ភរិយាជើងកាង [𝐂𝐨𝐦𝐩𝐥𝐞𝐭𝐞𝐝✅]

ភាគទី18:ទីបំផុតថ្ងៃនេះក៏មកដល់⚔️

𝐖𝐚𝐫𝐧𝐢𝐧𝐠🔞
ជុងគុកអោនទៅប្រថាប់បបូរមាត់ល្មើយទាំងរោលរាទោះជាម្ចាស់បបូរមាត់កំពុងតែសន្លប់បាត់បង់ស្មារតីក៏ដោយ បើតណ្ហានាយឡើងដល់100អង្សាទៅហើយនរណាទៅទ្រាំបានទៀតនោះអាអូនតូចក្នុងខោគេងើបសឹងតែធ្លាយខោទៅហើយ។នាយកម្លោះលូកអណ្ដាតចូលទៅប្រលែងជាមួយអណ្ដាតដែល នៅស្ងៀមមិនមានការកម្រើកអ្វីសោះ បាតដៃមាំលូក ទៅអង្អែលទ្រូងរលោងរបស់នាយតូចថ្នមៗម្រាមដៃក្រាស់ៗរបស់នាយចាប់ផ្ដើមចាប់ច្បិចលើចុងទ្រូងនាយតូចឈ្លីងលេងដោយកម្រោល។
«ហ្ហឹស..ហឹម»នាយតូចចាប់ផ្ដើមលាន់សម្លឹងថ្ងូរឡើងក្នុងបំពង់ក៌ បញ្ជាក់ថាគេភ្ញាក់ពីសន្លប់ហើយ ដៃស្រឡូនចាប់ផ្ដើមលើកស្រាក់ក៌រាងក្រាស់ថើបផ្ដោះផ្ដង់តបតយ៉ាងជំនាញ រីឯជុងគុកបានថេយ៉ុងបែប នេះនាយក៏ញោចស្នាមញញឹមចេញមក ។នាយតូចរមួលខ្លួនទៅឆ្វេងទៅស្ដាំចុះឡើងៗ ខណៈដែល អណ្ដាតក្ដៅគគុករបស់ជុងគុកកំពុងអោនលិតខាំញីញក់លើសាច់ទ្រូងពើតៗរបស់គេ
«ជុង..អាស...»ថេយ៉ុងពើតទ្រូងហុចអោយជុងគុកខណៈដៃទាំងសងកំពុងខ្វាចខ្នងជុងគុកបង្កជាស្នាម ក្រញាំពាសពេញខ្នងក្រាស់ ប៉ុន្តែនាយកម្លោះហាក់ លែងទទួលបានអារម្មណ៍ឈឺទៀតហើយព្រោះនាយកំពុងតែងប់ងល់នឹងក្លិនខ្លួនផ្កាឡាវេនឌឺដែលសាយភាយចេញពីខ្លួនប្រាណរបស់នាយតូច។
«អាស..ឈឺណាស់ជុង...»ប្ដូរពីខ្វាចខ្នងមកជាវាយនាយឌឹបៗព្រោះតែនាយកម្លោះខាំចុងទ្រូងរបស់គេ
ហឹម!!ជុងគុកក្រហឹមក្នុងបំពង់ក៌បន្តិចទាំងពេញចិត្តពេញថ្លើមទាំងមាត់នៅបឺតជញ្ជក់ចុងស្រួចនោះជាប់។
តាមចិត្តរបស់នាយចង់តែដាក់ចូលក្នុងខ្លួនរបស់រាងតូចភ្លាមៗទេប៉ុន្តែដោយខ្លាចថាគេឈឺផ្សារទើបសុខចិត្តដាស់អារម្មណ៍តណ្ហារបស់គេអោយកើនឡើងខ្លាំងសិនព្រោះមិនចង់អោយគ្រាដំបូងរបស់គេមានអារម្មណ៍ថាឈឺផ្សារខ្លាំង។
«ទ្រាំណាឈឺតែបន្តិចណា»នាយកម្លោះងើបចេញពីទ្រូងរបស់នាយតូចហួសទៅខ្សឹបដាក់ត្រចៀកទេស្រាលៗទន្ទឹមនឹងដៃកំពុងប្រលេះឡេវខោរបស់ខ្លួនសម្រាតចុះក្រោម។
«អូនស្អាតណាស់ថេយ៉ុង ស្អាតដល់ថ្នាក់បងមិនចង់អោយនរណាផ្សេងសម្លឹងអូនឬឃើញអូនឡើយបងចង់តែចាប់អូនឃុំទុកនៅក្នុងបន្ទប់ជាប់ទេ»លឺសម្ដីព្រានរបស់ជុងគុកដូចនោះថេយ៉ុងក៏បែរមុខចេញទាំងអៀនព្រានមុខគេឡើងក្រហមអស់ទៅហើយ គេស្វាងហើយស្វាងតាំងពីជុងគុកចាប់ផ្ដើមលុកលុយចុងទ្រូងរបស់គេមកម្ល៉េះ។
