hoofdstuk 11

10 2 0
                                    

Toen Noralynn op een veilige afstand van het ziekenhuis was, stortte ze in. Het ontsnappen uit het ziekenhuis had haar heel veel kracht gekost. Na 10 minuten stond ze weer op, het duizelde haar heel erg. Toch liep ze door, ze wou zo snel mogelijk weg wezen. Ze ging na een uur lopen weer zitten, en rustte even uit. ''Hoe laat zou het ondertussen zijn? Ik weet niet hoe lang ik hier al ben.'' Ze keek naar de lucht het begon al te schemeren. ''De avond zal wel bijna vallen, het begint al donker te worden.'' Ze zuchtte diep. Ze liep toen door opzoek naar een plek om te overnachten. Ze voelde dat de regen haar een beetje hielpen om te kalmeren. Hoe verder ze liep, hoe harder het begon te regenen. Noralynn merkte het niet eens op. Ze zag opeens dat ze in een bos liep. Dat was haar nog niet eens opgevallen. Ze zocht naar een omgevallen boom of een bos takken. Maar na nog een uur gelopen te hebben had ze nog niks gevonden, en ze was hartstikke moe en doorweekt. Noralynn zakte weer door haar benen heen. Zo moe als nu was ze nog nooit geweest. Ze voelde in haar jaszak, op zoek naar een aanwijzing. Ze vond alleen een sleutel, een mobieltje en een pakje kauwgom. Ze pakte de kauwgom en nam er eentje. ' Ik moet toch ergens op kauwen om wakker te blijven.' dacht Noralynn. Toen pakte ze het mobieltje. '' Doe het, doe het alsjeblieft.'' Zei Noralynn wanhopig. Ze zag tot haar grote opluchting dat de helft van de batterij nog vol zat. Haar hart begon sneller te kloppen. Ze ging snel door het menu heen op zoek naar haar fotoalbum. Tot haar opluchting zag ze 10 foto's staan. ''Dit mobieltje had ik waarschijnlijk nog niet zo lang.'' Zei ze zachtjes. Ze opende de eerste foto en zag hierop 2 meiden staan. Het ene meisje was lang en had zwart haar en blauwe ogen, en het andere meisje was ietsje kleiner, blond haar en en had groene ogen. Noralynn bleef naar die foto kijken en kijken. En toen besloot ze een foto van zichzelf te maken. 'KLIK' deed de camera van het mobieltje. Toen Noralynn naar de foto keek zag ze een erg vermagerd meisje, met zwart haar en blauwe ogen. Toen klikte ze naar een foto verder. Op dat moment zakte Noralynn tegen een boom aan. Alles draaide en opeens begon ze beelden te zien. Ze zag dat ze hartstikke veel plezier had met dat andere meisje van de foto. Ze maakte allemaal verschillende foto's, en ze hadden veel plezier. Toen namen ze afscheid van elkaar en spraken af om elkaar morgen weer te zien. Toen Noralynn haar ogen weer normaal deden, was ze erg in de war. Maar snapte wel dat hun 2 wel eens vriendinnen konden zijn. Langzaam stond ze op en liep ze verder. Steeds verder het bos in tot ze een holle boom vond. Ze verschuilde zich daarin en viel in slaap.

Op zoek naar mijn ware indentiteitWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu