Hejka.
Jak już wiecie, a raczej przeczytaliście... to koniec. Koniec dramatów, koniec początka, koniec pierwszej części.
Oczywiście że będzie druga no a jak hihi. A może i nawet trzecia?... tego nawet ja nie wiem.
Ale zacznijmy może od takich ogólnych wiadomości. O których nie wiecie i nie mieliście się dowiedzieć. Jest to dość osobiste, ale wam to powiem. Wiem również że są tu osoby które znam osobiście i chce im podziękować za to że przeczytały to coś.
A więc tak... każda postać w tej książce jest uosobieniem osób w tym prawdziwym świecie. Na przykład była przyjaciółka która cię postrzeliła, zraniła. Lub na przykład Harry, czyli ufny przyjaciel którego również mam. Lub Nate. Każdy, dosłownie każdy! Za dużo tego żeby wymieniać wszystko. Coś czuję że wy też macie dość podobnie.
Jak dało się zauważyć, książka jest bardzo... dramatyczna, histeryczna, taka po prostu zmienna ale i wybuchowa. Dlaczego? Bo taki mam charakter. I najzwyczajniej w świecie lubię takie dramatic sceny. Lamira jest w pewnym sensie odzwierciedleniem mnie.
Przepraszam też z style błędów, które niestety pojawiały się w każdym rozdziale.
2 część
To już pewne. Powstaną kolejne części. Lub kolejna. To zależy od was. Kiedy się pojawi? Wydaję mi się że jakoś za tydzień może i nie, gdyż lubię pisać.
Ostrzegam że w kolejnej części odejdzie bardzo dużo osób. Strasznie dużo, to aż przerażające. Jednak dojdą też nowe... ale nie powiem wam hshshshhs. W opisie będziecie mieli możliwość odczytania pewnego spoileru.
Nie będę zdradzać wam reszty, ponieważ sama nie jestem pewna jak to będzie wyglądać.
Podziękowania
Dziękuję. Dziękuję wam wszystkim za to że byliście ze mną przez te kilka miesięcy i czytaliście te opowieść. Oczekuje że będziecie też w kolejnej odsłonie.
Na prawdę dziękuję za te wszystkie wyświetlenia, gwiazdki, głosy, komentarze, obserwacje iż to mega mega mega motywuje do działania i kontynuowania pisania. Dziękuję.
Dziękuję za pomysły na różne rozdziały. A przede wszystkim zuzx12356 od której rozniez się inspirowałam, Via2137 i nie tylko. Dziękuję wam i polecam przeczytać ich opowiadania bo naprawdę są ciekawe!
Dedykacja
Dobra, nie będę kłamać. Dedykuję to tylko...
Carole Hacker bo po prostu kiedyś powiedziałam jej że napisze książkę o Dylanie Monet i doszłam aż tu.
Moim Moneciarkom, napalonym faneczką Vinnie'go lub Dylana.
I to tyle z mojej strony. Radziła bym patrzeć na moją tablice bo będą pojawiać się tam wiadomości związane z kolejną edycją.
Kocham was cukiereczki, do zobaczenia już nie długo!
