çok değiştiğini artık hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını düşünmüştü. Ama işin aslı bu değildi. Okul aynıydı, öğrenciler profesörler, hayaletler, yemek masaları, ev cinleri... Her şey aynıydı, sadece daha iyi bir formuydu. Daha çok gelişmişti, değişmemişti.

♥️

Dumbledore konuşmasını yapmak üzere ayağa kalktığında herkes sessizleşti. Renklerin birbirine karıştığı salonda, misafir öğrenciler de vardı. Misafir müdürler olduğu gibi.

"Sayın öğrenciler, sevgili profesörler bu seneki eğitim yılına ara vermek durumunda kaldık. Bu süreç büyücüler ve cadıların aileleri tarafından hiç olumlu karşılanmadı bildiğiniz gibi bu nedenle Sihir Bakanlığı'nda süren uzun tartışmalar sonucu herhangi bir duruma karşın Ateş Kadehi iptal edildi. Bu sene hepimiz birçok şey öğrendik, yalnız sizler değil. Aranızda yarışmalarımızın bitmesine üzülenler olduğuna eminim ama sizi korumak asli görevimizdir."

Kısa bir uğultudan sonra aniden ortam eski neşesine kavuştu. Alınan bu kararın yararlı olduğunu herkes hissedebiliyordu.

Bu bir yeni yıl sayılmazdı uzun bir tatil sonrası okula geri dönmekti yalnızca ama yine de getirileri mükemmeldi, herkese göre.

♥️

Ala'smarladık.

İyisiniz umarım.

Ne zaman okuyorsunuz bilmiyorum bu yüzden;günaydınlar, iyi günler, iyi akşamlar, iyi geceler dilerim.
-Lolia