De Silva Series 1: Shy to you [On-going]

33| Café

It's been months since I felt alone. Napagkasunduan kong bumalik sa pagtatrabaho. Kuya Doc told me that he's the one handling the port and I can come back as I want. Pero nakakahiya na rin namang mawala ng ilang buwan. I don't even know if I'll be able to forget him when I couldn't get over the regret I felt when he closed his eyes.

Ava disappeared too. Mukhang wala nang balak magpakita sa asawa niya. Ofcourse hindi niya napirmahan ang divorce paper. Paano na si Kuya Doc niyan. Forever single? Pero kampi ako kay Kuya Doc secretly.

Pero si Ava ang ipagtatanggol ko. Then I'll scold her if I had the chance. Siguro hindi niya talaga gusto na mangyari 'yon kaya nagtago siguro ang gaga.

Tatlong buwan na, wala pang nakakaalam kundi ang kakaunti sa pagkamatay ni Theon. Masyadong ma sikreto ang pamilya talaga nila. Pumunta na ako sa hospital para kausapin si Kuya Doc.

"Amy," Halata ang pagod sa mukha niya, mukhang hindi na natutulog. "Please sit." Inilapag niya ang papel sa harapan ko at binasa ko ang nakalagay doon. "No way." Hindi makapaniwala kong sabi ng mabasa ang article.

"We know now who killed Theon." Pero. Pero nag-uusap pa sila sa labas! No way! Nangilid ang mga luha sa aking mata at nagtuluan iyon. Hirap akong huminga at pinahid ang luha na pumatak mula sa mata.

"T-they're such a traitor!" Inis kong sabi gamit ang nanginginig boses. "Have they been found?" Umiling siya sa akin gamit ang walang buhay niyang mata.

"By the way Kuya Doc, please take care of yourself. My cousin will definitely show herself after some reflection. I know her, she can never handle the guilt because she's too kind for that." I cheered him up.

Pero mukhang wala iyong nagawa. Is he even eating? Gosh! Baka makapatay din ng isang De Silva ang pinsan ko. I don't like it. Ipakulong pa nila buong pamilya namin. Ngumiti ako sa kaniya at sinimulang banggitin ang pakay ko.

"But, I came here to inform you that I will go back to my work. I think three months is enough for me to have a clear understanding that I will never see him again." Sinuri niya muna ako kung nagsasabi nga ba ako ng totoo bago tumango.

"Okay, you are more than welcome to work again. Tahimik na rin naman ngayon sa Cruise line dahil mukhang nakuha na ng mga kalaban ang gusto nila." Natigilan naman ako sa binanggit niya pero nag bow ako at umalis na dahil may pasyente pa raw siyang kailangan ng ablation.

I told him that I'll be starting tomorrow kaya napagkasunduan kong pumunta muna sa café. The café that I—we used to write together. Matapos kong umorder ay umupo ako at tinanaw ang labas. Ganito ako ng ilang minuto at nang mauubos ko na ang aking kape at cake nalang ang natitira ay biglang may tumawag sa akin. Si Ava iyon.

Sinagot ko agad ang tawag at narinig ang nag-iiyak niyang sabi. "A-are you for real?" I asked.

"A-amy!" Rinig ko ang hikbi sa kabilang linya. "Oh!" Takha kong sagot. "Huhuhuh! May balita ka pa ba sa mga De Silva? Si ano ba-" Kumunot ang noo ko.

"Sino?" Tanong ko. "H'wag kang ganyan! Kilala mo syaaa!" Natawa ako. Iba talaga kapag siya na ang nagsalita eh. "Eh ano nga?" Natatawa kong tanong. "Kumusta?" Napataas ang kilay ko.

"Ewan ko sa'yo, papatayin mo rin ba asawa mo?! Ikaw ang may mali ah! Ikaw pa may ganang makipag-divorce at umalis! Aba! Umayos ka! Kung hindi ka nag ibang bansa noon edi sana noon pa kita napagalitan! Ayusin mo trato mo kay Kuya Nathaniel at bihira ang ganon!

"I know I'm wrong! Babalik na nga ako oh! Kaso nahihiya na akong magpakita. Kaya alam mo na, mag tatanggal muna ako ng stress bago sumabak sa defense ko." I knew it, she's going to come back.

"Don't do something regrettable. Gagaya ka pa sa akin eh ano?" Rinig ko ang buntong hininga niya sa kabila.

"Sige na, i enjoy mo na yang free time mo bago ulit sumabak sa delubyo. Bye." Masigla kong sabi ko sa kabilang linya. "Basta h'wag mo masyadong kaisipin. Ba bye." Napatango ako kahit hindi naman niya nakikita iyon. Pinatay na niya ang tawag ng di ako sumagot.