I'm Not Her (Singh series #3)

CHAPTER 39

Sorry for grammatical and typographical errors!!!

—————

SERAPHINE'S POV

Paulit ulit na nag eecho sa utak ko ang sinabi niya kahapon kaya ito ako ngayon at sinusundan siya.

Wala na akong pake kahit sa bahay niya pa o sa mansion siya huminto. Kailangan ko siyang makausap.

Wala dito sa pilipinas ang magulang nila at alam kong kasama nila si Zei. Kaya ang kasama lang ni Zen ay si Zel, ang isa niyang kambal.

Pero hindi siya sa mansion or bahay nila pumunta. Kung hindi sa mall na pagmamay ari ni Tita Zeki.

I follow her sa loob ng mall habang nagtitipa siya sa phone niya.

Ano bang gagawin niya dito?

Ng maramdaman niyang may nakatingin sa kanya ay nilibot niya ang paningin niya kaya nagtago ako sa gilid para hindi niya makita.

Ang lakas talaga ng sense nila sa paligid.

Nakita kong nagpatuloy siya sa paglakad kaya sinundan ko siya. Hindi niya namamalayan na nakalapit na ako sa kanya.

"Yeah, I'm here. Where are you?" I heard her asked on the other line.

She is meeting someone ba?

"Yeah. Take care, bye!" When she ended the call agad akong lumapit sa kanya kaya nagulat ito ng makita ako.

"Seraphine?"

"Let's talk." Agad ko siyang hinila palayo doon.

"What do you think you are doing again this time, Seraphine?!"

Pilit niyang binabawi ang kamay niya pero mas hinigpitan ko ang pagkakahawak dito.

"We need to talk."

"Talk about? Wala tayong dapat pag usapan."

"Meron at madami, Zezen." Madiin na sagot ko.

Galit nitong tinanggal ang kamay niya na nakahawak sa akin ng makarating kami sa parking lot kaya hinarap ko ito.

"Damn! I don't know you! I don't have a reason to talk to you, Seraphine! Who are you? Kulang ka ba sa atensyon kaya ka nagpapapansin sa akin?! Hindi mo din ba maintindihan ang sinabi ko sayo kahapon na stay away from me?! Ano ba ang hindi mo maintindihan sa salitang hindi kita kilala?! Hindi ko alam ang pinagsasasabi mo! Tumigil kana sa kabaliwan mo dahil baka mapatay kita!" Kitang kita ko sa mga mata niya ang galit.

And those words hit me hard!

Parang paulit ulit na sinasaksak ang puso ko sa mga salitang binitawan niya.

"K-Kilala mo ako, Zezen. Stop this kind of your game." Malumanay na sabi ko

"I said, I don't know who you are!" Muling sigaw niya and this time hindi ko na alam ang gagawin ko. "Why don't you understand, huh? Isa kang Professor at Engineer tapos sa simpleng salita na hindi kita kilala at hindi ko alam ang sinasabi mo hindi mo pa maintindihan!"

"N-No Zezen....." Umiiling na sabi ko. "Kilala mo ako. Nasaktan ba kita ng sobra kaya ka nagkakaganyan ngayon? I have a reason kaya ko ginawa iyon kaya kung gusto mong malaman mag eexplain ako."

"I don't need your explaination dahil hindi nga kita kilala!" She burst out.

Agad ko itong hinawakan ng mahigpit sa kamay at hinila palapit sa akin para yakapin siya.

"Oh fucking damn! Let me go!" Umiling iling ako at mas hinigpitan pa ang pagkakayakap sa kanya.

I miss her.