𝑆𝑝𝑖𝑘𝑒𝑟 - 𝑇𝑜𝑚 𝐾𝑎𝑢𝑙𝑖𝑡𝑧

arkadaş

Uyandığımda öğlen olmuştu bile. Yataktan kalkıp salona gittim, Tom daha uyuyordu. Mutfakta yiyecek birkaç şey çıkarttım. Lavaboya gidecekken Tom'un uyandığını fark ettim, yeni olduğundan gözlerini ovuşturup nerde olduğunu bilmezmiş gibi etrafa bakındı. Gözleri beni bulduğunda kilitlendi. Gülümsedim.

-Günaydın. ~Petra

-Günaydın. ~Tom

Koltuktan kalkıp esneyerek bana yaklaştı.

-Uyuya mı kalmışım, üzgünüm. ~Tom

-Problem yok. Aç mısın? ~Petra

Kafasını evet anlamında salladığında beraber mutfağa gittik. Masaya baktığında mutlu gözüküyordu.

-Ellerine sağlık, gerek yoktu. ~Tom

-Afiyet olsun, gerek vardı. ~Petra

Otururken Tom'da bir şey demeden karşıma geçti, sessizce kahvaltımızı ediyorduk. O sırada masadaki telefon çalmaya başladı. Tom açıp kulağına götürdü.

-Efendim Bill? ~Tom

-Bir arkadaşlayım. ~Tom

Arkadaş, arkadaş, arkadaş......

-Acil mi? Tamam, bir saate orada olurum. ~Tom

Doğru ya, tanışıp yakınlaştığımıza göre artık arkadaşız. Başka ne olabiliriz ki?

-Hey, Petra! ~Tom

Tom'un önümde salladığı eli kendime gelmemi sağlamıştı.

-Neden öyle bakıyorsun? ~Tom

-Nasıl? ~Petra

-Bilmiyorum, sanki... üzgünüm, güzel gözlerindeki her bakış isim veremeyecek kadar mükemmel ve bu da onlardan birisi. ~Tom

Öylece kaldım, garipti ama gözlerime ilk defa iltifat almıştım. İçimde bir şeyler hissediyordum.

-Bu 3 oldu, neden yapıyorsun? ~Petra

-Ne yapıyorum? ~Tom

-Hoş iltifatlar ediyorsun. ~Petra

-Sadece düşüncelerimi paylaşıyorum. ~Tom

-Çoğu kişiye karşı aynı olan düşüncelerini? ~Petra

-Hayır. Yani evet, etrafta bir sürü çekici kız var ama ben onlarla gece yarısı salıncakta sallanıp evde kahve eşliğinde sohbet yerine sevişmeyi tercih ediyorum. Bilmem anlatabiliyor muyum... ~Tom

-Yani yakın arkadaş olarak görüyorum diyorsun. ~Petra

Tom, gözlerini benden çekip masaya yöneltti.

-Aynen, öyle diyorum. ~Tom

Tabağındaki son lokmayı ağzına attıktan sonra ayağa kalktı.

-Bill aradı, acil bir iş varmış. Numaranı verirsen belki yarın akşam buluşabiliriz. ~Tom

-Tamam, ***********. ~Petra

Sayıları tuşladıktan sonra telefonu cebine atıp bana döndü.

-Ben gidiyim, her şey için teşekkürler. ~Tom

-Ne demek, her zaman. ~Petra

Kapıya ilerlerken peşinden gittim. Ayakkabılarını giydikten sonra son bir kez gözlerimin içine baktı.

-Görüşürüz. ~Tom

-Görüşürüz. ~Petra

Aşağı inerken yavaşça kapıyı kapadım. Ardından salona gidip etraftaki dağınıklığı toplamaya başlayacaktım, ta ki gözüme Tom'un düşürdüğü araba anahtarı takılana kadar. Elime alıp koşarak balkona çıktım, 4. kattan evden uzaklaşmaya yakın olan Tom'a sesleniyordum.