Brudne Wiersze

"Podłoga"

Stara podłoga, już spruchniała, niegdyś niewybale trwała.
Wykonana z gruszy, łatana czereśnią.
Popękana już w pod wpływem ciężaru czasu.
Ciężki jak kowadeł pięć, albo jak błękitny waleń.
W końcu ktoś ją zauważył, załatać ją na początku chciał.
Cały czas pękała.
W końcu zmienił nastawienie.
Wezwał ludzi do pomocy, zerwał ją.
Nową położył, trwałą.
Tamtą wyrzucił zapomnianą.

Nie ufaj każdemu, który chce ci pomóc, bo może zniszczyć to co nie jego.