Ateş Böceği // Yarı texting (Tamamlandı)

46.Bölüm

Selam, nasılsınız millet?

Hayat nasıl gidiyor bakalım?

Aniden bir bölüm fırlatayım dedim. Ama size acı bir haberim var. Finale çok yakınız. 50.Bölüm final bölümü olacak.

Her ne kadar bu kitaba bağlanmış olsam da, kopmak zorundayım. Her aşk bir gün biter sonuçta ;)

Ve ayrıca, 20 bin olmuşuuzzzz. Herkese bunun için çok çok fazlasıyla teşekkür ederim. İyi ki varsınız :)))

Herkese iyi okumalar :)

İkimiz de çıplak bir şekilde denizin içindeydik. Ateş, suyun altından belimi kavrayıp kendisine çekmişti. Tenlerimiz birbirine dokunuyordu. Kalbim deli gibi çarpıyordu. “Müptelası olduğum şu kalbin o kadar hızlı çarpıyor ki,” dedi tebessüm ederek. “Bana biri aylar önce gelip gelecekte sevdiğin çocukla çıplak bir şekilde denizde olacaksın deseydi, asla inanmazdım.”

“Desene, senin dengeni bozmuşum,” dedi gülümsemesine devam ederken. “Hem de nasıl,” dedim ben de geniş bir şekilde gülümserken. Ateş, bir anda bir eliyle yanağıma dokundu. Daha sonrasında yavaş bir şekilde beni öpmeye koyuldu. Ben de ona karşılık vermiştim.

Birlikte yüzmüştük.

Yüzme yarışı yapmıştık.

Denizin içinde birbirimize savaş ilan edip, birbirimize su fırlatmıştık. Dünya güzelleşmişti. Çok fazla güzelleşmişti hem de. Ateş, gülümseyerek beni izlerken merakla kaşlarımı çattım. “Neden bana öyle bakıyorsun?” dedim anlam veremeyerek. “Seni ilk gördüğüm günü hatırladım da,” dedi sakin bir şekilde. “Gerçekten hatırlıyor musun o günü?” dedim tebessüm ederek.

“Unutmak ne mümkün,” dedi gözlerimin içine bakarken. “Benim gerçekten güldüğüm, senin kendini gülmeye zorladığın gün. Moralin yoktu ama gülümsüyordun. Gözlerimin içine bakarak hem de.”

“O gün neden sadece benim yüzüme bakarak gülümsedin?”

“Sadece senin yüzüne bakarak değil,” dedi beni düzelterek. “Herkese bakıp gülümsüyordum. Ta ki sende takılı kalana kadar,” dedi göz kırparak. “Gülüşün insana yaşadığını hissettiriyor,” dedim sakin bir şekilde. “Seninki de öyle,” dedi o da aynı benim gibi. “O gün gerçek gülüşünü merak etmiştim. Yalandan gülümsemesi bu kadar güzelken, gerçek gülümsemesi nasıl olur acaba diye düşünmüştüm.”

“Desene, ilk görüşte aşık olmuşsun bana,” dedim keyifle. “Aşk değildi bence,” dedi kaşlarını çatarak. “Aşk, öyle kolay bir şey değil çünkü. Sadece büyük ihtimalle güzelliğine hayran olmuştum.”

Denizden çıkmıştık. Titriyordum. Ateş, ısınmama yardım etmişti. Kıyafetlerimizi giymiştik. “Şimdi nereye gidiyoruz?” dedim heyecanla. “Dövme yaptırmaya gidelim mi?” dedi gülümseyerek. “Ne dövmesi yaptıracağız ki?” dedim merakla. “Sen ateş dövmesi yaptır, ben ateş böceği,” dedi göz kırparak. Bu hoşuma gitmişti.

“Olur, hadi gidelim,” dedim büyük bir heyecanla. “Ömrümüzün sonuna kadar hep birbirimizden izler taşıyalım istiyorum,” dedi gözlerimin içine bakarak. “Seni hem kalbimde, hem tenimde taşımak istiyorum,” dedim ben de onun gözlerinin içine bakarken. Mutlulukla tebessüm etmişti.

Birlikte dövmeciye gitmiştik. Gerçekten dövme yaptırmak çok fazla acıtıyormuş. Dövme yaptırdığım süreçte Ateş, elimden sıkıca tutmuştu. Beni öpmeye koyulmuştu. Bu acımı biraz olsun dindiriyordu. Dikkatimin dağılmasına yardımcı oluyordu. Ama Ateş, dövme yaptırdığında sanki daha önce de dövme yaptırmış gibi baya rahattı. Canı yanmıyor muydu bu çocuğun?

“Canın yanmıyor mu?” dedim merakla gözlerinin içine bakarken. Tebessüm etti. “Gözlerinin içine baktığımda ben tüm acımı unutuyorum ateş böceği.” Dövmecinin de tebessüm etmesiyle istemsizce utanmıştım. O da dövmesini bitirdikten sonra birlikte benim evime gitmiştik. Ben bu gece yine Ateş’le uyumak istiyordum. Onun kollarının arasında.

“Yarın konsere gideceğiz,” dedi ben uyumak isterken kulağıma doğru fısıldayarak. “Kimin konseri?” dedim merakla. “Orası da sürpriz olsun sana ateş böceği,” dedi göz kırparak. Tebessüm ettim ve ona daha sıkı sarıldım. Sevdiğinin kolları arasında olmak kadar güzel bir şey yoktu.