𝑆𝑝𝑖𝑘𝑒𝑟 - 𝑇𝑜𝑚 𝐾𝑎𝑢𝑙𝑖𝑡𝑧

Dora

Markete girdim, hiç istemiyordum ama ihtiyaçlarım vardı. Hızla alıp çıktım dışarı, evime yürüdüm. Geldiğimde aldıklarımı mutfağa yerleştirdim, ardından televizyonun karşısına geçtim. Sıkıcı geçiyordu gün ama evde dinlenmekte rahattı. Gece olana kadar televizyon izledim sadece, arada yemekte yedim. Gelen uykum bastırdığında esneyerek odama gittim. Tom uyumuş mudur?

-Alo? ~Tom

-Nasılsın? ~Petra

-İyiyim bebeğim, sen? ~Tom

-Ben de iyiyim. Geldiniz mi eve? ~Petra

-Hayır, hâlâ işlerimiz var. Sen ne yapıyorsun? ~Tom

-Uyuyacaktım arayım dedim. ~Petra

-Çok iyi olmuş. ~Tom

Gülümseyerek yatağa yattım, aynı zamanda yine esniyordum.

-Tutmıyım o zaman. ~Tom

-Tutmuyorsun ki. ~Petra

-Emin misin? ~Tom

-Evet. ~Petra

-Uyu hadi. ~Tom

-Pekala... ~Petra

-İyi geceler bebeğime. ~Tom

-İyi geceler, öptüm. ~Petra

-Ben de öptüm. ~Tom

Kapadık. Telefonu yastığın altına atıp gözlerimi kapadım, kolayca uyumuştum.

Uyanmamla bir süre tavana baktım, ardından saate, öğlene geliyordu. Kalkıp lavaboda elimi yüzümü yıkadım, uykumu açmaya çalıştım. Telefonum için odama geri geldiğimde çaldığını duydum, yastığın altından alıp açtığımda kulağıma götürdüm.

-Günaydın! ~Tom

-Günaydın! ~Petra

-Uyanmış mı benim bebeğim? ~Tom

-Uyanmış uyanmış. ~Petra

-Güzel güzel. O zaman gelebilirim kahvaltıya. ~Tom

-Gel bakalım ben de bir şeyler hazırlıyım. ~Petra

-Midem yine bayramda. ~Tom

Güldüm, o da aynı şekilde.

-10 dakikaya ordayım. ~Tom

-Tamamdır. ~Petra

Telefonu bırakıp mutfağa gittim, kahvaltılık bir şeyler hazırlayıp masaya yerleştirdim. Tam birirdiğimde kapının çalması bir oldu. Açtığımda karşımda Tom duruyordu, içeri girip beni kolları arasına aldı.

-Hoş geldin. ~Petra

-Hoş buldum. ~Tom

Yanaklarımdan tutup ikisine de öpücük bıraktı. Ben de aynısını yaptım.

-Açım. ~Tom

-Yiyelim. ~Petra

-Heh. ~Tom

Beraber mutfağa geçtik. Karşılıklı oturduğumuzda yaptığım şeyleri yiyorduk.

-Ellerine sağlık. ~Tom

-Afiyet olsun. ~Petra

Bitirdiğimizde ikimiz de masayı topladık beraber, ardından salona geçtik.

-Dışarı mı çıksak evde mi takılalım? ~Tom

-Bilmem ki. ~Petra

-Hadi ama. ~Tom

-Sen seç. ~Petra

-Yok. ~Tom

-Off, of! ~Petra

Biraz daha oturup sohbet ettik ve sonunda gezinme kararı aldık. Üzerime rahat bir şeyler giyinip saçlarımı taradım, hafif bir makyaj yaptım, bir kaç aksesuar taktım. Cüzdan gibi eşyaları taşımak için de bir çanta aldığımda artık çıkabilirdik. Ayakkabılarımızı giyinip aşağı indik. Yürümeye başladık caddeye doğru, arabayla gitmek istemiyorduk. Koşmalarımızla adımlar atarken biraz ilerideki bir çocuk çekti dikkatimi, birisine benziyordu... Dora. Parkta tanıştığım kız çocuğu. Köşedeki alçak duvarın üstüne oturmuş ve dizlerini de kendine çekmişti, ağlıyor muydu o?