"ချစ်ပါရစေတေ့ာကွယ်"

အခန်း ၁၁

'ချစ်ပါရစေတေ့ာကွယ်' ____ အခန်း ၁၁

ကိုကိုနဲ့အတူ အဖေကိုယ်တိုင်ရောက်ချလာပြီး လာခေါ်တာမို့
ဖေ့ဖေ့အိမ်ကို ရောက်လာရသည်

'သီတာရေ သားနဲ့ သမီးအတွက် စားစရာတစ်ခုခုစီစဉ်ပြီးအပေါ်ထပ်လာပို့ပေးပါဦး

မန်နေဂျာလာရင်လည်း အပေါ်လွှတ်လိုက်နော် '

'ဟုတ်ကဲ့ အစ်ကို'

'သားအစစအရာရာ အဆင်ပြေရဲ့ လား
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဘာအခက်အခဲပဲရှိရှိ ဖေ့ဖေ့ကို ပြော '

ကိုကို့ကိုပြောပြီးတာနဲ့ ဖေဖေက ကိုယ့်ဘက်လှည့်လာသည်

'သမီးကတေ့ာ အဓိကပဲ အခုထိလည်း အဆင်ပြေတယ်မလား လုပ်ချင်တာလုပ်ပြီး အဆင်ပြေတယ်ဆိုတဲ့ မာနတွေနဲ့လေ '

သူ့အနေနဲ့ အဖေတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး အဖေတစ်ယောက်ရဲ့ဩဇာမလွှမ်းမိုးနိုင် အပစ်တွေရှိခဲ့တာလည်း ဝန်ခံပါသည်
သို့သော်အသက်အရွယ်ရလာတဲ့အခါ တေ့ာ သားနဲ့ သမီးနဲ့
မြေးတွေကလေးတွေနဲ့ နေချင်လာသည်

'ဒေါက် ဒေါက် '

ဖေဖေကဝင်ခဲ့ဖို့ပြောမှ အန်တီသီတာက လင်ပန်းတစ်ချပ်ကိုင်လျက်ဝင်လာသည် ကော်ဖီနှင့် မုန့်ပန်းကန်တွေကို
စနစ်သကျချခဲ့ပြီး ပြန်ထွက်သွား သည်

သူ ခုမှသေချာကြည့်မိသည် ဖေ့ဖေ့မိန်းမမျက်နှာသည် ပကတိတည်ငြိမ်လျက် မမလို ပုံစံမျိူး
ကိုယ့်အတွေးကိုမနှစ်ခြိုက်စွာ ခေါင်းခါရမ်းမိသည်
သူ့ကိုသူ စိတ်တိုမိတာအမှန် ဘာမှမဆိုင်ဘူး ဒီမိန်းမကြီးက
ငွေမက်တဲ့မိန်းမကြီးဟု ကလေးဆန်ဆန်တွေးပစ်လိုက်သည်။

'သမီး ဘာဖြစ်နေတာလဲ '

'ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး ဖေဖေ'

'ဆရာ ကျွန်တော်ရောက်ပါပြီ"

'အေး ဝင်ခဲ့ '

'လာ မောင်စိုး သည်မှာ ဆရာ့ သားနဲ့ သမီး လည်းရောက်နေတယ် ဒီဘက်က အန်ကယ့်သား

ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော် ကျော်သူဦးပါ '

ကိုကိုက ရည်မွန်စွာနုတ်ဆက်နေသည်။

သူကတေ့ာ မျက်မှန်းတန်းရုံသိပြီးသားမို့ ခေါင်းသာဆတ်ပြလိုက်သည်