WARMING HEART RITUAL (BOOK 3)

CHAPTER 7

STACEY'S POV

Hindi ko na mabilang kung naka-ilang balik na ba ako sa cr ngayong araw. This is bad. I think I have lost bowel movement. Kasalanan ng mga cookies 'to masyado akong maraming nakain. My tummy is aching but I need to go to school. We have long quiz today at kapag hindi ako nakapag-take no'n malaking grades ko ang mawawala. Sapilitan kong sinampa sa balikat ko ang bag ko. It's okay. Five hours lang naman ang class ko ngayon makakapagpigil pa ako.

Namumutla na ako sa sobrang labas ng poops. Promise, I won't do that again. I swear. Hindi pala masarap masobrahan sa cookies. Hanggang sa pag-drive ng kotse ang uncomfortable. Naka-ilang hinto pa ako at dumaan sa cr ng mga gasoline station para lang makapagbawas.

“Hey, are you okay?” Tanong ni Theo sa akin na may halong pag-aalala.

I shook my head. “It's nothing I'm just a little bit...” Nahinto ako nang maramdaman ko na parang lalabas na naman ang anak ko sa puwit.

Come on, not now!

“A little bit, what? Ayos ka lang ba talaga? You're too pale? Is there anything na masakit sa'yo?” Sunod-sunod na tanong niya.

Iling lang ang sinagot ko dahil namilipit ako bigla sa sobrang sakit ng tiyan ko. Gusto na talagang lumabas. Kinagat ko na ang labi ko sa sobrang pawis. It's cold outside but my sweat is present. Butil-butil ang pawis na lumabas sa akin. I really can't help but to run and go to the comfort room. Lalo lang akong nakaramdam ng pananakit ng tiyan nang maka-upo na ako sa bowl. Bakit mo naman ako pinarurusahan ng ganito, Lord? I promise magpapakabait na ako, magsi-share na po ako ng blessings mo, alisin mo po muna 'tong LBM ko, please! I can't focus on my studies today! Paano ako magsasagot ng quiz?

Naiiyak na ako. Iyong kagandahan ko na lang ang nagpapa-mukhang fresh sa akin this morning kahit haggard na ako kababalik-balik sa cr. Nang pakiramdam ko okay na ulit, lumabas na ako. Saktong paglabas ko bumungad sa akin ang pangit na mukha ni Khiana—she's the mean girl that I fought on my first day of school. I have no time for her kaya inirapan ko na lang siya. Nang humakbang ako para makalabas nang pinto tuluyan, hinarang niya ang katawan niya. Kung kailan naman may masakit sa akin, oh!

“What do you need again, bitch?” Mataray na tanong ko sa kaniya. My yummy is aching talaga!

“What do I need? Obvious pa bang need kong awayin ka ngayong umaga para mabuo ang araw ko?” Sarcastic siyang tumawa. “What happened to you? You looked pale. Ayan ba ang epekto ng pagsunod mo kay Sir Alvin?”

Pinagsalubong ko ang aking kilay. “What do you mean?”

“What do I mean is akala mo ba hindi ko alam na sinusundan mo si Sir Alvin? Nakakahiya ka. Pero, it doesn't matter to me kung sundan mo pa siya nang sundan layuan mo lang si Theodore.” At ngayon naman si Theo ang nais niya. Mabuti na lang hindi ako interesado sa taong 'yon.

“Isaksak mo siya sa pempem mo hindi ko siya aagawin sa'yo. Kung may uutusan ka mang lumayo dito, siya dapat. Wala kang magagawa itong kagandahan ko ang nilalapitan niya kahit ayaw ko naman talaga siyang kausap,” mayabang na saad ko na may kasamang pag-flip ng buhok.

Shit, sumakit na naman ang tiyan ko!

Kinakarma agad ako sa sinabi ko parang hindi na maganda 'to! Kinagat ko palihim ang ibabang labi ko. Mali-late na ako nakikipagdaldal pa ako sa baliw na babaeng 'to! Palibhasa puro ganda na wala namang ganda ang inaatupag at hindi grades.