Barlas Aşkın Akyol genç yaşında, kariyerinin zirve dönemlerini kendi ülkesinde ve kendini ait hissettiği takımda geçirmeye karar vermiştir. Gerçek sevgiyi kendi taraftarlarının gözünde gören genç adamın hayranı sanıp ilk görüşte hayranı olduğu kızın...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Eve geçtiğimizde Aşkın'ı odama yatırdım ve mutfağa geçtim. O orada televizyon izlerken ben de yemek yapıyordum. Genelde kafama bir şey takıldığında saatlerce yemek yapardım, bulaşıkları yıkayacak takatim kalmayana kadar yemek yapar ve bulaşıkları makineye dizerken hemen bitmesi için dualar ederdim.
Telefonuma gelen mesajla hemen telefonumu açtım. Aşkın bir şey olursa mesaj atacaktı, ona öyle tembihlemiştim
"Sen bu yastığa hurda mı koydun?" hangi yastıktan bahsettiğini fark edince aydınlanma yaşamış gibi bir mırıltı çıkardım. Çok yastıkla yatmayı sevdiğimden dört yastık vardı ve birinde altınlarım saklıydı. Yirmi birinci yüzyılda bunu yapan son kişi ben olabilirdim.
Yukarı çıkıp odaya geçtiğimde Aşkın, yastığı eline almış sallıyor ve çıkan sese bakıyordu.
"Vida koleksiyonum var da yastığın içinde saklıyorum." omzumu kapının köşesine dayayıp ayaklarımı çapraz attım ve kollarımı bağladım.
"Dalga geçme, vida olamaz hafif ama altın desem artık altınlarını yastığın altında saklayan..." yüzümün halini görünce duraksadı.
"Altın mı?" elindeki yastığı bir daha sallayıp içini açtı.
"Cidden altınmış." avucuna aldığı altınlara bakıp güldü.
"Aşkım sen evime hırsız girdiğinde evi güzelce soysun diye mi böyle yaptın?" elbette benim kafamdaki saçma teorileri bilmediği için böyle konuşuyordu.
"Ya bir gün bankaya gidecek durumda olmazsak, kötü bir şey olsa ve tüm insanlık parasız kalsa bu yüzden?"
"Ha, sen bankaların çöktüğü bir felaket senaryosunda altını bozduracak bir kuyumcu bulabileceğine inanıyorsun?" çok mantıklı konuşmuştu.
"Olabilir... Yani yanlış düşünmüşüm ama ne olur ne olmaz dursun."
"Belki bir gün ansızın acilen bir ev almak zorunda olabilirsin. Doğru." onun gülüşünü görünce ben de güldüm, sinirimin bozulması aniden geçti çünkü mutsuz birinin mutlu olduğunu görmek için neler vermezsiniz ki? Bu sevdiğiniz kişiyse hele...
"Aşkım! Haberlere çıkmışız." Aşkın büyük bir heyecanla söylemişti bunu.
"İlk defa mı haberlere çıkıyorsunuz Aşkın Bey?" ona gülüp çoktan yanına yattığımda dudağına bir öpücük kondurdum. Telefonuna baktığımda hastane çıkışı onunla kolkolayken bir görüntümüzün olduğunu gördüm.
"Çok güzel çıkmışız. İlk defa kız arkadaşımla haberlere konu olduğum için bu kadar heyecan yaptım. Herkes bizi çok yakıştırmış."
"Ben güzel olunca yakışır her şey tabii."
"Ne kadar da mütevazi, aman aman." o, saçımı okşarken yorumları aşağı kaydırıyordu.
