𝑆𝑝𝑖𝑘𝑒𝑟 - 𝑇𝑜𝑚 𝐾𝑎𝑢𝑙𝑖𝑡𝑧

yasam belirtisilutfen

Hızla koşarak çıktık balkona, sesin neyden geldiğini çözmek için etrafa bakıyorduk. Sonrasında Tom'un bana gösterdiği tarafa baktım, top? Ah gece vakti sokakta top oynamaya bayılan çocuklar, korkuttular. Balkondan aşağı baktığımda onlar da yukarı bakıyorlardı.

-Alın bakalım, dikkatli oynayın biraz daha. ~Petra

-Teşekkür ederiz!

Topu attıktan sonra Tom'a baktım, gülüyorduk içeri girerken.

-Çocuklar ya, en güzel anın içine sıçılır mı? ~Tom

Masanın önündeki duvara dayalı sandalyelerden birine yerleşti.

-Bizim de olacak, sen beni her öpmeye kalktığında bir anda yanımızda belirecek. ~Petra

Ben de dizine oturdum.

-Oho... Yandım. ~Tom

-Fena mı ama? ~Petra

Saçlarımla oynamaya başladı.

-Değil tabii ki. Senin gibi sarışın, minik, tatlı bir şey evde gezecek ve bana baba diyecek; bunun neresi fena olsun? ~Tom

Gülerek başımı yasladım omzuna, bir eliyle başımı okşarken diğer eliyle kurabiye yiyordu.

-Çok uykum var. ~Petra

-Uyku saati gelmiş de geçiyor o zaman. ~Tom

Kendiyle beraber beni de kaldırdı ve ilerleterek odaya getirdi. Ağrıyan gözlerimle yatağa yatarken Tom ise üzerini değiştiriyordu.

-Çok zorladılar mı seni? ~Petra

-Hayır. ~Tom

-Ama yapmak istemiyordun, benim yüzümden yaptın. ~Petra

-Senin bir suçun yok Petra... ~Tom

Işığı kapatıp yanıma kıvrıldı, saçlarımı kulağımın arkasına götürüyordu.

-Hani bir daha bu konu hakkında konuşmayacaktık? ~Tom

-Canımı sıkıyor, senin de psikolojini bozuyor, benim de elimden bir şey gelmiyor. ~Petra

-Sen yanımda olduğun sürece kimse benim psikolojimi bozamaz, değiştiremez Petra. ~Tom

-Umarım ki haklısındır Tom. ~Petra

-Haklıyım ve geçecek, en kısa sürede her şey geçecek, sana söz veriyorum. ~Tom

Yaklaşıp yanağımdan öptü, başını göğsüme yaslayıp gözlerini kapattı.
Tam tersi olması gerekmiyor mu, moral vermeye çalışanın benim olmam? Tüm her şey Tom'un üzerine yıkılıyken birde benimle ilgileniyordu, benim onunla daha çok ilgilenmem gerekirken.

-İyi geceler. ~Petra

-İyi geceler bebeğim. ~Tom

Saçlarını severken kapanan gözlerime engel olamamıştım, uykuya bırakmıştım kendimi.

Sabah uyandığımda yanımda Tom yoktu, mutfaktan gelen seslerle gözlerimi ovalayarak yerimden kalktım. Odadan çıkıp sallanarak mutfağa geldiğimde kahvaltı hazırlayan Tom'la karşılaşmıştım. İçinde yumurta olan elindeki tavayı ocakta bırakıp bana yaklaştı.

-Günaydın bebeğim. ~Tom

Yanağımdan öptü.

-Günaydın. ~Petra

-Hadi yüzünü yıka, uykunu aç gel kahvaltı yapalım. ~Tom

Başımı sallayıp geri döndüm, lavaboya ilerlerken salondaki ev telefonu çalmaya başlamıştı.

-Alo? ~Petra

-Alo, nasılsın? Uyandırmadım değil mi? ~Alma

-Hayır hayır, iyiyim. Bir şey mi oldu? ~Petra

-Ben de iyiyim tatlım. Şey aslında, Mike ile birkaç günlüğüne kadar bir yere gitmemiz gerekti fakat Sanne'ye bakacak birini bulamadık. Acaba müsaitsen... ~Alma

-Tabii ki, ne kadar istersen. Zaten evde de sıkılıyorum beraber eğleniriz. ~Petra

-Tamam o zaman 1 saat içerisinde getireceğim. Çok teşşekkür ederim. ~Alma

-Ne demek, rica ederim. Bekliyorum. ~Petra

-Tamamdır, görüşürüz. ~Alma

Telefonu kapattığında lavaboya gidip elimi yüzümü yıkadım, ardından Tom'un yanına geri gittim. Sofra hazırdı, oturduğu sandalyenin karşısına geçtim.

-Telefon çalmıştı, kimmiş bebeğim? ~Tom

-Alma, Kızı Sanne'yi bir süreliğine bize bırakabilir mi diye sordu; kabul ettim. ~Petra

-Ne güzel, kaç yaşında? ~Tom

-3 buçuk. ~Petra

Gülümsedi.

-Güzelmiş. Bakarız doya doya. ~Tom

Başımı aşağı yukarı salladım ve önümdekilerden yemeye başladım.
Bir süre sonra bizim masayı toplamamız bittiği an zil çalmıştı.

-Ben bakarım. ~Petra

Kapıyı açtığımda Alma ile kızı karşımda duruyordu. Bacak boyu kadar, sapsarı saçlarını toplamış, fındık gibi burnu ve yumuşacık duran yanakları vardı.

-Hoş geldiniz. ~Petra

-Hoş bulduk. ~Alma

-Hoş geldiniz. ~Tom

Onları içeri alırken arkamdan Tom da gelmişti, benim gibi Sanne'ye gülümseyerek bakıyordu. Yavaşça yere eğilip elini uzattı.

-Merhaba. ~Tom

Sanne bir süre baktıktan sonra tatlı konuşmasıyla elini sıkarak cevap verdi.

-Merhaba. ~Sanne

Onlar kaynaşırken Alma'yla salona geçtik.

-Ben kahve hazırlayayım. ~Petra

-Hiç gerek yok, kalkacağım zaten birazdan. ~Alma

Kolumdan tutup oturmam için beni yanına çekti.

-Peki... Nasılsın sen iyi misin? ~Petra

Alma başını evet olarak sallasa da bir şeyler var gibi duruyordu.

-Sen nasılsın? ~Alma

-Ben iyiyim de sen değil gibisin? ~Petra

Derin bir nefes alıp koridora doğru baktı, Tom ve Sanne'nin beraber oynadığını görünce tekrar bana döndü.

-Mike son zamanlarda çok garip... ~Alma