Bts Reactions

🕯️Reaction 23🕯️

Tartışmadan sonra hastalanırız

🐹Kim Seokjin

Sen odandaydın, o ise salonda. Yani orada olacağını söylemişti. Yatakta kitap okurken sanki yatağın içine gömülüyormuş gibi hissettin. Üzerinde dehşet verici bir ağırlık vardı. Çok halsiz hissediyordun. Yataktan kalktın ama sendelemiştin. Başını tuttun. Kapıyı açtın ve merdivenlere korkuyla baktın. Nasıl ineceğine dair tek bir fikrin bile yoktu. İnebilecek miydin orası da muammaydı. Yavaş yavaş ve teker teker adımlarla indin. Koltukta oturan eşinin yanına gittin.

" Jin."

Hemen arkasını dönmüştü. Elinle masaya tutunuyordun. Bir elin ise ona tutunmaya çalışıyordu. Hemen yanına geldi ve elini tuttu.

" Ne oldu sana?"

" Çok. Çok halsiz hissediyorum. Hastaneye gidelim. Nolur."

" Tamam tamam. Hemen gidiyoruz."

Senin bir kolunu omzuna attı ve belinden destek oldu. Bu sayede üzerindeki ağırlığın büyük bir çoğunluğunu almıştı. Arabaya ulaştığınızda seni koltuğa oturttu ve hızla hastaneye sürdü.

Hastanede serum bağladılar. İlaçların etkisiyle uykun gelmişti. Tam dalacağın sırada doktor odaya girdi. Vücudundaki demir miktarının çok düşük olduğunu söyledi. Bütün bunlar bu yüzdendi. Sana demir takviyesi yapacak bir ilaç verdikten sonra eve göndermişti.

Arabada kimse konuşmuyordu. Tartışmadan sonraki halinize geri dönmüştünüz. Ta ki...

" Özür dilerim."

Sessizliği bozmasıyla ona döndün.

" Ne için?"

" Sana bağırdığım için."

Nedense bu seni duygulandırmıştı.

" Bende özür dilerim. Bende bağırdım."

Bacaklarının üstündeki elini aldı ve üzerine bir öpücük kondurdu. Sana gülümsediğini gördüğünde sen de gülümsedin. Ellerinizi birbirine kenetledi.

~

🐱Min Yoongi

Bir kaç gündür vücudunda olan halsizlik ve bayılma isteği bugün tekrar nüksetmişti. Ama öncekilerden çok daha yoğundu. Yoongi ile bir kaç gün önce kavga etmiştiniz. O zamandan beri doğru düzgün konuşmuyor birbirinizi görmüyordunuz. O zaten genellikle işte oluyor geç saatlerde eve geliyordu.

Odandaydın. Yoğun baş ağrın yüzünden yatağa uzanmıştın. Kapının açılıp kapandığını duymuştun ama gözlerini açacak gücü bulamadın kendinde. Halsizlik ve baş ağrın gittikçe arttığında artık hastaneye gitmen gerektiğini düşündün. Yataktan kalkmaya çalıştığın sırada yer çekiminin 7 kat arttığını düşünüyordun. Sanki evrendeki her şey seni yere çekiyordu. Ayağa kalktığında saniyeler içinde yerle buluşmuştun. Yere yığılmamak için oturduğun yerden yatak çarşafına tutundun. Başındaki ağrı saçlarını çekerek inlemene ve ağlamana neden oluyordu. Yoongi'ye seslenmekten başka çaren kalmamıştı.

" Yoongi!"

Sesinden bir sorun olduğunu anlamış olacak ki merdivenlerden hızlı adımlarla çıktığını duymuştun. Odaya girdiğinde seni yerde görünce aklındaki korku yüzüne yansımıştı.

" Y/n?! Noldu?"

" Hastane, lütfen."

Ona yalvarıyordun. Seni ayağa kaldırmaya çalıştı. Dizlerindeki kemikler kırılmış gibi hiç bir işe yaramıyorlardı. Tekrar yere düşeceğin sırada seni kucakladığı gibi arabaya koşmuştu. Kafan, kollunun üzerinden sallanıyordu. Tutunmak istiyordun ama gücün yoktu.