~ 16 ~

719 80 19
                                    

နို့နှစ်ရောင်အသားအရေကို ထင်ပေါ်စေတဲ့ အနက်ရောင်ဝမ်းစက်ဝတ်အမျိုးသားငယ်ဟာ သော့မခတ်ထားတဲ့ခြံတံခါးပုလေးကိုတွန်းဖွင့်ရင်း ရင်ခုန်သံဆီ တစ်လှမ်းချင်းနီးကပ်လာတယ်

အသက်ရှူနှုန်းကိုခံစားလို့ရတဲ့အထိ အနီးကိုရောက်တဲ့အခါ ခြေလှမ်းတွေကိုရပ်တန့်လိုက်ပြီးတာနဲ့ ခန္ဓာရပ်တစ်ကိုယ်လုံးကိုပုခုံးနှစ်ဖက်က တင်းခနဲပွေ့ဖက်ကာ မေးရိုးချွန်လေးကို လည်တိုင်စပ်မှာခိုနားလာတယ်

"ဆူဘင်း?"

"ခဏလေး
ကျွန်တော်ဒီနေ့ပင်ပန်းလာလို့"

နားထိပ်ဖျားလေးမှာ ပါးအိအိလေးတွေရဲ့ အထိအတွေ့ကိုခံစားနေရတယ်
ကိုယ့်ထက်မြင့်တဲ့အရပ်အမောင်းကြောင့် ကိုင်းထားရတဲ့ကျောလေးကိုခပ်ဖွဖွပွတ်ပေးဖြစ်တော့ ပိုတင်းလို့ဖက်လာပြီး နှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေနဲ့ လည်တိုင်ကိုမထိတထိနမ်းနေသေးတယ်

"ဒီနေ့ orchestra အဆင်ပြေခဲ့လား"

"အင် မင်းရော
ဒီနေ့တစ်နေ့တာအဆင်ပြေခဲ့ရဲ့လား"

မဖွင့်ထုတ်ချင်တဲ့စကားလုံးတွေကို ခပ်တိုးတိုးလေမှုတ်သံလေးနဲ့အစားထိုးလျက် နှုတ်ဆိတ်နေပါတယ်
ပိုတိုးကပ်လာတဲ့အနွေးဓာတ်ကြောင့် ငွေရောင်ဆံပင်လေးတွေကလည်တိုင်ကိုလာစူးတယ်

"မင်းရေမချိုးရသေးဘူးလား"

ဆူဘင်းက ခပ်တိုးတိုးရယ်မောလိုက်ပြီး

"ဘယ်လိုသိတာလဲ
နံနေလို့လား"

"မဟုတ်ပါဘူး
ဆံပင်တွေစေးနေလို့"

ဖက်ထားတဲ့ခန္ဓာကိုခွာစေလျက် အကြည့်ချင်းဆုံစေကာ ယောန်ဂျွန်းရဲ့နှုတ်ခမ်းဖူးလေးကို ဖွခနဲတစ်ချက်နမ်းလိုက်ပြီးနောက်

"ဒီနှုတ်ခမ်းလေးကိုနမ်းရတာလွမ်းလို့ တန်းလာတာလေ"

"နမ်းရတာပဲလွမ်းတာလား
လူကိုကျမလွမ်းဘူးပေါ့"

ဘဲပေါက်လေးလို နှုတ်ခမ်းလေးစူပြီး မဆိုးတဲ့စိတ်ကိုဆိုးပြနေတဲ့ကောင်လေးကဆူဘင်းမျက်လုံးထဲချစ်စဖွယ်အတိ
အသဲယားစရာကောင်းလွန်းနေတော့ သည်းမခံနိုင်တော့ဘဲ ပါးလုံးလုံးလေးတစ်ဖက်ကို သွားတိတိလေးတွေနဲ့ ကိုက်ပစ်တယ်

His Blonde ( Completed )Where stories live. Discover now