Ateş Böceği // Yarı texting (Tamamlandı)

27.Bölüm

Deniz yine ortalıktan kaybolmuştu.

Böyle yapması gerçekten tüm sinirlerimi bozuyordu.

Derin: Nerelerdesin sen yine ya?

Ateş: Yalnız kalmak istiyorum

Derin: Neden?

Ateş: Başım çatlıyor Derin, sonra konuşuruz

Derin: Ya sen hep böyle kaçacak mısın?

Derin: Ben senin sevgilin değil miyim?

Derin: Sen kötü hissettiğinde yanında olmayacaksam neden varım, söylesene

Derin: Neden yanında olmama izin vermiyorsun?

Ateş: Sana daha öncede söyledim

Ateş: Sevmiyorum kötü olduğumda yanımda birilerinin olmasını

Derin: Ya her şey çok güzel giderken aniden neden kötü oluyorsun ki sen?

Derin: Bipolar olmandan şüpheleniyorum artık

Ateş: Keşke bipolar olsaydım

Derin: Ateş

Derin: Gerçekten endişeleniyorum

Ateş: Keşke uyuyabilseydim

Ateş: Biraz olsun belki susardı kafamın içi

Ateş: Susturamıyorum Derin ben bu kafayı

Ateş: Gerçekten artık delireceğim

Ateş: Ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok

Ateş: Böyle çaresizlik olmaz ya

Ateş: Uyuyunca geçer mi Derin?

Derin: Geçmez

Derin: Dertlerini, sorunlarını herkesten uzaklaşarak, uyuyarak çözemezsin Ateş

Derin: Böyle halledemezsin hiçbir şeyi

Ateş: Biliyorum

Ateş: Ben içmeye gidiyorum

Derin: Hayır

Ateş: Derin, bana karışamazsın

Derin: Ben sarhoş insanlardan korkuyorum

Ateş: Tamam, sarhoşken konuşmazsın benimle olur biter

Derin: Ya içince geçiyor mu?

Ateş: Hissizleşiyorum en azından

Derin: Hani ben yetiyordum senin sarhoş olmana?

Ateş: Aynı şey değil, biliyorsun

Derin: O seni öldürüyor, farkında mısın?

Ateş: O olmasa da öleceğim zaten, sıkıntı yok

Derin: Gerçekten beni delirtmek istiyorsun sen yaa

Ateş: Derin, uzatma

Ateş: Sal beni gideyim

Derin: Ben daha çocukken az kalsın sarhoş herifin teki tarafından tecavüze uğrayacaktım

Ateş çevrimiçi

Derin: Pamuk şeker almaya gitmiştim kendime

Derin: Sokaktan geçen ayyaşın teki peşime takıldı

Derin: Dokunmaya çalıştı bana

Derin: Çok korktum

Derin: Avazım çıkana kadar çığlık attım ama bırakmadı beni

Derin: Onun dokunuşları hiçbir zaman çıkmadı aklımdan

Derin: Küçücük bileğimden kavrayıp beni kendine çektiğini kabuslarımda gördüm hep

Derin: Silinmedi, çıkmadı aklımdan

Derin: Eğer dışarıdakilerden biri yetişmeseydi

Derin: Anladın işte

Derin: Yani Deniz

Derin: Lütfen içme

Ateş: Geleyim mi yanına?

Derin: Yalnız kalmak istemiyor musun artık?

Ateş: Seni yalnız bırakmak istemiyorum sadece

Ateş: Vaktimiz kısıtlıyken neden uzak durayım senden?

Derin: Ne?

Ateş: Geliyorum

Çevrimdışı olmuştu. Heyecanla onu bekliyordum. Kapı çalınca hızla açtım ve Deniz’i görünce konuşmasına fırsat vermeden ona sarıldım. O da bana sarıldı ve derin bir nefes çekti içine. “Dizlerinde uyuyabilir miyim?” dedi yorgun çıkan ses tonuyla. “Tabii ki,” dedim hızla.

Salonda oturduğumda Deniz, kafasını dizlerimin üzerine koymuştu. “Baba taraftan bir yaram var benim de,” dedi gözlerini kapatıp tebessüm ederken. “Senin baban ne yaptı ki?” dedim merakla. Titrek bir nefes verdi. Yutkundu. Dudaklarını araladı, daha sonra tekrar kapattı. “Sormadım say,” dedim hızla. Ne yapmışsa, Deniz onu söyleyemiyordu. Söyleyemeyeceği kadar ağır bir şeydi belli ki. Bu yüzden onu bu konuda sıkmak istemiyordum. “Benim hayatımı aldı elimden,” dedi soğuk çıkan ses tonuyla. Anlamayarak kaşlarımı çatmıştım. Deniz, kafasını çevirdi ve bu sefer gözlerimin içine baktı. Onun gözlerine bakarken gözlerinin dolduğunu fark etmiştim. Ne yaptı o adam sana çocuk adam? “O benim...” dedi titreyen ses tonuyla.

“Ateş, anlatma,” dedim hızla. Canı yansın istemiyordum. Onu böyle görmek hiç istemiyordum. Çünkü onu böyle görmek beni de mahvediyordu. Bu kadar ağır olan ne yaşamıştı, bilmiyorum ama...herhalde tahmin ettiğimden de daha ağır bir şeydi. Deniz, gözlerini kapatırken bir yaş süzülmüştü gözlerinden. Titreyen ses tonuyla konuştu. “O benim annemi öldürdü Derin.”