Yeni bölüm!
Oy ve yorum atmayı unutmayın...
▪︎▪︎▪︎
Gözlerimi açtığımda nerede olduğumu anlayamadım. Etraf kapkaranlıktı. Ama bir gerçek vardı ki şu an otobüste değildim...
Panik yapmamaya çalışarak etrafa baktım. Hiçbir şey yoktu. Karanlık her şeyi yutmuştu sanki.
"Neler oluyor...?" diye mırıldandım.
O an sesim bile bana yabancı gelmişti.
Bu olay da nereden çıkmıştı? En son otobüste gözlerimi kapatıp uyumuştum. Anormal hiçbir şey yoktu.
Bu bir şaka olamaz, değil mi?
Etrafımda ne var göremediğim için elimi açtım ve büyü uyguladım. Ellerimden güçlü bir ışık süzüldü.
Işığın gelmesiyle birlikte neyin önünde durduğumu görmüş oldum.
Karşımda eski bir ev duruyordu. Evin kapısının açıktı ancak evde hiç ışık yanmıyordu... Son derece ürperticiydi...
Arkama dönüp ellerimdeki ışıkla etrafımda başka neler diye baktım ancak her yer karanlıktı. Sadece bu ev aydınlanıyordu.
"Pekala... Eve girmemi istiyorsun değil mi lanet evren?"
Soruma bir yanıt gelmeyince dikkatli adımlarla eve yaklaştım. İçimde tuhaf bir his vardı.
Bu evi bir yerlerden tanıyorum sanki...
Kapının önündeki basamaklardan çıktım ve açık olan kapıdan içeriye baktım. Evin içerisi de, dışarısı gibi simsiyahtı ve hiçbir şey görünmüyordu.
İçimden "Umarım ölmem." diye geçirdikten sonra evin içerisine doğru sağ ayakla bir adım attım.
İçeri girdiğim anda arkamdaki kapı sertçe kapandı ve evin bütün ışıkları yandı.
Hızla geriye dönüp arkamdaki kapıyı açmaya çalıştım ancak kilitliydi. Açılacak gibi de görünmüyordu.
"Kahretsin!"
Sinirle yumruğumu kapıya geçirdim. Bir günüm de normal geçemez miydi benim? Ayrıca neden buradayım ben?!
Sorular... Sorular...
Bunlarla uğraşırsam asla bu kahrolası evden kurtulamam. Bir şeyler yapmalıyım.
Tekrar önüme döndüm ve evi incelemeye başladım.
Evin için, dışına göre hiç eski değildi. Duvarlar bembeyazdı. Taban ise siyah-beyaz parkelerle doluydu.
Önümde ikinci kata çıkan merdivenlerin olmasının yanı sıra hemen yan tarafımda bir dolap vardı.
Bir an bile düşünmeden uzanıp dolabı açtım.
Karşılaştığım şeyler iki adım geri gitmeme sebep oldu. Gözlerim şaşkınlıkla açılmış bir şekilde dolabın içindeki fotoğraflara kilitlenmişti.
Küçüklük fotoğraflarım...
Annem ve babam...
Sanki bütün kaslarım işlevini yitirmişti. O kadar şaşırmıştım ki hareket edemiyordum. Ayakta durmak da bir hayli zorlaşmıştı.
Gözlerim fotoğrafların üzerinde kontrolsüzce geziniyordu. Her fotoğraf, farklı bir anı...
Annemin ve babamın yıllar önce solan gülümsemeleri...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Shoto x Reader (Bnha x Reader)
FanficMei Katsue, U.A Lisesi'ne zorla gönderilmiş bir villaindir... Amacı uğruna her şeyi arkadasında bırakabilecek bir potansiyeli olmasına rahmen, orada bir öğrenciyle tanışmasıyla işler ters gidecektir.
