Aşk Sahasında

90+19- Çiçekler ve Mevsimler

Maçtan bir gün önce gittiğimizde orada kamp yapıyorlardı, bu yüzden görüşememiştik ve ben de tek başıma buraları gezmek istemiştim.

Bir mahallede dolanıyordum, otantik dokusu ve kafeleri ile harika bir yerdi. Neresi olduğunu bilmiyordum, buna gerek var mıydı ki?

Köşede pek işlek olmayan bir kafeye oturup bir kahve söyledim kendime ve tenime vuran güneşim tadını çıkardım.

Fotoğrafımı çekebileceğimi düşündüm, yani tek başımayken yapabildiğim maksimum aktivite genelde bu olurdu.

Güneşin ışıklarının geliş açısını çok beğenmiştim. Saçlarımı olduğundan daha güzel gösteriyordu. Hemen çektiğim fotoğrafı paylaşmak istedim.

"Tek başıma çok sıkıldım şimdi Aşkın'ın kaldığı yeri basacağım. (Antrenmanda.)"

Bunu paylaşır paylaşmaz sanki Aşkın bu anı bekliyormuş gibi yorum yapmıştı.

"Konum at hemen seni buraya ışınlıyorum Çiçek." gerçekten mi söylediğini yoksa şaka mı yaptığını anlamadan telefon çaldı.

"Alo?"

"Neredesin aşkım?"

"Bilmiyorum ki?"

"Şimdi benim antrenmana dönmem gerek, sen Efdal abiye konumunu at. Özledim."

"Ay gerçekten mi! Çok sevindim hemen atıyorum."

"Tamamdır. Seni çok seviyorum, şimdilik görüşürüz."

"Görüşürüz."

Telefonu kapattığım an mesaj bölümüne girip konumu attım ve beklemeye koyuldum. Telefona bakınıp kahvemi içiyordum.

"Abla konum at ben arkadaşlık yaparım sana."

"Fenerli mi acaba?" gelen yorumlara bakarken yüzümde bir gülümseme oluşmuştu. O an başka bir takımı tanımak istemediğimi, şu an olduğum yerde çok mutlu olduğumu hissettim. Aşkın nereye giderse gitsin sanırsam Fenerbahçe'yi kişisel olarak destekleyeceğim.

Sırıtarak telefona bakarken masama birinin oturmasıyla kafamı panikle kaldırdım.

"Hanımefendi?" Efdal gelmişti.

"Ödüm koptu."

"Özür dilerim."

"Özür dilemene gerek yok, bilerek yapmadın sonuçta."

"Kahveni içecek misin?"

"Bitti, hesabı halledeyim çıkalım." gülümseyerek kalktıktan sonra hesabı ödedim ve kafenin önünde duran arabaya geçtim.

"Bugün Aşkın çok gergin." sanırsam benimle konuşuyordu. Evet, arabada benden başka kimse yoktu ama benle neden konuşuyordu ki? Çok gerilmiştim çünkü menajerlerin sevgiliye karşı olduklarını ve düşman gibi davrandıklarını düşünürdüm hep.