Bu bölümün geç geldiğinin farkındayım.Hem bölüm yazarken hem de diğer bölümlerin medyalarını ayarlamaya çalışıyordum.Sağolsun Wattpad bu konuda bana hiç yardımcı olmuyor.Neyse.Oruçlu olanların bazı bölümleri okumamaları tavsiye edilir.Ne biliyim canınız falan çekebilir yani.
>_<
Olum ne diyorsun sen ya? Çağan'a öldürtmek mi istiyorsun beni? ''Ya gezmeseydin sen de o zaman.Hem ben tam vazgeçmiştim sen zorladın.Sahilde o kadar koşarsan tabii yorulursun.''dedim durumu kurtarmaya çalışarak.''Seninle sonra görüşeceğiz Gökateş.''dedi Çağan.''Ya Çağan valla bişey yapmadık ya.Sadece sahilde gezmek için zorlamıştım onu diyor.Şimdi uykulu da biraz.''dedim.''Maşallah her şeyinden haberin var bakıyorum da Yersu.''dedi Çağan.Bir anda susup kaldım.Kerem'in elini yavaşça yanına koydum.Tam yataktan kalkıyordum ki ''Nereye gidiyorsun sen bana sormadan? Mutluluğuna sormadan!''dedi.Valla uyurken sarhoş gibi konuşanını da ilk defa görüyorum.''Ne diyor bu Yersu? Ne mutluluğu?'' dedi Çağan.''Ya birbirmizi mutlu ettiğimiz için öyle diyorduk da arkadaş biraz ciddiye alıyor her şeyi.Çağan sabah konuşsak gerçekten çok uykum var konuşacak halim yok.''dedim.''Tabii senin işlerin vardır mutluluğunla dimi? Neyse ben sizi tutmayayım.''dedi ve kapattı.Gözlerimden akmak için direten gözyaşlarımı zor da olsa tutmayı başarmıştım.Kerem gözlerini açtı.''Neden ağlıyorsun?''dedi.Nasıl her şeyden habersizmiş gibi davranabiliyor gerçekten anlamıyordum.''Kerem seninle konuşmayacağım.Asla!''dedim ve üstümde ki örtüyü sertçe itip ayağa kalktım.Doğruca banyoya koşturdum.Kapıyı kapattım ve kitledim.Çağan'dan böyle bir şeyi duymak canımı yakıyordu.Benim,en yakınının,böyle bir şey yapacağını nasıl düşünebiliyordu? Öfleyerek yaslandığım kapıyı tekmeledim.Ayağım! Hayır hava da mı atmak yok ey kapı? Saçmalamalarımdan bir önce kurtulup yüzümü yıkadım.(Bu arada 1. kelimenin türkçe olduğundan emin değilim.Hatta kelimede olmayabilir bilmiyorum.)Sinirlerimin tamamen geçtiğine emin olduktan sonra banyodan dışarı çıktım.Sessizce odama girdim.Kerem yoktu.Kapıyı açıp Kerem'in odasına girdim.Orada da yoktu.Merakımı yenmeyi başardıktan sonra mışıl mışıl uyumak için yatağıma kıvrıldım.Tabii uyuyabilirsem.
-
Sabah uyandıktan sonra günlük işlerimi halledip aşağıya indim.Mutfakta Kerem'i kahvaltı hazırlarken görmek beni biraz olsun şaşırtsa da yanına gitmeyip koltuğa yayıldım.''Kahvaltı hazırlıyorum ve sen bunu görmezden geliyorsun öyle mi?''dedi.''Aynen öyle.''dedim ve yüzüme umursamaz ifadelerimden birini takındım.Bir anda yanıma geldi ve kolumu kavradı.''Bana küs kalamazsın!''dedi.''Nedenmiş o?''dedim.''Çünkü seninle küs kalmaktan nefret ediyorum.Yüzüne bakıp o muhteşem dudaklarının gülümsemesini görememekten.Anladın mı?''dedi.Donup kalmıştım.Dün gece ki telefon macerasından sonra Kerem'le uyumamaya karar vermiştim.Hatta onunla beraber hiçbir şey yapmamaya bile hazır hissediyordum kendimi.Dudaklarını dudaklarımda hissettiğim an geri çekildim.''Hadi ama gerçekten alışamadın mı?''dedi.''Neden sürekli öpüyorsun ki beni? Beni bir eğlencen olarak mı görüyorsun? Ya da bir sürtük? Eminim 2. seçenek senin için daha uyumlu geliyordur.''dedim.Bu ani çıkışımı beklemediği için donup kaldı.Sabah Wattpad'e girdiğim için mi böyle mal mal düşünüyorum ben? Çünkü yaklaşık 3 hikayenin okumadığım bölümlerini bitirdim ve bu iki buçuk saat sürmüş olabilir.Düşüncelerimi bir kenara bıraktım ve Kerem'in mutfağa geri dönüşünü izledim.Bir anda tavayı yere fırlattı.Sofra bezini çekerek tabakların hepsini düşürdü.