ASEL +18 (Tamamlandı)

35. Bölüm

100 K şerefine bölümü erken atıyorum 🔥

Teoman ~ Aşk Kırıntıları
Esmeray ~ Unutama Beni

Keyifli okumalar...

_____

Hava artık tamamen kararmıştı ve sahilde hiç kimse kalmamıştı. Sadece kendi hallerinde içen adamlar vardı, onlar da benden bir hayli uzakta oturuyordu.

Aklıma gelen düşünceyle ayağa kalkıp arabama doğru yürümeye başladım. Cüzdanımı alıp arabayı tekrar kilitledim. Buralarda fazlasıyla tekel vardı.

Bir kaç dakika yürüdükten sonra karşıma çıkan ilk tekele girdim. "Bana bir şişe tekila ve mojito verir misiniz?"

Orta yaşlı adam siyah poşeti elime verdiğinde kartımı uzatıp ödemeyi yaptım ve tekelden çıktım. Tekrar sahile, olduğum yere geldiğimde arabamdan aldığım örtüyü altıma serdim. Hava soğuyordu, ceketimi çıkarmadım.

İçeceğimi yudumlamaya başladım. Deniz dalgalıydı bugün, hava da karanlıktı. Ay tam tepede hilal şeklini almıştı. Hafif bir meltem rüzgarı eserken bakışları kahveyi andıran adam geldi aklıma. Böyle olmak zorunda mıydı?

İçtiğim alkollü içecek yavaştan mayışmama neden olurken gözlerim doldu. Yaşadıklarım bir bir gözlerimin önünden geçti film şeridi gibi. Adını anmak istemediğim adam tarafından aldatıldıktan sonra Çelik çıkmıştı karşıma. Hem de psikolojik tedavimin bitme sürecine yakın bir zamanda.

Çelik her kadının hayallerini süsleyebilecek bir adam. Fazlasıyla yakışıklı, karizmatik. Hele o gözleri, bir kere baktığı kadın gözlerine bin kere bakmak ister. Gözlerine baksam bir ömür sıkılmam. Çoğu kadının hayalindeki o zengin, yakışıklı ve anlayışlı adam Çelik.

Anlayışlı mı sence de Asel?

Ben hiç bir zaman onun bu özelliklerine bakmadım, gözlerine bakmış olabilirim... Orası ayrı konu.

Demek ki bazı güzel şeyler kötü olayların, yaşanan olumsuz şeylerin düzeltilmesine yardımcı olamıyormuş. Onun zenginliği, yakışıklı olması ve diğer özellikleri beni ne kadar üzdüğü gerçeğini değiştirmiyor.

Belki de eski ilişkisindeki kadın çok iyi, güzel birisiydi. Annesinin söylediği gibi.

Alkolün etkisiyle ağlamaya başladım. Denize fazlasıyla yakın olmamın nedeniyle daha çok hüzünleniyordum. Hüngür hüngür ağlarken şişenin bittiği farkettim. Bilincimi kaybettiğim için ağlamıyordum, sadece alkol sakladığım duyguları gün yüzüne çıkarıyordu.

Kapattığım telefonum sayesinde ne Çelik, ne de başka birinin mesajlarını veya aramalarını duyamıyordum. Mutluydum aslında bu durumdan, uzak kalmak iyiydi bir kaç saatliğine de olsa.

Buz kesmiş ellerimi ceketimin cebine sokup telefonu çıkardım. Tuşuna bir kaç saniye basılı tuttum ve açmaya çalıştım. Açılan telefonun şifresini titreyen parmaklarımla girip internetimi açtım. Mesajlar bir bir düştü önüme.

Çelik
Asel, neredesin?
Neden cevap vermiyorsun?
Amına koyayım niye kapalı telefonun!

Çelik kişisinden 4 cevapsız arama.

Ilgın
Asel neredesin gene? Deliye döndü Çelik, bize de Asel nerede diyip duruyor!
Telefonunu da kapamışsın korumaları da yollamamış ulaşamıyoruz.
Telefonunu açtığında bana yaz, söz veriyorum Çelik'e haber verdiğini söylemeyeceğim.
İyi olduğunu söyle.