Toen Noralynn wakker werd, kon ze zich nog weinig van de afgelopen nacht herringeren. Ze liep naar de woonkamer en zag John al zitten.'' Goedemorgen meis, beetje kunnen slapen?'' Noralynn keek hem wantrouwig aan. '' Wat heeft u in mijn drinken gedaan?'' Ze keek John kwaad aan. John zuchtte diep en zei:'' Ik heb een klein beetje slaapmiddel in je drinken gedaan, zodat je zou slapen.'' Noralynn keek hem kwaad aan. Nog voordat ze iets kon zeggen, ging de deurbel. John duwde haar opzij en zei:'' Ga naar je kamer, ik ga kijken wie het is.'' Noralynn luisterde in 1 keer. Ze verstopte zich onder haar bed. De deur had ze op een kiertje gezet, zodat ze mee kon luisteren wat er gezegd zou worden. John deed de deur open, en zag 2 agenten staan. '' Goededag agenten, waarmee kan ik u helpen?'' zei hij verbaast. ''Wij hebben vernomen van bepaald mensen, dat u hier Noralynn Angels hier verborgen houdt. Zou dit kunnen kloppen?'' John keek de mannen wantrouwend aan. ''Mag ik eerst uw namen weten agenten?'' De agenten keken elkaar aan en knikte. '' Natuurlijk meneer, ik ben Peter Cassing en dit mijn collega Jan van der Hoog.'' zei de agent. Noralynn hield haar adem in. Die naam Cassing, die kende ze maar goed genoeg. '' Mogen wij binnen komen om de boel te inspecteren?'' John keek hun verbaast aan. ''Hebben jullie een huiszoekingsbevel gekregen dan?'' vroeg John. De agenten keken elkaar aan en Jan van der Hoog zei: '' Nee maar daar kunnen wij zo voor zorgen, meneer.'' John keek hun verbaast aan en zei:'' Dan zal ik die maar gaan halen, eerder komen jullie mijn huis niet in. Fijne dag heren.'' De agenten liepen weg en John deed de deur dicht. Toen liep hij naar de slaapkamer en zei:'' Kom er maar onder vandaan hoor Noralie, ze zijn weg.'' Noralynn kwam onder het bed vandaan. Haar gezicht was helemaal nat van de tranen. John knuffelde haar en ging samen met haar op bed zitten. Daar wiegde hij haar zachtjes heen en weer. '' Die agent Peter Cassing is helemaal geen agent, dat was mijn behandelende arts.'' Zei ze helemaal in paniek. '' Laat me ze alstublieft niet meer meenemen, ze gaan me alleen maar pijn doen.'' John drukte haar zachtjes tegen zich in en zei:'' Niemand neemt jouw mee, je blijft bij mij dat beloof ik je.'' Hij gaf haar een kus op haar hoofd en bleef haar zachtjes wiegen. Noralynn werd steeds rustiger en John hoorde haar ademhaling rustiger worden. '' Kom mee, je moet even wat eten meis.'' Noralynn liep wel mee, maar toen ze eenmaal aan tafel zat at ze niks. '' Meis, je moet echt even wat eten.'' Zei John zachtjes. Noralynn keek hem aan en zei: '' Ik heb helemaal geen trek.'' Ze bleef naar haar bord staren, maar ze nam geen hap. '' Ik zal kijken of ik ergens iets vloeibaars heb liggen om te eten.'' zei John en hij liep de kamer uit. Opeens ging de deurbel weer en Noralynn pakte haar bord en glas en rende weer naar de slaapkamer. Daar verstopte ze alles in de kast en zelf ging ze onder het bed liggen. Ze kroop helemaal in elkaar. Toen John de deur open deed zag die de 2 agenten weer staan. '' Goeiedag heren, hoe kan ik jullie nu weer van dienst zijn?'' Peter Cassing nam gelijk het woord.'' Wij komen een huiszoeking doen, daar hebben wij het bevel voor.'' John keek hem aan en zei:'' Mag ik het huiszoekingsbevel dan even zien heren?'' Jan van der Hoog opende zijn tas en toonde het bevel. ''Kom binnen heren.'' zei John. De 2 agenten kwamen binnen en bekeken echt elke kamer. Als laatste kwamen ze bij de slaap kamer uit. Toen Peter Cassing de kast opende, keek zijn college op het balkon. Noralynn zag haar kans en schoot als een speer onder het bed vandaan. '' GRIJP HAAR!'' schreeuwde Van der Hoog naar zijn college. Voordat Noralynn nog bij de deur naar buiten was, greep Peter Cassing haar beet. Noralynn werd zo ontzettend kwaad, dat ze hem zo hard in zijn hand beet. Ze beet zo hard dat hij begon te bloedde. Van der Hoog stond achter haar en greep haar beet. Noralynn begon te schreeuwen en te trappen. John begon zich ermee bemoeien.'' Mag ik versterking astublieft, op de van Kasselenweg 375. Wij zitten op de 5de verdieping van de flat, rechter kant.'' riep Cassing door zijn walkie talkie. Nog geen 5 minuten later waren er nog 5 extra politie agenten geariveerd. 2 agenten renden naar binnen en wouden John in de boeien slaan. John verzette zich in alle macht, maar voelde toen een naald in zijn arm. Nog geen 2 tellen later lag John gestrekt op de grond. Noralynn werd toen zo kwaad, dat ze een achterwaartse elleboog stoot gaf en Van der Hoog liet haar los. Ondertussen was Cassings hand verbonden en pakte hij Noralynn bij haar bovenarm. Nog voordat ze verder nog iets kon doen, voelde ze al haar spieren ontspannen en werd alles zwart.
