De Silva Series 1: Shy to you [On-going]

24| Trauma

TRIGGER WARNING: GUNS, BLOOD and etc. READ WITH CAUTION!!!

!!!Errors Ahead!!!

o((*^▽^*))o

Nagtakha ako at nang makakita ng dugo ay nanginig ang kamay ko. Tiningnan ko ang sniper sa itaas at nang akmang babarilin na rin niya si Leah ay inunahan ko na siya. I closed my one eye and pulled the trigger.

Tumunog ng malakas ang baril na nagpagulat sa akin, napahawak ako sa aking tainga. "S-sh*t! I forgot to put s-silencer!" Nang mamatay ang sniper sa itaas ay lumabas na ako na may nanginginig na kamay, I-I k-killed someone! Nabalot ako ng konsensya at nabitawan ang baril. N-no, I picked up the gun once again.

This is for defense, saka ko na ito po problemahin kapag nasigurado kong okay na si Leah at Silver. Bakit yung artista pa?! Tanong ko sa sarili ko.

"L-leah!" Tawag ko sa kaniya na nagpagulat sa kaniya. Hindi ko maintindihan ngunit napaiyak ako ng makalapit ako sa kaniya.

"A-amyyy!" She cried as she hold on to Silver's body. "L-leave before anything bad happens. Tell them about the sniper if they interrogate you." I checked Silver's shot at sa balikat iyon, why is she calling him River though? Umiling na lang ako sa tanong. "He's still breathing, I'll call the ambulance!" Tumango siya.

Nakakapang-hina. What the hell is happening?! Tumingin ko sa kanilang dalawa at kinuha ni Leah ang panyo niya upang itakip iyon sa dugo ni Silver. Come to think of it, he resembles someone. Tumingin ako sa kaniya ng humahagulgol na siya. Why am I involved in everyone's disaster?

Napailing ako at iniwan sa kaniya ang bag na may first aid kit. I couldn't just leave them, I don't want someone to die. Si Silver pa, hindi pwede mamatay ang pogi. Kahit panget na lang! Napaluha ako. Nang makarinig kami ng wangwang ay tumayo na ako habang hawak ang map.

"I better leave, dahil madamay pa kayo." She just nodded with still confusion in her eyes. I ran on the opposite side and looked at the map. Naglabasan na ang mga tao kaya tumago ako dahil baka maging suspect pa gawa ng baril.

I took another route at sumilip sa labas ng makaramdam ng malakas na hampas sa ulo ko. I felt dizzy, my body fell and my vision became blurry, seconds have passed and everything started to become a total darkness.

⚜️

I've always hated my dad. I never liked him for he's always hurting mom, kada aalis siya sa bahay para magtrabaho, malalaman namin na may kasama na syang iba. Napasimangot ako.

He promised that he'd come home today to play with me and Akian. Napalingon ako kay Mom na nagluluto habang nakangiti at nakahawak sa tiyan. Sabi ni Mama, may baby daw doon.

"Amy," Tawag sa akin ng maid habang nakangiti. Hawak-hawak niya Asyean na nilalaro ang kanyang buhok, he was laughing with his cute voice. "Please wear this, malamig sa labas." Isinuot ko ang jacket na ibinigay niya sa akin at ganoon rin ang ginawa ni Kian.

Ilang minuto ang lumipas ng tawagin na kami ni Mom para kumain. Ang nag-iisa naming maid ang naglagay sa plato ng mga pagkain at matapos mag pray ay kumain na kaming lima.

I was about to sleep when I heard my dad. "I'm sorry." Ramdam ko ang paghaplos niya sa aking mukha at narinig ko ang pagsara ng pintuan. Doon nakarinig ako ng malakas na iyak. Napatanong ako sa kawalan, kaya sinilip ko iyon at napaiyak.

"S-saan ka na naman pupunta? Kakagaling lang ni Amethyst sa sakit!" My mom held dad's hand but he aggressively pushed my mom. "Let's divorce." But mom didn't denied it. "Sige! Tutal! Sawa na rin naman ako sa ganitong buhay! Kahit sa'yo na ang bahay at pera mo at huwag na huwag kang hahawak sa buhok ng mga anak ko!" Tinakpan ko ang bibig ko.