"Duygularımın esiri olmaktan kaçıp kaderimin bana çizdiği yollardan çıkmaya, zorluklardan sıyrılmaya çalıştım. Önüme çıkan engeller mutluluğumu benden alıp çok uzaklara götürse de bununla başa çıkmak adına elimden geleni yapmaya hazırdım."
...
Başka...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm fotosu.
______
Heyecan ve tutku değil midir bazı zamanlar bizi dinamik tutan duygular? Tutku... Ucu bucağı görünmeyecek kadar sonsuz olan o şehvetli duygu.
Yeme içme gibi şeylerin yaşamımızın devamı için gerekli olduğu kadar ruhumuzu beslemek, onu doyurmak gerekmez mi?
Ah... Onun kollarındayım tekrar. Huzuru bulduğum tek adamın, dokunuşlarıyla beni kendimden geçiren adamın kucağındayım.
Çölde susuz kalmıştım sanki, onun bana su vermesine, beni yeniden yaşatmasına izin veriyordum. Onunla yanıp kavrulmayı da seçebilirdim, doğrusunu söylemek gerekirse bunu seçtim. Bu adama ait olmayı kabul ederek onun ateşiyle yanıp tutuşmaya hazırdım.
Bana bu denli hoş duygular hissettirmesi yasal mıydı? Hayır, olamazdı. Kendimi yalnızca ve yalnızca ona ait hissetmemde, kalbimin hızla çarpmasında ve bana dokunduğunda tenimde hissettiğim sıcaklık yasal olamazdı. Beni kendine tutsak ediyordu, elimi kolumu bağlıyordu ve işin garip yanı buna itiraz edemeyecek kadar hipnoz olmuştum. Aşk, gözü kör eder derler ya... Hissettiğim şey aşk mı bundan emin olmasam bile gözümü kör edecek kadar güçlü şeyler olduğundan eminim.
Belimde yer edinmiş eli nazikçe okşadı belimi. İki eliyle belimi kavramıştı. Bana yeniden sahip olduğunu hissederek dokunuyordu. Dudakları, ıslak ve kızardığından emin olduğum dudaklarımı yavaşça öpüyordu. Bu öpüşme içinde fazlasıyla özlem, derin özleminin yanında da arzu ve istek barındırıyordu.
Yavaş ama tutkulu öpücükleri beni baştan çıkartıyordu. Onun dudaklarını tekrar hissetmenin verdiği haz inanılmazdı. Saniyeler geçiyordu ama öpüşlerine olan hasretim dinmek bilmiyor, daha da şiddetleniyordu.
Ensesini hafifçe okşadım, oradan yukarıya doğru kaydırıp elimle saçlarını okşadım. Epeydir kapalı olan gözlerimi kısıkça aralayıp ona baktım, kendini bana bırakmış hâlini gördüğümde gözlerimi tekrar yumdum.
Öpüşmenin tadını yoğun bir şekilde alırken dudaklarını dudaklarımdan bir an olsun ayırmasın istedim. Beline doladığım bacaklarım ondan ayrılmasın, belimdeki sahiplenici ve güven veren tutuşu hiç bitmesin istedim. En çok da, beni hep böyle güzel öpsün istedim.
Dudaklarımdan ayrıldı, "Asel," diye fısıldadı, alnı alnıma dayalıyken.
"Çelik," dedim, nefes nefese. Saçlarım onun saçlarına karışmıştı, vücuduma sıcak basmıştı.
"Seni çok özlemişim."
Gülümsedim. Gözlerim kapalıydı ama onun da güldüğüne emindim. "Ben de," dedim, saçını okşayarak. "Ben de seni çok özlemişim."
