De Silva Series 1: Shy to you [On-going]

16| Oldma's rules

!!! Errors Ahead!!!
[Sabog typings]

ヾ(･ω･*)ﾉ (~‾▿‾)~

"But since she's here, we've got to think of a plan." Sabi niya, kala ko pa naman chill na kame. Hindi pa pala tapos?

"Don't worry, ako na ang bahala." Sabi niya na parang confident siya sa kaniyang pinaplano. "Eh, ano ba yon?" Tanong ko sa kaniya na nginitian niya lang. He started explaining it to me at napatango tango nalang ako.

"Sounds like a plan, pero bakit ba hindi ka na lang mag jowa-I mean girlfriend? Kesa kumuha ng fake?" Tanong ko sa kaniya. Comfirmed na gusto niya ako pero fake girlfriend lang pala naman ang kaya niyang ibigay saken, parang naglolokohan lang kami rito.

Sabagay, ako naman 'tong gusto rin siya na pumayag. I'll just wait for him to make this real, then confess this feelings to him. Ginawa ba naman akong taken na single, nakaka-boang. Well, baka naman fake comfession. But I saw it in his eyes. Something's not right. Tumagal ang pagtitig ko sa kaniya at napatingin ako sa kaniya ng magsalita siya.

"It's time for dinner, you'll be joining our family tonight. Don't forget the plan." Pag-iwas niya sa tanong ko kaya nginitian ko na lang siya. "Sige, bye Theo- I mean, Cariño." Napangiti lang siya at hindi ako nakagalaw sa puwesto ko ng lumapit siya sa akin at bumulong.

"Hermosa, Mi Cariño." Nanlamig ako at hindi napako sa kinatatayuan ng halikan niya ang kaliwang pisngi ko. Matapos yon ay umalis na siya at ng tuluyan nang nagsara ang pintuan ay saka ako napangiti.

Nakagat ko ang pang-ibabang labi ko at pumunta sa computer upang i search ang ibig sabihin ng Cariño, gago ba sya! Bakit kiniss niya ko sa pisnge?! Ayan tuloy! Hindi na nawala ngiti ko at hindi na rin naging maayos ang paghinga ko.

Beautiful my dear, yun lang naman yon tapos pinakilig pa ko! Bwisit na yan. "Nakakaines!" Pag-iinarte ko at pumangalumbaba. "Pag ako'y namatay dito, di na ko makahinga ng maayos!" Pagkausap ko sa computer na nasa harapan ko.

Okay Amethyst, calm down! Masama yan! Pagkausap ko na lamang sa sarili ko at nag-ayos na para sa dinner, never pa akong nakalabas dito. Maaya si Theon, I heard it from Ava na ang garden ng mga De Silva ang magandang kuhanan ng inspiration sa pag susulat at pagpipinta.

Yung garden din kaya ang dahilan kung bakit talented sila? Parang ako lang ata ang naliligaw sa pamilyang ito ah. It's not like I wanted to be part of this family, but paano pala kung na attach ako? It's easy, maganda kung hindi na ako ma attach ngayon palang.

Tumayo na ako nang ma satisfied sa ayos ko. I didn't let anyone do my hair or even makeup, sabi ni Theon eh sariling effort daw. Be unique nga raw, pero hindi niya sina i kung para saan to. Mamaya nalang raw niya sasabihin.

Grabeng pamilya rin ito, lahat ata gimawa nilang komplikado ah. Samantalang sa amin di na namin kailangang mag-ayos ng ganito ka bongga na parang kasalan o grandeng okasyon ang pupuntahan. Pag sa bahay namin, kahit sabukot ka kakain ka eh wala naman silang pakialam.

Nang makarinig ako ng katok ay kinabahan ako. Si Theon na yon. Sure na ko. "C-come i-in!" Kinuha ko ang light shade ng pink lipstick at nag kunwaring may ginagawa.

"Are you finished, Mi Cariño?" Tumango ako kahit nakatalikod parin. "U-uh, O-oo naman ahahah." Sagot ko at tumawa pa para hindi masyado maging awkward.

"Then shall we?" Nang marinig ang boses niya ay kinabahan agad ako. "H-ha?" Lutang na sagot ko habang nakatungo. Ngayon lang ako nahiya ng ganito kalala ah. Sa ganda kong to takot rin pala akong ma kudge sa mukha at suot ko ngayon.

"What's wrong Mi Cariño? Is it bad?" Umiling ako sa kaniya at tumayo na. "Let me see." He slowly lift up my head, smiled, and quickly look away, he covered his mouth and took a deep breath. I knew it was bad. Natatawa ata siya sa hitsura ko, pinipigilan lang niya, sabi ko na nga ba being too simple doesn't fit in this family.