Şuan ne yaptığını pek fazla anlayamamıştım.''Kerem sakin ol.Sanırım Wattpad yüzünden oldu bütün bunlar.Sabah yeterince hikaye okudum da.''dedim.Gözlerini aça aça bana doğru yürüdü.Bu da halıya düşmeme neden oldu.Acıyan sırtımı elimin yetiştiği yere kadar ovalamaya başladım.Acımıştı.Halıya bağdaş kurdu ve ''Gerçekten böyle düşündüğümü mü sanıyorsun?''dedi.Kafamı olumsuz anlamda salladım.''Bilmiyorum.Sanırım kendimi Wattpad'de gibi hissettim.Bunu olmamış sayarsak?''dedim beklediğim cevabı belli edercesine.''Tabakları toplarsak evet.''dedi gülümseyerek.Gülümsemesine karşılık verdim ve ayağa kalktım.''Çöp poşetlerinin nerede olduğu hakkında bir fikrin var mı?''dedim.''Hayır.''dedi ve tabak parçalarını üst üste koymaya başladı.Kapının arkasında ki kutuya baktım.Kirli poşetleri görünce buralarda olabileceğini düşünmeye başladım.''Sanırım 2. çekmecede.''dedi Kerem.Dediği yöne doğru yürüdüm ve mavi büyük poşetleri gördüğümde gülümseyerek ''Demek ki biliyormuşsun.''dedim.Çapkınca bir gülümseme takındı yüzüne.''Biliyor musun? Bu 15 tatili seninle geçirmek için siz giderken ben de geleceğim.Umarım sizin için sorun olmam.''dedi.''Bilmiyorum.''dedim ve üst üste dizdiği kırıkları poşetin içine koydum.Hepsinin bittiğine emin olduktan sonra çöp poşetini Kerem'e uzattım ve ''Süpürmemiz de fayda var.Sen çöpü at ben süpüreyim anlaştık mı?''dedim.Kafasını olumlu anlamda salladı ve çöp poşetini elimden aldığı gibi dışarı çıktı.Ben de evi gözetlerken gördüğüm temizlik eşyalarının olduğu odaya doğru ilerledim.Elektrikli süpürgeyi elime aldım ve fişe taktım.Tamamen temiz olduğunu düşünerek süpürgeyi fişten çıkardım.Temizlik eşyalarının bulunduğu bölgeye elektrikli süpürgeyi yerleştirdim ve Kerem'in gelmesini beklemeye başladım.Koltuğa oturdum.Zilin çalmasıyla ayağa fırladım ve kapıyı açtım.Bir anda üstüme atlayan hayvan yüzünden tekrar halıya düştüm.''Kanka siz şimdi sevgili misiniz?''dedi Gökçe üstümden kalktıktan sonra.''Hayır.Yani bilmiyorum.''dedim.''Öpüştünüz mü?''dedi.Gözlerimi kaçırarak başka bir yere bakmaya başladım.''Oha Yersu.Harbiden mi? Kaç defa?''dedi.Kerem'in geldiğini duyunca ikimizde suspus oturuyormuş gibi davranmaya başladık.''Evi süpürdün mü mutluluğum?''dedi Kerem.Gökçe 'Mutluluğum falan noluyo lan?' der gibi baktı.''Evet.Gökçe geldi.''dedim.Kafasını kaldırıp Gökçe'ye çapkınca gülümsedikten sonra ''Acıktım.''dedim.''Eğer o konuşmayı yapmasaydın şimdiye kahvaltımızı yapmış gülümseyerek oturuyor olacaktık.''dedi.Gözlerim Gökçe'yle buluştuktan sonra Kerem'in dediğini takmadan buzdolabına doğru yürüdüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LİSELİ KIZ
Teen FictionYersu Kayacık...İşleri nedeniyle sürekli taşınmak zorunda kalan bir aileye,taşındıkları yerlerde edindiği muhteşem arkadaşlara ve bir türlü yerine oturtamadığı bir hayata sahip liseli genç bir kız. "Hayatım artık düzelmeye başladı." dediği zamanlard...