(Love and War Serisinin 1. Kitabı)
💚TAMAMLANDI💚
Kazuha sen benim herşeyim olmuştun. Kırmızı gözlerin huzurlu bir sonbahar gününü andırıyordu aynı zamanda beni kavuruyordu.
Sevgilim...
Benim seni öldürmem gerekiyordu ama sen çoktan benim tekrar ya...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
─── ⋆⋅☆⋅⋆ ── 🌄🍁☂️🌌 ── ⋆⋅☆⋅⋆ ───
Gözlerimi açtığımda kendi odamdaydım. Gözlerime vuran güneş ışığı ile yastığı kafama geçirdim. Lanet olsun! Kim perdelerimi açmıştı? Ah kesin Childe'dır. Güneş ışınlarının yüzüme vurarak beni uyandırmasından nefret ediyordum. Bir hışımla kalktım ve pencereye doğru yastığımı fırlattım. Sadece bir ya da iki saniyeliğine güneş ısınları kesilmişti.
Saate baktım. Sabah 10 du. Childe ve Signora çoktan uyanmış olamalıydı. Yorganı üstümden attım ve sert adımlar ile odamdan çıktım. İki katlı evin en alt katına indim. Pankek kokusundan mutfakta olduklarını anlamıştım. Hemen mutfağa geçtim.
İkiside bana döndü. Signora yeni pişmis bir pankeki ağzına tepmişti, Childe ise hamuru tavaya döküyordu.
"Sanada günaydın Scara~"
"Childe, Scara gerçekten bizi çok seviyormuş ya. İnanamıyorum!"
İkiside benimle dalga geçiyordu. Gözlerimi devirdim ve tabakta duran pankeklerden birini alıp ağzıma attım. Yüzümü yıkamak için banyoya doğru ilerledim.
"İnsan harbiden bir günaydın derdi be!"
Childe yine boş yapıyordu.
"Günaymadı Childe ve Signora!"
Onlara dönüp yüzüme zoraki bir gülümseme takındım.
"Oldu mu?!"
"Eh en azından gelişme var."
Signora ağzına bir tane daha pankek attı. Gözlerimi devirdim. Mutfaktan banyoya geçerken Childe, Signora'ya söylenmeye başlamıştı.
"Ya yeme şunları! Bekle biraz!"
"Napayım fazla acıktım! Biraz daha hızlı pişir!"
Banyoya varıp elimi yüzümü yıkadım. Dişlerimide fırçaladıktan sonra daha fazla oyalanmadan tekrar mutfağa geçtim. Midem kazınıyordu.
Mutafağa geçtim. Mutfak aslında salon ile birleşikti. Salonun en kösesine dizayn edimiş bir amerikan mutfağıydı. Masada duvara bağlıydı. 4 kişilikti ama hep bir sandelye boş olurdu. Mutfağımız yapılış olarak küçük rağmen dükkanlarına benziyordu aslında. Sadece salon ile birleştiği kısımı masa tamamen kaplamıyordu.
Signora'nın yanına oturdum ve başımı masaya koydum.
