ထပ်မံရောက်ရှိလာပြန်တဲ့နွေဦးရာသီ~
အမေရိကာနိုခွက်အားလက်ထဲကိုင်ရင်းအပြင်ဘက်သို့ငေးနေမိသည်...
၁နှစ်...သူ့ထံမှသက်ငယ်ဆိုသည့်သက်ဆိုင်သူလေး ရုန်းထွက်သွားခဲ့သည်မှာ၁နှစ်ပြည့်ခဲ့ပြီ~
အသေအကြေငိုယိုတောင်းပန်ခဲ့ပေမဲ့လဲ...အသက်ရှူကြပ်သွားတဲ့အထိ ဒူးတွေနာကျင်တဲ့အထိ လက်ဖဝါးနှစ်ဖက်မီးမထွက်ရုံတမယ် ပွတ်တိုက်ကာတောင်းပန်ခဲ့ပေမဲ့...မရမကထွက်ခွာသွားခဲ့သည် လူသားလေးအား အစပိုင်းတွင်စိတ်ပျက်ခဲ့ရပါသည်
သို့သော် အချိန်တွေတဖြည်းဖြည်းကုန်ဆုံးလာသည့်နှင့်အမျှသူ့၏ သက်ဆိုင်သူအပေါ်နားလည်သဘောပေါက်လာရသည်...ကလေးငယ်လေးဟာသူ့ဆီကထွက်သွားချင်လို့မဟုတ်ခဲ့ဘဲ....
တစ်ဘဝစာပေါင်းသင်းနိုင်ဖို့အတွက်...တစ်ခဏတာခွဲခွာသွားခဲ့မှန်း သိလာသည်...သူလည်းခွဲခွာချင်ခဲ့တာမဟုတ်သလို ကလေးငယ်ဟာလည်း ထွက်သွားချင်သည့်စိတ် တစ်စိမျှတောင်မရှိမှန်း သူအတပ်သိပါ၏...
ကလေးဆန်ကာစိတ်ဆိုးခဲ့သမျှကိုလွှတ်ချရင်း...သက်ဆိုင်သူပြန်လာမည့်ရက်ကိုသာမျှော်နေမိသည်...နေ့ရက်တိုင်း သက်ဆိုင်သူရဲ့ကိုယ်ငွေ့လေးတွေကျန်ခဲ့သည့်အမှတ်တရပစ္စည်းလေးတွေအားဖက်တွယ်ရင်းသာ တစ်ရက်ပြီးတစ်ရက်ရေတွက်နေခဲ့သည်...
'ဒေါက် ဒေါကါ ဒေါက်'
တံခါးခေါက်သံကြောင့်ပျံ့လွှင့်နေသည့်အာရုံအချို့ကိုပြန်စုစည်းလိုက်ရင်း...
"ဝင်လာခဲ့"
Fileများပိုက်ကာရောက်လာသည့် မန်နေဂျာမလေးကြောင့် မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်မိသည်....
ဖခင်ဖြစ်သူ၏သူငယ်ချင်းသမီးဖြစ်နေတာကြောင့်အလုပ်ခန့်ထားသော်လဲ အမြဲလိုလိုသူ့အားထိကယားပါးကယားလုပ်နေသည့်အတွက်သိပ်တော့ကြည်နေတာမဟုတ်ပေ...
"ပေး"
အေးစက်သွားသည့်အမေရိကာနိုခွက်အား ခုံပေါ်သို့တင်လိုက်ရင်း ကမ်းပေးလာသည့် fileများကိုဆွဲယူလိုက်သည်။
"ရပြီ လစ်တော့ ငါဆင်းရင်ယူခဲ့မယ်"
"အို~မောင်ကလည်း တို့တစ်ခါတည်းယူသွားပေးမယ်"
YOU ARE READING
Testimon with tulips 🌷
Randomကိုယ်မင်းကိုအသက်တမျှချစ်မြတ်နိုးတာကို ကိုယ်သိပ်သဘောကျရတဲ့ကျူးလစ်ပန်းတွေကိုတိုင်တည်ပြီး ပြောရဲပါတယ် သက်ငယ်~
