ချိုမြိန်တဲ့ ဇနီးသည်ဆရာဝန် ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်း

Ch 13&14

Ch 13

ထိုအချိန်တွင် ကုချင်း‌ယောင်က မိုဖေးဟန်ကို အတော်လေး ကြောက်ရွံ့နေသည်။

ကုချင်းယောင် ပြုံးပြီး သူ့ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားသည်။ "အစ်ကိုဖေးဟန် မနေ့ညက ဘာဖြစ်သွားမှန်း မသိဘူး။ အစ်ကို့ကို ညီမကယ်လိုက်တာလေ။ ညီမကို ပြန်မဆပ်ချင်တာ သေချာလား။"

အရင်ဘဝက သူ ဒီမိန်းကလေးကို တစ်သက်လုံး စွဲလမ်းခဲ့သည်။ သူမအမှန်တကယ် မထိတ်လန့်ကြောင်းကို မြင်တဲ့အခါ မိုဖေးဟန် ရုတ်တရက် သက်ပြင်းချလိုက်သည်။

သူမလက်ကို ကိုင်လိုက်သည်။ တကယ်တော့ သူမလက်ကို မကိုင်ရဲဘူး။ ဒါကြောင့် သူမရဲ့ လက်ကောက်ဝတ်ကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး "ယောင်ယောင် မကြောက်တာကို ကိုယ်ဝမ်းသာတယ်။ မနေ့ညက အဖြစ်အပျက်က မတော်တဆ တစ်ခုဘဲ။ အစ်ကို ဖြေရှင်းပေးမယ်။ နောက်ကျရင် အစ်ကိုက ညီမကို ကောင်း‌ကောင်းမွန်မွန် ဂရုစိုက်ပြီး လုံခြုံစေလိမ့်မယ်။ ဒါကို နားလည်တယ်မလား?"

ကုချင်းယောင်က ကိုင်ခံထားရတဲ့ လက်ကောက်ဝတ်ကို ငုံကြည့်ပြီး မျက်နှာကို မော့ကာ သူကို ကြည့်လိုက်သည်။ ရုတ်တရက် လက်ဆန့်ထုတ်လိုက်ပြီး သူ့လက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ဒီတစ်ခါတော့ သူမ လက်ကို မလွှတ်ဘဲ သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဝင်လိုက်သည်။

သူမက သူကို လှုပ်ယမ်းပြီး "ဒါဆို အစ်ကို ပြောတဲ့အတိုင်းဘဲ။" လို့ ပြောခဲ့သည်။

သူမရဲ့ နူးညံ့တဲ့အသံက မိုဖေးဟန်ရဲ့ နှလုံးသားကို နာကျင်စေသည်။ သူလက်ထဲက နွေးထွေးမှုကို တကယ်ခံစားလို့ရတယ်။

ပြန်လည်‌မွေးဖွားလာခြင်းရဲ့ ခံစားချက်က တကယ် အံ့မခန်းဘဲ။

"ဟုတ်တယ် အစ်ကို့စကားအတိုင်း ခေါ်နိုင်တယ်။ အစ်ကို ကတိတည်မှာပါ။"

ကုချင်းယောင်က ပြုံးပြီး "ဒါဆို ကောင်းပြီ။ အခု အိမ်ရောက်နေပြီ။ စိတ်ပူစရာ မလိုတော့ဘူး။ ညီမ အဲ့လောက် မကြောက်ဘူး။ အစ်ကို အလုပ်ကို သွားပါ ပြီးရင် ညီမကို လာရှာလေ။"

မိုဖေးဟန်က သူမကို အိမ်သို့ ရုတ်တရက်ပို့လိုက်သော်လည်း သူမကို ဒီခရီးကို မခေါ်သွားနိုင်ပေ။ အရင်ဘဝတွင် နှောင့်နှေးခဲ့ရတဲ့ က်ိစ္စတွေကို အခု လုပ်ဖို့လိုသည်။