hoofdstuk 3

39 5 0
                                    

Onmiddellijk werd ze van haar kamer naar de operatie kamer gereden. Dr. Cassing spoot alvast een vloeistof in haar infuus. ''Dit haalt de pijn alvast een beetje weg, zodat je zo lekker kan slapen.'' Noralynn keek Dr. Cassing aan met betraande ogen. '' Wat is er aan de hand, waarom moet ik gelijk geopereerd worden?'' Dr. Cassing keek haar aan. '' Je hebt een bloeding opgelopen, maar me weten nog niet waar en dat willen wij nu uit gaan zoeken.'' Plotseling ging ze recht naar voren zitten en spuugde ze bloed uit, en kreeg ze een bloedneus. Toen viel ze achterover en werd alles zwart. De dokters spoedde zich naar de O.K, daar werd ze gelijk op de operatie tafel gelegd. Ze kreeg toch nog vloeistof om haar in slaap te houden en ze kreeg een zuurstofbuis in haar luchtpijp. En toen begon te operatie. De operatie duurde bij elkaar 2 uur.
Toen werd ze weer naar zaal gebracht. Voordat ze van de zuurstof af werd gehaald keken ze wat het zuurstof gehalte in haar bloed was, en of haar hartslag en bloeddruk normaal waren. Ze had door die aanval een hele zwakke hartslag gekregen. En haar bloeddruk bleef ook behoorlijk laag. Toch gingen ze proberen of ze van de zuurstof afkon. Toen ze de zuurstofbuis uit haar luchtpijp haalde, ging in 1 keer de alarmbellen rinkelen. Noralynn kreeg een toeval door zuurstof tekort. Dr. van der Sloot spoot in haar bovenbeen een verlammingsinjectie leeg. Het lichaam ontspant zich en ze kreeg de zuurstofbuis weer in haar luchtpijp.
Toen liepen de artsen naar Jeroen toe, de vriend van haar vader. ''De operatie is geluk, ze had maag en darm bloeding die hebben wij verholpen. De maag was al een keer gescheurd geweest toen ze hier binnen kwam, dus door de extreme woedeaanvallen is die opnieuw gescheurd.'' Zei Dr. van der Sloot. ''Wat was er met haar darmen dan, hoe konden die plotseling scheuren?'' vroeg Jeroen verbaast. '' Er zat waarschijnlijk al een langere tijd een scheurtje in haar darmen en die is toen iets verder gescheurd. Vandaar die plotseling kotsbui en bloedneus.'' Zei Dr. Cassing toen. ''Dadelijk gaan we nog een scan van haar hoofd maken, kijken of daar ook geen bloeding heeft plaatsgevonden. Maar dat doen we morgen, ze ligt nu op de I.C. omdat ze in shock is geraakt toen we haar bij probeerde te brengen. Ze ligt nu nog aan de beademing, u mag straks eventjes bij haar. Maar ze moet eerst bijkomen, en wij houden haar de komende 24 uur in de gaten.'' Voegde Dr. van der Sloot er nog aan toe. '' U kunt beter nog naar huis gaan, we bellen u over 24 uur op om te melden of er veranderingen zijn.'' Was het laatste wat Dr. Cassing zei, want toen liepen de 2 artsen weg.

Op zoek naar mijn ware indentiteitWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu