3. Bölüm

27.9K 547 323
                                    

Keyifli okumalar...

______

1 Hafta Sonra

Bazı zamanlarda kendimizi dönüşü olmayan bir çıkmazda, uçurumun kenarında hissederiz. O uçurumun kenarından birinin bizi çekip almasını, kurtarmasını isteriz bir yandan. Üzüntülerimiz, kederlerimiz, yaşadıklarımız bir bir geçer gözümüzün önünden, tıpkı bir film şeridi gibi.

Günlerdir yeni tanıştığım adamla sabahlara kadar konuşuyor, buluşuyordum. Her geçen gün birbirimizi daha iyi tanıyorduk.

Duş sonrası kurutmadığım nemli saçlarımı havluya sararak salona geçtim. Telefonuma gelen bildirim sesiyle sehpanın üzerindeki telefonumu elime alıp baktığımda Yağız'ın mesaj attığını gördüm.

Yağız
Müsaitsen sana geliyorum güzelim.

Dudaklarımda beliren gülümsemeye engel olamadım, müsaittim, gelmesinde sakınca yoktu.

Ben
Müsaitim, gelebilirsin.

Beni bir kaç kez evimden aldığı için adresimi biliyordu. Belki de ona güvenmemem gerekirdi ama böyle bir ihtimali düşünmek saçma geliyordu.

Üstüme çeki düzen verip saçlarımı kuruttum, birazdan gelecek olmalıydı.

Çalan zille kapıya doğru ilerledim, holdeki boy aynasına bakarak derin bir nefes aldım ve kapıyı açtım.

Elinde bir çiçek buketi vardı, en sevdiğim çiçek. Beyaz gül. Nerden bildiğini sorgulamadım, açık kahve gözlerinden gözlerimi ayırmadım bir kaç saniye.

"Hoşgeldin," diyerek gülümsedim. "İçeri gel."

"Hoşbuldum yavrum," dedikten sonra çiçek buketini elime verip içeri geçti. Salonuma doğru ilerlerken koridorumdaki biblo ve tabloları meraklı bir şekilde inceliyordu. Evime ilk kez geliyordu.

"Zevkini beğendim," dedi salona geçtiğinde koltuğa yerleşirken.

"Teşekkürler, hoşuma gidiyor," diyerek yanına aramızda biraz mesafe kalacak şekilde oturdum.

"Evine gelmek istedim, rahatsız olmadın değil mi?" diye sordu. "Bu kez sessiz bir yerde, yalnız konuşalım istedim."

"Hayır, olmadım. İyi düşünmüşsün, bugün dışarıya çıkamazdım," dedim.

"Neden?"

"Biraz yorgunum, dün geç yattım," dediğimde kaşları çatıldı. "Geç saate kadar dosyalarıma baktım, o yüzden," diye düzelttim.

"Aç mısın diye de sormadım, yemek alır gelirdim. Aç mıydın güzelim?" diye sorduğunda gülümsedim. "Hayır hayır değilim. Ama limden bir kahve içmek istersen yapabilirim?"

"Olur, yap bakalım," diyerek gülümsedi. "Şekerli, şekersiz?"

"Şekersiz içtiğimi biliyorsun," dediğinde yüzümü buruşturdum. "Pardon, çıkmış aklımdan."

Mutfağa gidip ona sütlü şekersiz, bana şekerli filtre kahve hazırladım. Salona kahveleri götürürken telefona baktığını gördüm, beni gördüğünde sehpaya ters çevirerek koydu.

ASEL +18 (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin