ချိုမြိန်တဲ့ ဇနီးသည်ဆရာဝန် ပြန်လည်မွေးဖွားခြင်း

Ch 21&22

Ch 21

"ငါ နင့်ကို ခွင့်မပြုရင် နင် ဘာလုပ်နိုင်မှာလဲ။ နင်အမေက သူ့မိသားစုကို ကူညီဖို့နဲ့ ကပ်ပါးကောင်တွေကို ပြုစုပျိုးထောင်ဖို့ ငါတို့ရဲ့ အိမ်သုံးပစ္စည်းတွေကို အမြဲတမ်း အသုံးပြုနေခဲ့တာ။ မနေ့က ဝက်နံရိုးနဲ့ငါးကို ရအောင်ယူနိုင်ခဲ့ပေမဲ့ သူမအတွက် ကောင်းပါတယ်။ သူမက သူမမိသားစုဆီ တိတ်တိတ်လေး ယူသွားတာလေ။"

"ဟုတ်တာပေါ့။ သူမက ဒီဘက်အိမ်ကို မြှင့်တင်ရတာ မကြိုက်ဘူးလေ။ အခုကစပြီး သူမ ယူသွားတာမှန်သမျှကို နင်နဲ့ နင်အမေရဲ့ ရိက္ခာကနေ နုတ်ယူမယ်။ သူမ မိသားစုကို ကူညီတဲ့အခါတိုင်း မင်ဆီကနေ ပြန်ယူမယ်။ မြန်မြန်လုပ်တော့ မဟုတ်ရင် နေ့လယ်စာ စားရမှာ မဟုတ်ဘူး။"

ကုရုန်ချင်း အံ့ဩသွားသည်။ သူမအမေက အသားတွေအားလုံးကို အဘွားဆီ သွားပေးတယ်။ မီးဖိုချောင်ထဲ အမြန်သွားကြည့်လိုက်သည်။ အဲ့ဒါ အသားတွေဘဲ။

ကုယန်ရှန်က ထိုစကားကို ကြားတဲ့အခါ အနည်းငယ် မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ သူမတို့နောက်ကို သွားလိုက်သည်။

ကုရုန်ချင်းက ဝက်နံရိုးကို စိုက်ကြည့်နေစဉ် ကုချင်းယောင်က "ဝက်နံရိုး ဂရမ် 500 ခန့်နဲ့ ငါး ဂရမ် 500 ခန့် ပျောက်နေတယ်။ မှိုတချို့လည်း ပျောက်နေတယ်။ သူမက ကျောက်မိသားစုဆီ ယူသွားတာ ဖြစ်မယ်။"

ကုရုန်ချင်းက သူမအမေရဲ့ လုပ်ရပ်ကို မကျေမနပ်ဖြစ်ကာ နှုတ်ခမ်းကိုက်လိုက်သည်။ သူမအမေက သူမအဘွားအပေါ် အမြဲ ဘက်လိုက်နေခဲ့သည်။ သူမက အဘိုး၊ အဘွား၊ ဦးလေးနဲ့ ဝမ်းကွဲတွေအတွက် ကျောက်မိသားစုကို အိမ်က အရသာရှိတဲ့ အစားအစာတွေကို အဆက်မပြတ် ပေးခဲ့သည်။ တခါတရံ ထိုအရာများကို သူမ မစားရသေးခင် သူမအမေက သိမ်းထားပြီးပြီ ဖြစ်သည်။

ဒီအချိန်မှာ အဘိုးကုက နောက်ကျောမှာ ခြင်းတောင်းကို သယ်ပြီး ခြံဝင်းထဲ ထွက်လာသည်။ သူကဲ့သို့ သက်ကြီးရွယ်အိုများသည် အိပ်ရေးဝဝ အိပ်ကြပြီး စောစောထကြသည်။

အဘိုးကုနဲ့ အဘွားကုက ပြုပြင်ပြောင်းလဲမှု တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းအဖြစ် တပ်မတော်အတွက် နွားများကို မွေးမြူခဲ့သည်။ နွားများကို နှစ်စဉ် လယ်ထွန်ရန်အတွက် အသုံးပြုကြပြီး လူသားများထက် သာလွန်ကောင်းမွန်ကြသည်။ ထို့ကြောင့် ကုချုံးဟွားနဲ့ ဝမ်ရူယွီတို့က သူတို့ရဲ့အလုပ်ကို အလွန်စေ့စပ် သေချာစွာ လုပ်ကြသည်။ဝမ်ရူယွီတို့က သူတို့ရဲ့အလုပ်ကို အလွန်စေ့စပ် သေချာစွာ လုပ်ကြသည်။