Ch 91&92

1.1K 138 0
                                    

Ch 91

"တိရိစ္ဆာန်ကောင် မင်းဘာတွေပြောနေတာလဲ" ချန်တာ့‌ကွေ့က အံ့ဩသွားသည်။

ချန်ကုံးတန်ကက ဆက်လက်ပြီး ကျယ်လောင်စွာ ငိုကြွေးခဲ့သည်။ "ဝူဝူဝူ.... ကျွန်တော် နောက်ဆုံး ထင်းခုတ်တုန်းက တောင်ကုန်းပေါ်ကို ပြုတ်ကျလုနီးပါး ဖြစ်ခဲ့ပေမယ့် အစ်ကိုကြီးမိုက ကျွန်တော့်ကို ကယ်တင်ခဲ့တယ်။ ဒီနေ့ ကျွန်တော် ဖမ်းမိတဲ့ ငါးကို ပေးခဲ့တာက သူ့ကို ကျေးဇူးတင်တဲ့အနေနဲ့ပါ။ ငါ့မှာ ဘာမှ မရှိဘူး။  အိမ်မှာ စားဖို့ မလောက်ဘူး ဆိုတော့ မစားရဲဘူး။"

"နောက်ဆုံးတော့ ငါးနဲ့ပုဇွန်နည်းနည်း ရခဲ့တယ်။ ပြီးတော့ အစ်ကိုကြီးမိုက ကျွန်တော့်ညီမငယ်ကို သူတို့နဲ့ထမင်းစားဖို့ ဖိတ်တယ်။ အိမ်က ဘာစားစရာမှ မယူသွားဘူး၊ ဝူဝူဝူ.....!”

အဲဒါကိုကြားတော့ အားလုံးက ချက်ချင်းသဘောပေါက်သွားသည်။

ချန်ကုံးတန်မှာ မိဘတွေမရှိသလို သူ့ညီမလေးကို ပြုစုစောင့်ရှောက်ရသည်။ ချန်မိသားစုကတော့ များသောအားဖြင့် သူတို့ကို စားစရာအများကြီးမပေးပါဘူး။ သူတို့လေးတွေက ငယ်သေးပေမယ့် နေ့စဉ်နဲ့အမျှ ဆဲဆိုကြိမ်းမောင်းမှုတွေနဲ့ ရိုက်နှက်ဆုံးမမှုတွေလည်း လုပ်ခဲ့ရသည်။ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ အိမ်မှုကိစ္စတောင် လုပ်ရသည်။

မောင်နှမများက သူတို့ကို အစာအနည်းငယ် ပေးတဲ့ တပ်မဟာရှိ ကြင်နာတဲ့လူများအပေါ်တွင် မှီခိုအားထားနေရပြီး အခုအချိန်အထိ ၎င်းတို့ အသက်ရှင် ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။

ချန်ကုံးတန်က တဖြည်းဖြည်း ကြီးပြင်းလာသည်နှင့်အမျှ သူက သူ့ကို စားစရာပေးတဲ့လူများကို သူတို့အတွက် အလုပ်လုပ်ပေးခြင်းဖြင့် မကြာခဏ ပြန်ပေးဆပ်သည်။

တပ်မဟာရှိလူတိုင်းက ဒီအစီအစဥ်ကို အသုံးပြုကြသည်။

အခုအခါ တပ်မဟာရဲ့ ရေလှောင်ကန်အတွင်းရှိ ငါးငယ်များနှင့် ပုစွန်များက အများစုမှာ ကလေးများရဲ့ အပျော်အပါးအတွက် ဖြစ်သည်။ အများကြီး ဖမ်းလို့မရပေ။

မိုဖေးဟန် အိမ်မှာရှိနေသရွေ့သူ့မိသားစုက စားစရာမရှိတော့ပေ။ မိုဖေးဟန်က ဒီတစ်ကြိမ်တွင် ငါးများစွာ ဖမ်းမိတာကို လူတိုင်း မြင်ကြသည်။

ချိုမြိန်တဲ့ ဇနီးသည်ဆရာဝန် ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်းWhere stories live. Discover now