Chapter 21 🍁

52 14 5
                                    

ටික වෙලාවකට පස්සේ එතනට ආවේ මන් හිතපුවත් නැති කෙනෙක්...සත්තයි ඒ ඇස් දෙක දැක්කාම මගේ කකුල් දෙක පන නැති උනා වගේ මට දැනුනේ.කෙලින් හිටන් ඉන්නවත් පනක් නෑවගේ දැනුන පාර මන් ඔන්චිල්ලාව ගාව තිබ්බ කනුවට හේත්තු උනා...අවුරුදු හයක් තිස්සේ අද එයි හෙට එයි කියලා රැයක් දවාලක් නැතුව මගබලන් හිටපු ඒ රූපේ  අද මගේ ඇස් ඉස්සරහ ඉන්නකොට මට හිතාගන්න බැරි උනා මේ ඇත්තක්ද නැත්තම් මන් මේ හීනයක් දකිනවද කියලා...

"වි වියූ...මැනි...ක.."

අනේ එයා මට වියූ කිව්වා ඒ කියන්නේ මේක ඇත්තක්ද..එයා ඇත්තටම මගේ ඇස් ඉස්සරහා ඉන්නවද...

"මගේ මැනික..."

එයා කෑගහගෙන දුවන් ඇවිත් මාව බදාගත්තා..එයා අඩනවා හොදටම අඩනවා මගේ උරහිසේ ගෑවෙන තෙත කදුලු නිසා මට ඒක හොදටම තේරුනා ඒත් වෙන්නේ මොනාද කියලා මට ඒ වෙලාවේ සිහියක් තිබුනේනෑ...මට ඕන උනා ආපස්සට මගේ මැනිකව බදාගන්න ඒත් ඒත්...මන් කොහොමද එහෙම කරන්නේ එයා වෙන කෙනෙක්ගේ වෙලා ඉන්නකොට මන් කොහොමද එයාව බදාගන්නේ..යුන්ගි මාව තවතවත් තද කරලා බදාගද්දි මන් කරේ ඔහේ හිටපු එක විතරයි...

"මැ-නික..අනේ මගේ වියූ...මගේ රත්තරන් මට හිතාගන්නවත් බෑ මැනික..."

මගේ කම්මුල් දෙපැත්තෙන් අල්ලන් මූනට එබිලා කියපු යුන්ගි මගේ මුලු මූනම අතොරක් නැතුව සිපගන්න පටන් ගත්තා...
අවුරුදු හයකට පස්සේ ලැබුනු ඒ උනුසුම් පහස නිසා මගේ ඇස් දෙක පිය උනේ කදුලුවලට ඔහේ කම්මුල් වලින් ගලන්න ඉඩදෙන ගමන්මයි....ඒත් එක සැරේටම මගේ ඔලුවට ආවේ ජියා...මාව තුරුල් කරන් හිටපු එයාව මන් තල්ලුකරා...

"යනවා අතාරිනවා මාව...අල්ලන්න එපා මාව මෙතන කෙල්ලෙක් තියාගෙන නටන්න ඕන හැම නාඩගමක්ම නටලා දැන් එනවද බබා වගේ හුරතල් වෙන්න..ලගටවත් එන්න එපා තමුසේ මට අප්පිරියයි තමුන්ව..."

"නෑ  මැනික එහෙම දෙයක් නෑ මේ මේ බලන්නකෝ මැනික මන් දිහා.. "

එයා අඩනගමන් මගේ මූන දෙපැත්තෙන් අල්ලන් කිව්වා...

"අල්ලන්න එපා මාව ඔය ජරා අත්වලින් ඇත්තමයි තමුසේ ඇල්ලුව මේ ඇග මේ හම මට පිහියකින් හූරලා දාන්න පුලුවන් න්ම් ඇත්තමයි මන් එහෙම කරනවා...අප්පිරියයි මට.. "

Still With You 🤍Where stories live. Discover now