ရာဇဝင္ထဲက အခ်စ္ ..
ခြန္ေမာင့္စကားဆုံးသည္ႏွင့္ ဗညား သိုးကေလးကိုစီးကာ မင္းသားေပ်ာက္သြားသည္ဟုဆိုေသာ ေတာအုပ္အတြင္းသို႔ ျမင္းစီးစစ္သည္ေတာ္ႏွင့္အတူ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္ ။ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ျမင္းစီးစစ္သည္ေတာ္ေျပာသည့္ ထန္းေတာအနားသို႔ ေရာက္လာခဲ့သည္ ။ ဗညား ထန္းေတာအနီးသို႔ေရာက္သည္ႏွင့္ သိုးကေလးက ႏွင္စရာပင္မလိုပဲ တစ္ခ်က္ဟီကာ ထန္းေတာႏွင့္ ဆန့္က်င္ဘက္ဆီသို႔ေျပးသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗညား သိုးကေလးေခၚေဆာင္ရာအေနာက္သို႔ အသာလိုက္လာခဲ့လိုက္သည္ ။ ထိုသို႔လိုက္လာရင္း ေတာနက္တြင္းသို႔ တျဖည္းျဖည္းေရာက္လာသည္ ။ ပို၍နက္ေသာေနရာသို႔ မေရာက္ခင္ သိုးကေလးက တုံ႕ကနဲရပ္လိုက္သည္ ။ သိုးကေလးက ရပ္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ဗညားလဲ ျမင္းေပၚမွဆင္းကာ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကို ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ထိုအခါ ေညာင္ပင္ႀကီးတစ္ပင္၏ ေျခရင္းတြင္ မလႈပ္မယွက္ မတ္တပ္ရပ္ေနေသာ မင္းသားကိုေတြ႕ရသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗညား မင္းသားထံေျပးသြားလိုက္ၿပီး
" မင္းသား "
ဟု ေခၚလိုက္သည္ ။ သို႔ေသာ္ မင္းသားက တုတ္တုတ္မွ်မလႈပ္ ။ ေျမျပင္ကိုသာ စိုက္ၾကည့္ေနသည္ ။ ဗညား မင္းသားၾကည့္ေနသည့္ေနရာသို႔ လိုက္ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ အပိုင္းပိုင္းျပတ္ေနေသာ ေႁမြတစ္ေကာင္ကိုသာ ေတြ႕ရသည္ ။ ဗညားေႁမြကိုျမင္သည္ႏွင့္ မင္းသား၏မ်က္စိမ်ားကို လက္ျဖင့္ကြယ္လိုက္ကာ
" သတိထားေတာ္မူပါအုံး မင္းသား "
ဟု ေျပာလိုက္သည္ ။ ဗညား၏စကားအဆုံးတြင္ မင္းသားက ဗညားလက္ထဲသို႔ ယိုင္လဲက်လာသည္ ။
" မင္းသားအေျခအေနက စိုးေတာ့မစိုးရိမ္ရေတာ့ပါဘူး .... ပခုံးရိုးက အက္႐ုံပဲအက္သြားတာပါ ... ဒါေပမဲ့ ေႁမြကိစၥေၾကာင့္ အရင္ကလို အၾကာႀကီး သတိျပန္မရလာမွာစိုးရတယ္ "
သမားေတာ္၏စကားအဆုံးတြင္ မိဖုရားႀကီးက ငိုကာ မင္းႀကီးအား
" မငိးႀကီး .... ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးမတို႔သားေတာ္ေလး တကယ္ပဲတစ္ခုခုျဖစ္သြားရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ "
VOCÊ ESTÁ LENDO
ရာဇဝင္ထဲက အခ်စ္ ... / ရာဇဝင်ထဲက အချစ် ... (14)
Ficção Geralႀကိဳေတာင္းပန္ခ်င္ပါတယ္ေနာ္ ... ျမန္မာနန္းတြင္းဇာတ္လမ္းကို အခုမွေရးဖူးတာမို႔လို႔ အမွားအယြင္းရိွရင္ နားလည္ေပးၾကပါလို႔ ကြိုတောင်းပန်ချင်ပါတယ်နော် ... မြန်မာနန်းတွင်းဇာတ်လမ်းကို အခုမှရေးဖူးတာမို့လို့ အမှားအယွင်းရှိရင် နားလည်ပေးကြပါလို့
