ရာဇဝင္ထဲက အခ်စ္ ..
" ဒီထဲမွာ ... ေမွ်ာ့ေတြ ေႁမြေတြ ရွိေနမွာေပါ့ ... အရွင့္သား မေၾကာက္ဘူးလား "
ဗညား ေလွကိုခပ္ျဖည္းျဖည္းေလွာ္ရင္း မင္းသားကို ေမးလိုက္သည္ ။ ဗညား၏ ေမးခြန္းအဆုံးတြင္ မင္းသားက ခပ္ဖြဖြရယ္ကာ
" ငါ့အနားမွာ မင္းတစ္ေယာက္လုံးရွိေနတာပဲ .... ဘာကိုေၾကာက္ရမွာလဲ "
ဟု ေျဖသည္ ။ ထို႔ေနာက္ ထိုင္ေနရာမွ ဗညားေပါင္ကို ေခါင္းအုံး၍ လွဲလိုက္သည္ ။ ဗညား မိမိေပါင္ကို ေခါင္းအုံးထားေသာ မင္းသား၏လက္ကို ခပ္ဖြဖြဆုပ္ကိုင္ရင္း ေရထဲသို႔ ေငးၾကည့္ေနမိသည္ ။ ထိုသို႔ေငးေနရင္း ႐ုတ္တရက္ ၾကာခြက္ႏွင့္ၾကာဥအေၾကာင္း ေတြးမိသြားသျဖင့္ မင္းသားကို
" အရွင့္သား .... ၾကာဥတို႔ ၾကာခြက္တို႔ စားဖူးလား "
ဟု ေမးလိုက္သည္ ။ ဗညား၏ေမးခြန္းကို မင္းသားက ေခါင္းခါျပသျဖင့္ ဗညား အနားတြင္ရွိေသာ ၾကာခြက္တစ္ခုကို လွမ္းခ်ိဳးလိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္ ၾကာစိတစ္ခုကိုထုတ္ကာ အခြံခြါၿပီး မင္းသားအား ခြံ႕ေကြၽးလိုက္သည္ ။
" အရသာရွိလား "
ဟု ေမးလိုက္ေသာ ဗညား၏ေမးခြန္းအဆုံးတြင္ မင္းသားက
" ေကာင္းတယ္ "
ဟူ၍ ျပန္ေျဖသည္ ။
" အင္း ... ၾကာဥလဲစားလို႔ေကာင္းတယ္ အရွင့္သားရ ... နန္းေတာ္ျပန္ေရာက္ရင္ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳးျပဳတ္ေကြၽးမယ္ "
" အကယ္၍ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲေနရမဲ့အခ်ိန္ဆိုတာရွိခဲ့ရင္ ငါတို႔ဒီလိုေနရာေလးမွာေနၾကမယ္ "
မင္းသားက ျပာလဲ့ေနေသာ ေကာင္းကင္ႀကီးကို ေငးၾကည့္ရင္း ဗညားအားေျပာသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗညား ေခါင္းညိတ္လိုက္ၿပီး
" အင္း ... ေနၾကမယ္ "
ဟု ေျပာလိုက္သည္ ။ ဆက္၍
" အရွင့္သားအတြက္ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး ေရကန္ေလးတူးၿပီး ၾကာပန္းေတြစိုက္ေပးမယ္ "
YOU ARE READING
ရာဇဝင္ထဲက အခ်စ္ ... / ရာဇဝင်ထဲက အချစ် ... (14)
General Fictionႀကိဳေတာင္းပန္ခ်င္ပါတယ္ေနာ္ ... ျမန္မာနန္းတြင္းဇာတ္လမ္းကို အခုမွေရးဖူးတာမို႔လို႔ အမွားအယြင္းရိွရင္ နားလည္ေပးၾကပါလို႔ ကြိုတောင်းပန်ချင်ပါတယ်နော် ... မြန်မာနန်းတွင်းဇာတ်လမ်းကို အခုမှရေးဖူးတာမို့လို့ အမှားအယွင်းရှိရင် နားလည်ပေးကြပါလို့
