𝑆𝑝𝑖𝑘𝑒𝑟 - 𝑇𝑜𝑚 𝐾𝑎𝑢𝑙𝑖𝑡𝑧

yeniden

-Hiçbir şey sikimde değil, konu sen olmadığın sürece. Yanında olmamı istemesen bile sorun yok, tek istediğim iyiliğin. ~Tom

-Benim yüzümden bu tür işlerle uğraşmanı istemiyorum.. ~Petra

-Senin yüzünden değil Petra, bir suçun yok. ~Tom

Benim yüzümden, bana bir şey olmaması için yapıyorsan bu benim yüzümden demektir. Cinayet işlemek gibi şeyler.. bunlar istemeden yapan birine ne kadar zarar verir.

-Tom, istemediğin halde insanlara kötü hareketlerde bulunmaktan bahsediyoruz. Sence bu seni etkilemeyecek mi? ~Petra

-Senden değerli mi? ~Tom

-Tabii ki. Sırf bana bir şey olmasın diye böyle- ~Petra

İki eliyle ellerimi sararak böldü sözlerimi.

-Yüzüme bak Petra. ~Tom

Dediğini yaptım.

-Hiçbir şey olmayacak, ne sana ne de bana. Sana söz veriyorum elimden geldiği kadar hızlı şekilde hepsini halledeceğim. Tek istediğim bu konu hakkında konuşmaman, yok gibi davranacaksın. ~Tom

Bir süre durdum öylece; yok sayacağım, yok sayacağım, yok sayacağım.

-Peki. ~Petra

-Ve bir şey daha. ~Tom

Kaçırdığım gözlerimi tekrardan kilitledim gözlerine onun gibi.

-Benimle tekrar çıkar mısın Petra? ~Tom

Gülümsememi tutamadığımda Tom da gülümsedi, cevap bekliyordu.

-Bir şartla. ~Petra

-Neymiş o? ~Tom

-Ne olursa olsun bana anlatacaksın, asla gizlemeyeceksin. Her zaman yanında olduğumu unutmayacaksın. ~Petra

-Tamamdır, söz veriyorum. ~Tom

-Evet, seninle tekrar çıkarım Tom. ~Petra

Dudaklarıma bastırdığı dudakları balkondaki soğuk havadan etkilenmiş olan vücudumu aynı ilk günkü gibi ısıttı. Geri çekilip omzuma bıraktı başını, esniyor.

-Yarın iş var, seni de uyutmadım doğru düzgün, özür dilerim. ~Tom

Uykulu çıkıyordu sesi.

-Yok. ~Petra

-Ne? ~Tom

-İşim yok artık. ~Petra

-Nasıl? ~Tom

-Müdür çıkardı, sebebini bilmiyorum. ~Petra

Konuşmadı bir süre, kafasını da kaldırmadı. Uyuduğundan şüpheleniyorum.

-Tanışma sebebimiz olan yerde çalışmıyorsun artık yani? ~Tom

-Bana verebileceği en mükemmel şeyi verdi zaten, daha da orada durup durmamam bir şeyi değiştirmez. ~Petra

Belimde hissettiğim elleri kendine çekti, önce ayağa kalkıp sonrasında dizine oturmama sebep olmuştu. Başını geri çekip yüzümle aynı hizaya getirdi.

-Kilo mu verdin sen? ~Tom

-Ha? ~Petra

-Belin incelmiş, daha da hafiflemişsin. ~Tom

-Bilmem. ~Petra

-Yemiyor musun yemek? ~Tom

-Yiyorum. ~Petra

-Yeterli değilmiş demek. ~Tom

-Neden takıldın ki kiloma? ~Petra

-Kilonu değil, zaten fazlasıyla zayıfsın, sağlığını etkileyebilecek olmasını düşünüyorum. ~Tom

Boynuna sarıldım sıkıca, sırtımı sıvazlıyor.

-Beni neredeyse sevmemiş olmana inandıracaktın, şimdi ki sözlerine bak. ~Petra

Güldü.

-İnanacaktın yani? ~Tom

-Tersi mümkün mü Tom? ~Petra

-Bak Petra, her şey değişebilir; biz, hayatlarımız, dünyamız, karakterlerimiz, davranışlarımız, düşüncelerimiz, bakışlarımız, aramız... Ama şunu bil ki değişmeyecek tek bir şey var o da sana olan sevgim. Evrendeki her şey değişebilecekken kalbimdeki kadın asla değişmeyecek. Göremiyorum geleceği, belki işler yolunda gitmeyecek. Ona rağmen her zaman içimde sana olan aşkım olacak. Aklım kayabilir, fikirlerim farklılaşabilir, hareketlerim tahmin edilemeyecek düzeye gelebilir fakat her zaman sana olan duygularımı seninle beraber koruyacağıma emin olabilirsin. İnan Petra, sadece inan benim için her zaman en önemli kişi olarak kalacaksın. Bunu hissettirmeyi başaramazsam bile sakın yanılma, sana hayatım boyunca her zaman ihtiyaç duyacağım. ~Tom

-Benim de sana olan sevgim değişmeyecek Tom, benim de. Sev ya da sevme, hissettir ya da hissettirme karşı çıkmadığın her an olacağım yanına. ~Petra

Ağzını açtığı an konuşamadan esnemesiyle gülmeye başladım, o da.

-Unutturdun. ~Tom

-Boş ver ya, uyuyalım bence. ~Petra

Başını salladı onaylarca, beraber kalktık oturduğumuz yerden. Masanın üstündeki birkaç parça şeyi topladık, ışıkları kapatıp odama geldik.

-Günler sonra huzurlu bir uyku.. ~Tom

"Sensin ayrılan, bizi bölüp bırakan" gibi şeyler diyerek şaka amaçlı trip atacağım fakat sebebi buna engel oluyor. Aklıma geldikçe iyice kafamı karıştırıyor.
Karanlık odada girdik yorganın altına, rahat göğsüne her zamanki gibi yatırıp okşamaya başladı saçımı. Olmayan uykumu getiriyor... Başımı kaldırdım ve yaklaşıp yanağına öpücük bıraktım.

-İyi geceler. ~Petra

Eski halime döndüğümde eğilip burnumdan öptü.

-İyi geceler bebeğim. ~Tom

Düşünceler yine bulandırmaya başladı beynimi, bunu istemiyorum. Tom yokmuş gibi davran dedi, zor olsa da istediğini yapmam gerekir. Ayrıca halledeceğim dedi, halledecekti, Tom söylediyse yapar biliyorum. Sonrasında hiçbir şey kalmayacak, mutlu günlerimiz devamını sürdürecek. Ayrıca şuan tek yapmak istediğim kendimi gelen uykumun kollarına bırakmak.
Sadece 1 haftada beni şu bedenine bu kadar hasret bıraktırabilecek hale getirdin ya sana da tebrikler Tom.