🌼11. BÖLÜM; Boks Maçı

4.8K 156 40
                                    

Keyifli okumalar ❤️

Kurduğu cümleye hiç bir tepki vermeden sadece sinirle ona bakmıştım. Öküz ve kendini beğenmiş bir adamdan ibaretti.

***

Yirmi dakikalık bir yolun ardından bir caddeye girmişti. Girdiği sokaktan gelen sesler bu saate karşı uygun değilken şaşkın bakışlarla yolda gördüğüm insanlara bakıyordum.
Her bir erkeğin yanında bir veya iki kız olmak üzere birbirleriyle yiyişiyorlardı. Dudaklarım şaşkınlıkla aralanırken kadınlar bu denli çıplak olması tuhafıma gitmişti. Tahrik edecek içliklerden ibarettiler.

Adamlar genel olarak kel ve yapılıydılar. Hepsinin bir spor artisti olduğu belliydi. Yavuz'a baktığımda sadece yolu geçmeye çalışırken arabayı durdurmuştu.

" Yavuz... burası da neresi ?"
Yüzümde endişenin yer aldığını fakat bir şey diyemediğimin farkındaydım.
" Çevreye bakma, kimseylede göz göze gelme. Sarhoş çok fazla, ona göre hareket et !" Uyarıcı bir ses tonuyla dikkat etmem gereken şeyleri söyleyerek arabadan inmişti. Ben üzerimde olan emniyet kemerini tutarak o insanlara göz gezdirirken Yavuz benim kapımı açıp
" Çık hadi ?" Demişti. Dudaklarımı birbirine bastırarak ıslatırken Yavuz hareket edemeyişimin üzerine kolumu tutarak emniyet kemerimi açmaya çalıştı.
" Korkuyorum... ?"
" Gelmek isteyen sendin. Korkunu kendine sakla ?" Dedi. Umursamaz ve bir o kadar rahattı dediklerinde. Sanırım bu halim hoşuna gidiyor olmalı, çünkü korkuyordum.
Derin nefes alarak
" Ama ben daha usturuplu bir yer olduğunu düşündüm. Böyle bir yer hayal etmemiştim... ?"
Kolumdan tutarak arabadan indirmişti. Araba kapısını kapatıp aniden yanında beliren adama anahtarı vererek
" Maç sonunda alırım... ?"
" Tabiki efendim ?" Yavuz'un söylediği şeyi onayladıktan sonra yanımızdan ayrılırken duvar kenarlarında olan kadınlar Yavuz'u yiyecekmiş gibi bakıyordu. Yavuz kolumu bırakıp adımlarını hareket ettirirken onun kolundan tutup kollarımı sarmıştım. Yavuz yaptığım hareketle gözlerime bakıp önüne dönünce umursamadan daha fazla sığınmıştım ona.
" SENİ HATIRLIYORUM OĞLUM!"
orta yaşın üstünde bir kadın elindeki içki şişesiyle Yavuz'u göstererek kurduğu cümleye kahkahalar eşliğinde karşılık verirken Yavuz göz ucuyla onu diyen kadına bakıp dişlerinin arasından
" Orospu...?" Demişti. Aniden yüzümde beliren ekşi suratla mide bulantımı fark etmiştim. Bu kadar büyük olan bir kadınla da olmuş olamaz değil mi ? İğrenç hödük.
yürüdüğümüz yerde karşımıza çıkan kadın gurubuyla adımlarımız duraksamıştı.
" Gece sonunda toplu bir delirmeye ne dersin. Uzun zamandır yapmıyorduk ?" Kadın orantısız bir şekilde uzattığı o uzun tırnaklarını Yavuz'un üzerinde gezdirirken bakışlarını bana çevirip
" Bu kadını mi eğlenmek için getirdin ?" Dedi aniden yüzünde oluşan şaşkınlıkla. Yavuz kadını umursamaz bir halde

" Kes sesini de gidip başka kişilere sürtün !”  Kadının çekilmesini beklemeden kurduğu hakaret dolu cümlesiyle kadını itekleyerek yanından geçmişti.
Egosit eşşek. Kadın ne kadar iyi bir iş yapmasa da kurduğu cümle kalp kırıcıydı.

Bir kaç adımın ardından bir kapı önünde durmuştu. Kırmızı renginde olan çelik kapının üzerinde " Welcome to hell" yazıyordu. Yavuz tam kapıyı açacakken kolundan tutarak

" İstemiyorum. Burası kötü bir yer gibi. Evi istiyorum !" Ellerimle kolunu sarmış, bakışlarım ise etrafta olan insanların üzerinde geziyordu. Buraya geldiğime inanamıyorum. Bu insanlar bana göre değillerdi, böyle bir yer bana göre değildi. Korkuyla gözlerimi etrafta gezdirirken

" Burada olan adamların seni seçmesi için kör olmaları gerekiyor. Sana bir şey olmaz !"
" Sen körsün o zaman !" Aniden aşağılayıcı cümlesine böyle tepki vermemle yüzünü kasarak
" Evet. Başkalarının benim kadar zarar yaşamasını istemediğim için yanımdasın! O yüzden ben körüm !"
Söylediği cümleye şaşkın bir şekilde bakarken o kolumdan tutup kapıyı açmıştı. Açtığı kapının ardından gelen kokuyla yüzüm buruşurken o bana yaklaşarak kulaklarıma yüksek bir sesle

Kararmış Kalpler (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin