ရာဇဝင္ထဲက အခ်စ္ ..
အသက္ရႈလိုက္တိုင္း ရင္ဘတ္ထဲမွ အပ္ႏွင့္ထိုးဆြေနသကဲ့သို႔ နာက်င္ေနေသာေဝဒနာေၾကာင့္ ဒီပါ အသက္ပင္မရႈခ်င္ေတာ့ ။ ခႏၶာကိုယ္က ေနမေကာင္းရသည့္ၾကားထဲတြင္ တစ္ခန္းလုံး သမားေတာ္မ်ား ရံေ႐ြေတာ္မ်ား၏ ဝင္ထြက္သြားလာသံမ်ားျဖင့္ ဆူညံေနသည္ ။ ဒီပါ
" အကုန္လုံးထြက္သြားၾကပါ "
ဟု ေအာ္ထုတ္ပစ္လိုက္ခ်င္ေသာ္လည္း မ်က္လုံးပင္ မဖြင့္နိုင္ေသာေၾကာင့္ ေအာ္ထုတ္ပစ္ရန္မျဖစ္နိုင္ ။ ဒီပါ မ်က္လုံးပိတ္ကာ ကိုယ့္အာ႐ုံႏွင့္ကိုယ္ မွိန္းေနစဥ္ သမားေတာ္၏
" အရွင့္သား ... ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးေျပာတာၾကားရရင္ လက္လႈပ္ျပပါ "
ဟူေသာ အသံက ထြက္လာသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒီပါ လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို လႈပ္ျပလိုက္သည္ ။ ဒီပါ လက္လႈပ္ျပသည္ကိုျမင္သည္ႏွင့္ သမားေတာ္က လက္ေကာက္ဝတ္ကိုယူကာ ေသြးခုန္ႏႈန္းစမ္းၾကည့္သည္ ။ ထို႔ေနာက္
" အရွင့္သားအေျခအေနက အရမ္းမဆိုးေတာ့ဘူး ... သက္သာစျပဳလာၿပီမို႔လို႔ မၾကာခင္သက္သာသြားမွာပါ ... ဒါေပမဲ့ အရမ္းေကာင္းေနတာမဟုတ္ေသးလို႔ ဂ႐ုစိုက္ရပါအုံးမယ္ ... စိတ္ဆင္းရဲစရာေတြကို တတ္နိုင္သေလာက္ မေတြးပါနဲ႕ "
ဟု ေျပာသည္ ။ ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္
" ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး ေဆးေပးခဲ့ပါ့မယ္ ... အခ်ိန္မွန္ေသာက္ပါ "
ဟု ေျပာသည္ ။
" ငါတို႔ကိုဒီလိုျဖစ္ေအာင္လုပ္တာမင္းေပါ့ "
ဗညား တစ္ဖက္ခန္းမွ အရွင္မ၏အသံကို ၾကားရေသာ္လည္း ျပန္မေျဖျဖစ္ ။ ဗညားက ျပန္မေျဖေသာေၾကာင့္ထင္သည္ အရွင္မက
" မင္းကို ေမြးခဲ့တဲ့မယ္ေတာ္ရဲ႕ေမြးေက်းဇူးကို မင္းဒီလိုဆပ္လိုက္တာေပါ့ေလ "
ဟု ေျပာသည္ ။ အရွင္မ၏စကားအဆုံးတြင္ ဗညား ဟက္ကနဲရယ္လိုက္ၿပီး
" ေမြးေက်းဇူး ... ဟုတ္လား "
ဟု ေျပာလိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္
YOU ARE READING
ရာဇဝင္ထဲက အခ်စ္ ... / ရာဇဝင်ထဲက အချစ် ... (14)
General Fictionႀကိဳေတာင္းပန္ခ်င္ပါတယ္ေနာ္ ... ျမန္မာနန္းတြင္းဇာတ္လမ္းကို အခုမွေရးဖူးတာမို႔လို႔ အမွားအယြင္းရိွရင္ နားလည္ေပးၾကပါလို႔ ကြိုတောင်းပန်ချင်ပါတယ်နော် ... မြန်မာနန်းတွင်းဇာတ်လမ်းကို အခုမှရေးဖူးတာမို့လို့ အမှားအယွင်းရှိရင် နားလည်ပေးကြပါလို့
