"လာ..လာ့...လာ~"
အတန်းထဲသို့မြောက်ကြွမြောက်ကြွဖြင့်ဝင်ရောက်လာသော Fourth အားကြည့်ရင်း Winynny နှင့် promမှာအတည်ကိုနားမလည်နိုင်တော့ပေ...ပထမအတန်းချိန်တုန်းက စူပုတ်ကာထွက်သွားခဲ့သည့်သူဟာဒုတိယအချိန်ကျ ပျော်မြူးလျက်ပြန်ဝင်လာသည်တဲ့...ဘယ်အရာကများဒီရေခဲကိုပြုံးအောင်လုပ်လိုက်နိုင်ပါလိမ့်...
"ဟေ့!"
"အမေ့!"
ဒါဟာသူ့ရဲ့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ဆီမှတစ်ပြိုင်တည်းထွက်ပေါ်လာတဲ့ အမေတသံ...
"ဘာဖြစ်ကြတာလဲ သေကြတော့မှာလား?"
"အေး...ဟာ မဟုတ်ပါဘူး!"
Promတစ်ယောက်အယောင်ယောင်အမှားမှားဖြင့်ပြောလာသည်ကိုသူသဘောကျစွာရီမိသည်...ငါ့သူငယ်ချင်းတွေကတစ်ခါတစ်လေ ငပေါလေးတွေ!
"Fourth"
"ဟင်"
သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကြားရှိလွတ်နေသောခုံတွင်ဝင်ထိုင်ကာထူးလိုက်သည်...
"မင်း ငါမေးမယ်အမှန်ဖြေနော်"
"အေးဘာတုန်း"
"မင်းရည်းစားရနေပြီလား"
အတည်ပေါက်မျက်နှာဘေးကြီးဖြင့်ပြောလာသည့် Winynny ကြောင့်Fourthတစ်ယောက်ဗိုက်ကိုနှိပ်ကာအော်ရယ်မိပါတော့သည်။
"ဟျောင့်မရီနဲ့လေ ငါမေးတာဖြေအုန်း"
အရယ်မရပ်နိုင်သောသူ့အားသိချင်စိတ်ပြည့်နေသောမျက်ဝန်းများနှင့်ပခုံးကိုကိုင်ကာဆိုလာသောသူငယ်ချင်းဖြစ်သူကြောင့်
မျက်နှာပိုးသတ်ကာ အဖြေပေးလိုက်သည်...
"ရူးနေတာလား ငပိန်းရဲ့ !"
*ဂွက်*ဆိုသည့်အသံကြီးနှင့်အတူ အခေါက်ခံလိုက်ရသည့်သူငယ်ချင်းလေးဟာ ငိုမဲ့မဲ့နှင့်သာ...
"ဒါဆို မင်းကမနက်ကထွက်သွားတော့ သေမလိုမျက်ခွက်ကြီးနဲ့ ပြန်ဝင်လာတော့ မျက်နှာကရွှေရသလိုပြုံးရွှင်နေတာကရော ဘာတုန်း"
ခုံပေါ်တွင်မေးထောက်ကာမေးခွန်းထုတ်လာသည့်promကိုကြည့်လိုက်ရင်း သူစကားစလိုက်သည်...
YOU ARE READING
Testimon with tulips 🌷
Randomကိုယ်မင်းကိုအသက်တမျှချစ်မြတ်နိုးတာကို ကိုယ်သိပ်သဘောကျရတဲ့ကျူးလစ်ပန်းတွေကိုတိုင်တည်ပြီး ပြောရဲပါတယ် သက်ငယ်~
