Brudne Wiersze

"Ciernie"

Piękne róże, zapach wytrawny i barwne kolory, pola z nimi uprawiane roznosiły zapach kilometrami.
Trudne do wychodowania, dużo wody, słońca i odpowiednia gleba, bardzo zatroskać się o nie trzeba.
Każdy posiąść je chciał, nawet największy sad.
Kwiat piękny i radosny, lecz z gracją i kolor doniosły.
Piękne róże powiadali, lecz o cierniach zapomnieli.
Twarda, ostra część rośliny.
Dotknąć się nieda, ukuje- zaboli.
Nawet czasem jadem upoji.
Wszyscy je usuwają, nienawidzą.
Ich prawdziwego zastosowania nie widzą.
Ciernie- ostry liść, ochrania roślinę przed zwierzętami.
Zniechęca przed róż nagłymi zrywaniami.
Nikt im nie podziękuje.
Widzą tylko to, że kuje.
Ciernie- niebezpieczne, ale jeśli zobaczysz je w naturze, ujrzysz ich piękno i duszę.
Ciernie, nie dostojne i nie urodziwe, lecz na różach były, będą, bo ich przeznaczenie to dawać ochronę nowym pędom.

Nie oceniaj, jeśli nie wiesz. Ciernie kują, lecz w potrzebie.