(Love and War Serisinin 1. Kitabı)
💚TAMAMLANDI💚
Kazuha sen benim herşeyim olmuştun. Kırmızı gözlerin huzurlu bir sonbahar gününü andırıyordu aynı zamanda beni kavuruyordu.
Sevgilim...
Benim seni öldürmem gerekiyordu ama sen çoktan benim tekrar ya...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
─── ⋆⋅☆⋅⋆ ── 🌄🍁☂️🌌 ── ⋆⋅☆⋅⋆ ───
"Sende tuzağıma düştün Scara... Dermişim."
Kazuha gülmeye başladı ama ne gülme. Bu insanlar neden benimle dalga geçmeyi bu kadar çok seviyor?
"Kazuha sence komik mi?"
"Üzgünüm ama o kadar gerginsin ki neredeyse elle tutulacak vaziyette."
Kazuha daha çok gülmeye başladı. Kollarını karnına sarmış ve hafif öne doğru eğilmişti.
"Kazuha biz buraya eğlenmeye değil tutsaklardan bilgi almaya geldik."
Kazuha'nın kahkası biraz azaldı ama hâlâ gülüyordu. Başını biraz yukarı kaldırdı.
"Hadi ama Scara bu kadar ciddi olma."
"Güvenmediğim kişilere karşi hep ciddiyimdir."
Kazuha gözlerini devirdi. Kendini toparladı ve tekrar dik pozisyona geldi.
"İyi madem şu odadan başlayalım."
Kazuha başıyla en sağda kalan odayı gösterdi. Yönümü oraya çevirdim ve oraya doğru yürümeye başladım.
"Burda hangi grubun ajanı var?"
Kazuha yanıma gelmişti. Fark ettim ki yanında silah vardı. Eğer ani suikast yapmam gerekirse ilk önce Kazuha'dan silahı almam gerekiyordu yoksa o beni öldürürdü.
"Hexenzirkel olması lazım."
Kazuha cebinden anahtarları çıkardı. 5-6 tane anahtar vardı. Kazuha içlerinden birisini seçti ve kapının kilitlerini açmaya başladı. Kapının bir sürü kilidi vardı, üstüne üstlük demirler ile korunuyordu.
Kazuha tüm kilitleri açtıktan sonra içeri girdik. Burda kan kokusu daha net hissediliyordu ve çoğu kan lekesi yeniydi. Odadın en ucunda elleri ve ayakları bağlı bir şekilde yerde kanlar içinde uzanan bir adam vardı. Üstünde sadece iç çamasırları vardı.
Kazuha'nın gözlerinde yine hiç bir duygu kırıntısı yoktu. Kazuha dahada dikleşti ve adama doğru yürümeye başladı. Bende Kazuha'nın peşinden adama doğru ilerledim.
Adam tirtir titriyordu. Burası buz gibiydi ve adam neredeyse çıplaktı. Buda yetmezmiş gibi işkence edilmişti. Adam bizi, daha doğrusu Kazuha'yı, görünce gözlerini korku ve nefret bürüdü. Hâlâ titriyordu ama olabildiğince belli etmemeye çalışıyordu.
Kazuha adama daha çok yaklaştı. Tek eliyle adamın çenesini kavradı ve kendine çekti.
"Artık konuşacak mısın, yoksa daha çok mu kan dökmek istersin?"
