Cemile

23

Cemil'e bütün gece uyuyamamış kocasının uykuya dalmasini beklemişti.
Kocasida daha inatçı çıkmış uyumadigi gibi kızı ahtopot gibi sarıp sarmalamisti.

Gözlerini açtığında güneş ışınlarının kalın perdeden bile içeriye süzüldügunu gorebiliyordu.
Büyük bir telaş ile yataktan doğruldu sesiz olmaya özen gösterip usulca sandığın kapağını açıp içerisinden bir tane elbise çıkarttı.
Kocası olacağın uyanması ihtimaline karşılık yan odada giyinmeye karar verdi.

Üzerine elbiseyi acelece geçirdi .
Birşey eksikti neyin olduğunu bulmaya çalışırken eli dağılan saçlarını toplamak için kalktığında başına yemeni almadığını fark etti.

Kocası sıkı sıkıya tembehlemis başı açık gezmemesi gerektiğini söylemişti.
Oncesi takmadığından alışık değildi çokta güzel baglayamiyor yamuk ,yumuk birşey oluyordu.

Odaya yemeni için tekrar girese kocasının uyana bilecegini hesaba kattı böyle bir riski göze alamaz kocasıyla yüz yüze gelmezdi.

Merdivenleri hızlı inerse kimse saçlarını göremez kaynanasindan birtane isteyip başını kapatabilirdi.

Yeterince oyalandigina kanaat getirdi hızlı olmalıydı sabah kalkamamis kahvalti hazırlanmasına yardım etmemişti.
Kaynanası kızıp laf edebilirdi.
Utana sıkıla merdivenleri indi.

Aşığı indiğinde evde büyük bir sesizlik hâkimdi.
Mutfağa ve yukluge bakındı kimsecikler gözükmüyordu. Kaynanasının yattigi odaya girmegi uygun gormedi.

"Hayri'ye "teyze diye seslendi....

Kapıya vurdu yine ses gelmedi

Odanın boş olduğunu anlayınca kapıyı aralayıp bakındı kaynanası evde degildi
Konu komşuya gitmiş olabilirdi.

Karnı açtı mutfağa girip kendisi için birseyler hazırlayıp yemekten utaniyordu.
Hala kendisini bu eve ait olmayan bir yabancı gibi görüyor misafir gibi hissediyordu.

Yukarı kata çıkıp odasına toplasa kocası uyuyordu.Burada dursa ne yapacaktı.
Kaynanası olmadan tek başına birşeylere kalkismaya cesaret edemedi.

Kenarda duran ot süpürgenin ucunu tozmamasi için ıslatıp hiç değilse evi supurebilirdi.

Mehmet yanındaki hareketle gözlerini açmış telaşlı bir şekilde yataktan çıkan karısına bakındı.
Karısı uyandiginin belliki farkında değildi.
Uzerini değiştirmek için sandığın başında elbiseye bakiniyordu.
Kızı utantirmak istemedigi için gözlerini kapatıp uyuyormuş gibi davrandı

Umduğu olmamış karısı eline aldığı elbiseyle odadan çıkmıştı.
Belli ki hala kendisinden utanıyor çekiniyordu.

Kapı öğlen olmuş kalkma vakti çoktan gelmiş ve geçmişti .
Kalkıp yattığı yün döşeği toparladi üzerindeki yorganı durup döşeğin üzerine koydu.Yastiklarida yorganın üstüne yerleştirdi.

Dün gece karısının üzerinden çıkartıp fırlattığı elbiseyi alip oluğun içine bıraktı.Hava alması için cami açıp kalın perdeyi çekip odaya güneş ışınlarının dolmasına müsade etti.
Boş ibrigi eline alıp merdivenlerden aşağı indi.

İçeriye girdiğinde karısıni oda süpürür ken buldu.
"
"Kolay" gelsin deyip selam verdi.

Karısını selamı almamis, umursamaz bir tavırla odayı süpürme ye devam ediyordu.
Kızın umursamaz tavrını görmezden gelip ortamı normalleştirmek için sohbet etmeye çalıştı.

"Anamlar nerede?

Karısı ya duymuyordu veya duymamazliktan geliyordu.

Yok sayılmak görmezden gelinmek bir insan için en büyük cezaydi ve bu kız bunu çok iyi basariyordu.