Yusuf Abi [TAMAMLANDI]

33- Büyük gün.

Heyyyyooo ben geldim...

Nasılsınız bakalım?

Herşey çok güzel geçti çok şükür...

Beni özlediniz mi?

Yeni telefonda aldımmmm! iPhone değil ama buna da çok şükür.

Bu arada 4 Ekim benim doğum günüm...

Yani iki Gön sonra 22 yaşıma giriyorummmm!!!

Başlayalım o halde...

Keyifli okumalar aşklarım...

Akşam saatleriydi. Yusuf Kerem Doktor ile konuştuktan sonra askeriyeye gitmişti. Birkaç işini halletti. Koridorda Anılı gördü.

Anılın keyfi de pek yerindeydi bugün. Peri kızı bir an olsun aklından çıkmıyordu. Mutlu ediyordu Anılı. Varlığı ile...

Yusuf derin bir nefes aldı. Gergindi. Artık Anıl ile konuşmanın vakti geldi de geçiyordu. Çünkü can dostundan bir şey saklamak istemiyordu artık.

Her şeyi göze almış, kendini her olasılığa hazırlamıştı. Kararlıydı, Nazlısı için her şeyi yapmaya hazırdı.

Yanına vardı büyük adımlar ile. Gergindi ama duygularını belli etmiyordu. Anılın keyfinin pek bir yerinde olduğunu farketti.

" Hayırdır kardeşim?" Dedi Yusuf kardeşim dediği adamın güler yüzüne bakarak. Sadece Yusuf değil, bütün askeriye Anılın bu haline şaşırıyordu. Çünkü çok nadir gülümseyen, çok disiplinli bir komutandı o. Şimdi ise hayatlarında belki sayılı kez gördükleri anı yaşıyordular.

" Hayır kardeşim." Dedi erkekçe tokalaştıklarında. Yusuf defayetle tekrarladı yine, derin bir nefes çekti ciğerlerine. " Anıl kardeşim seninle konuşmam gereken bir konu var..." Dedi ilk.

Anıl bunun iş ile ilgili olduğunu düşündü. " Şu okul müdürü ile mi ilgili?" Diye sordu oda canı sıkılmıştı bir anda.

Yusuf kaşlarını çattı. Neden bahsettiğini anlamadı. Sonra ise yolsuzluk yapan, çocukları türk milletine karşı her defasında dolduran ortaokul müdüründen bahsettiğini anladı.

" O da var. Ama seninle konuşmak istediğim konu başka." Dedi ciddiyetle. Anıl kaşlarını çattı. " Ne oluyor?"

Yusuf omuzlarını dikleştirdi. " Abi bu akşam bizim mekana gidelim mi?" Diye sordu. Anıl başını salladı. Belli ki can dostunun dertleşmeye ihtiyacı vardı. E tabi kendisinin de paylaşacakları vardı baya.

" Çok iyi olur. Demiri de çağırırız. Yengeyi buldu bizi unuttu şerefsiz." Yusuf başını salladı ve güldü.

İki saat süren işlerinin ardından çıktılar askeriyeden. Demiri de arayıp haber verdiler.

Üç arkadaş toplanıyordu. Hepsinin aşk hayatı güzeldi, iyi gidiyordu. Hatta içlerinde en hızlısı Demir olmuştu. Ki evleniyordu.

Her zaman gittikleri mekana gittiler. Zaten alem yapmazlardı çok. Birinden birinin doğum günü, üçünün de müsait olduğu zamanna denk gelirse.

" Ooo gençler hoş geldiniz." Dedi orta yaşlarda olan Semih bey. Hepsi başını salladı. " Her zamankinden mi çocuklar?" Diye sordu. " Donat masayı Semih amcam bu gece hepsi benden." Dedi Demir neşeyle.

Semih bey onaylayarak gitti yanlarından. " Bo cömertlik nereden lan?" Diye sordu Anıl. Demir keyifle arkasındaki sandalyeye yaslandı.

" Evleniyorum." Dedi birden.