Karşılık gelmeyince utanarak geri çekilecektim, ama Tom elini başımın arkasına yerleştirerek engelledi.
Ayrıldığımızda ikimizde birbirimize bakarak gülüyorduk.-Şans veriyorsun? ~Tom
-Veriyorum. ~Petra
Kendine çekerek kollarının arasına aldı, üşümüş vücudumun ısınmasına sebep oluyordu. Bir süre sonra saatin geç olmasıyla otoparka doğru yürümeye başladık, asla konuşmuyorduk. Arabaya bindiğimizde oyuncağı arkaya bırakıp öne geçtim, Tom yola çıktığında radyodan açtığım şarkı eşliğinde sohbete başladık. Ama hemen eve gelmiştik bile, hızlı geçiyordu zaman.
-İyi geceler Tom. ~Petra
İnmek için açtığım kapıdan çıkmaya yeltendim.
-Kaçma ya bi. ~Tom
Geri oturdum.
-Kaçmıyorum ki. ~Petra
-Kaçtın. ~Tom
Dedi ve başımı kendine çekerek yanağıma bir öpücük bıraktı, ardından sarıldı. Bıraktığında bende öptüm.
-Tamam, şimdi daha rahat uyuyabilirim. ~Tom
Gülümseyerek tekrar indim.
-İyi geceler güneşim. ~Tom
-Güneş? ~Petra
-Sarı saçlarınla dünyamı hem aydınlatıp hem de parlattığına göre benim güneşimsin. Umarım sadece benim olarak kalırsın. ~Tom
-Bana güven, öyle kalacak. İyi gecelerr! ~Petra
Kapıyı kapatıp tavşanı alarak apartmana gittim, girdiğimde geldi arabanın gitme sesi. Mutlu mutlu merdivenlerden çıkıp evime girdim. Şuan bu saatte geliyorsam yorgun ve halsiz olmam gerekirdi, ama hayır, Tom sayesinde böyle değildi. Sırıtarak makyajımı çıkardım, mutluluktan şarkı bile söylüyordum. Üstümü de değiştirince yatağıma yattım. Oyuncağa sarılıp tavana bakarak yaşanan anı düşünüyordum. Zor olsa da uyumuştum.
Telefondan çıkan sese uyandım. Hayır alarm değildi, biri arıyordu.
-Alo? ~Petra
Uyku sersemiyken kim olduğuna bakmadan açmıştım.
-Ups, yeni mi uyandın? ~Tom
-Sana da günaydın Tom. ~Petra
-Günaydın. Kahvaltıya geliyim mi diyecektim. ~Tom
-Gel, gel. Ben kalkıp kahvaltı hazırlayabilirsem tabi. ~Petra
-Ben yaparım o zaman, ne istiyorsun? ~Tom
-Sen yemek yapmayı biliyor musun ki? ~Petra
Bir sessizlik oluştu, güldüm.
-Tamam, gel birazdan. ~Petra
-Tamam bebeğim. ~Tom
Bebeğim...
Telefon kapandı. Yataktan kalkıp örtüyü düzelttim, odanın perdelerini açıp biraz düzenledim. Lavaboda bakım yapıp mutfağa geçtim, kahvaltı için pankek hazırlıyordum. O sırada zil çaldı, hızla kapıya gittim. Karşımda Tom duruyordu.
-Hoş geldin. ~Petra
-Hoş buldum. ~Tom
Yaklaşıp yanık izime öpücük bıraktı. Nefret ederim normalde birisinin görmesinden, şimdi ise içim bir hoş oluyor. Bende başını kendime doğru çekip yanaklarından öptüm.
-Hmm, güzel kokuyo. Ne yaptın bakalım? ~Petra
-Pankek. ~Petra
-Aferin sevgilime. ~Tom
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝑆𝑝𝑖𝑘𝑒𝑟 - 𝑇𝑜𝑚 𝐾𝑎𝑢𝑙𝑖𝑡𝑧
FanfictionBelki o gün buluşmasaydı gözlerimiz ikimizde yaşamazdık hiç birini. Ya da sırf bir kaç güzel an için değer miydi kötü geçen günlerimiz?