Butun gun babası olacak o adam başlarını beklemiş emirler yagdirip durmuştu.
Normalde yemeğini yedikten sonra ortadan kaybolan adam bugün yemin etmiş gibi evden çıkmıyordu..
Yüzündeki o yapmacık tavırlar,
Sizin elinizden ne gelir dovsem,sovsem
Boyun egeceksiniz gücün sahibi benim der gibi küçümseyici bakışlar, sesinin tinisindaki o sinsi gülüş sinirime dokunuyor.
Senin gibi baba olmaz olsun dememek için kendimi zor tutuyorum.
Annem başını çeviriyordu
Onu duymak ve görmek istemediğini belli edercesine.
Umursanmamak zoruna gitmiş olacak
en iyi bildiği şeyi yapmaya başliyor.
Emir verip etrafa tehtid savuruyor.
"Bana bakın lan size diyorum"..
"Bu ev bugün bal dök yala olacak bir yerde en ufak bir dagniklik pislik göreyim ..
"Serefsizim kemiklerinizi kırarım.
Annemin zavallı kimsesiz oluşunu acizligini bildiginden olsa gerek
canını acitmaktan geri durmuyor
Yüzüne takındığı o tiskindirici ifadeyle resmen annem ile egleniyordu
"Perihan hanimcigim o güzel ellerin azıcık bir işe yarasin akşama şöyle güzel bir sofra kurasin
"Aksi halde olacaklari sen bilirsin"
Annemle eğlenir gibi konuşması
Onun kırılan gururunu, onurunu onemsemesi,canının yandigigini bildiği halde acıtmak için daha çok bastırması kanıma dokunuyordu.
O bizi aciz ve zavallı olarak görüyordu en büyük zavallı kendisi haberi yoktu hiçkimse tarafından sevilmeden,
arkasından lanet okunup ölüp gidecekti.
İçimde ona karşı öyle bir nefret birikmiş
Bütün nefretim göz bebeklerime toplanmış kinimi görmesi için yüzüne cekinmeden bakiyordum
Artık baş kaldirisimin ,isyanimin
oda farkına varıyor.
Beni korkutmak geri püskürtmek için sesini yükseltip İstersem senide bir sinek gibi ezerim mesajı veriyor..
"Bana bak!
İkidir gözlerini bana karşı belertiyon
bilmiyorum zannetme..
O gözlerini yerinden çıkartıp oyardım
Ama akşama gelecek misafire dua et."
Söyleyeceğini, söylemiş bahçeye çıkmıştı.
Annem birşey söylememek için tutugu nefesini dışarı vermiş arkasından beddualar ediyordu.
"Belasını Allah'tan bulsada bize musallat olmasa...
Annemin canının ne kadar yandığını goruyordum . Yaraları sadece vücudunda değil ruhunada acilmisti.Oyle derin oyle tamiri imkansız
Bedeni yorgun düşmüştü sürekli mücadele etmekten.
Yüzünde gelecek mutlu günlere dair hiç bir inanci ,umudu kalmamıştı.
Gözlerinin ışığı sönmüş hayat enerjisi bitmişti.
Onu ayakta tutan bizlerin var olmasıydı yoksa güçlü duramazdi bu kadar acıyla
baş etmeye.
Dün gecenin dehşet izlerini sergiliyordu bedeni insan olanın kalbi sızlar içi elvermezdi bu resme bakmaya.
Benimde kalbim elvermiyor bir nebze olsada dursun dinlensin istiyordum
"Anne sen biraz uzansan dinlensen ben yaparım işleri.
"Anan bataydi" hiç olmayadi size bu günleri yasatmasaydi.
Senin ne halin var iş yapmaya.
Ben size kiyamiyorken sende banami kiyamayip yat dinlen dersin.
Bir insan çektiği acının hesabını sormak yerine, suçu kendinde ararmiydi.
Korkutulmus , susturulmuş kimsezligi iliklerine kadar hissedilmis herkes annesinin yaptığını yapar hatayı suçu kendinde görürdü.
Kanadı kırılmış yaralı bir kuş misaliydi hali uçmayı, becerememis ölmemek için önüne konulan bir tas suya bir tutam yeme minnet eden.
El birliği ile ev temizlenmiş yemekler yapılmıştı.Artik birazda olsa oturup dinlene bilirlerdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cemile
Fiction généraleKucağındaki kirki çıkmamış çocuğu beşiğine yatırdı . Kocası açık, açık eski sevdiğini kuma olarak üzerine getireceğini ima ediyordu.. Birde utanmadan helallik istiyor.. Hakkını" hellal et Cemil'e ben onu yarın alıp getireceğim.. Hangi kadın h...