ជុងគុកអោនទៅបឺតជញ្ជក់មាត់ថេយ៉ុងម្ដងទៀតខណៈដែលដៃរបស់នាយកំពុងសាប់ល់ភាពរឹងមាំរបស់ខ្លួនញាប់ឆ្អេររហូតដល់វាឡើងសរសៃររវាម។ជុងគុកចាប់ត្រកៀកថេយ៉ុងអោយហុចមករកខ្លួនបន្តិចរួចក៏សកភាពរឹងមាំចូលក្នុងចន្លោះរន្ធតូចមានពណ៌ផ្កាឈូកព្រឿងៗសន្សឹមៗខ្លាចថាគេឈឺ
«អាស..ជុង..ឈឺណាស់..ហ្ហឹកៗ»ថេយ៉ុងស្រែកឡើងចាចនៅពេលដែលតំបន់របស់ខ្លួនចាប់ផ្ដើមឈឺផ្សារព្រោះតែទំហំរបស់ជុងគុកមិនតូចឯណានាយ តូចពេបមាត់យំខ្សឹបខ្សួលលើកដៃសស្រាក់ក៌ជុងគុកជាប់។
«សឺត..តឹងខ្លាំងណាស់ថេយ៍អូនសម្រួលអារម្មណ៍បន្តិចទៅកុំរិតបងខ្លាំងពេក»
«ហ្ហឹក..ជុងវាឈឺណាស់..ហឹម..អឹម..»លឺសម្រែកឈឺចាប់របស់នាយតូចដូចនោះជុងគុកក៏ប្រញាប់អោនទៅប្រថាប់មាត់រាងតូចជាថ្មីដើម្បីអូសទាញគេអោតធ្លាក់ក្នុងភ្លើងតណ្ហាម្ដងទៀត។ដៃទាំងសងជុងគុកចាក់លើកជើងរបស់ថេយ៉ុងបងគៀបនឹងចង្កេះខ្លួនរួចក៏កម្រើកចង្កេះបញ្ចេញចលនាដកចេញដាក់ចូលយឺតៗ ទាំងមាត់នៅពង្វក់នាយតូចនៅឡើយ។
ប្រហែលជាយូរបន្តិចទើបជុងគុកដកមាត់ចេញពីថេយ៉ុងព្រោះឃើញថាគេដូចជារាងសាំបន្តិចហើយ
«អឹស..អាស..អា»ថេយ៉ុងហើបខ្លួនឡើងពីពូកស្រាក់ក៌នាយកម្លោះជាប់ថ្ងូរឡើងដោយភាពសុខស្រួលតាមអារម្មណ៍ស្នេហ៍ដែលជុងគុកផ្ដល់អោយ
«ហ៌កក...ស្រួលណាស់»នាយក្រាស់ចំហកមាត់ឡើងបន្ទាប់ពីទទួលបានភាពសុខស្រួលពីរន្ធស្នេហ៍របស់ថេយ៉ុង ដៃម្ខាងច្រតទៅលើឯម្ខាងទៀយទាញចង្កេះតូចអោយខិតមកជិតខ្លួនងាយស្រួលក្នុងការអុក នាយកម្លោះសម្លឹងមើលដងខ្លួនថេយ៉ុងព្រមទាំងផ្ទៀងស្ដាប់សម្លេងថ្ងូរមួយសន្ទុះហើយគេក៏ប្រាកដចិត្តថានាយតូចលែងឈឺហើយទើបចាប់ផ្ដើមអុកចង្កេះសម្រុកយកមួយទំហឹងតែម្ដង
«អឹស..អាស..ជុង..អូន...»ថេយ៉ុងថ្ងូរក្បែរត្រចៀកជុងគុកល្វើយលាយឡំនឹងការចង់និយាយអ្វីម្យ៉ាងប្រាប់នាយក្រាស់ប៉ុន្តែគេមិនអាចធ្វើបានព្រោះតែកម្លាំងសម្រុករបស់ជុងគុកគឺខ្លាំងមហាសាលដល់ថ្នាក់ខ្លួនគេរលាក់ដូចទឹករលកយ៉ាងអ៊ីចឹង។
ព្រូស!!ផាច់!!
ជុងគុករុញថេយ៉ុងអោយផ្ដេកទៅពូកវិញព្រមទាំងលើកដៃទះគូទសរក្រពុំរបស់នាយតូចមួយដៃលាន់ឡើងផាច់ ធ្វើអោយថេយ៉ុងចាប់ប្រែទឹកមុខទៅជាស្មូញៗតាមរបៀបថាឈឺ
«អាស..ជុង..កុំធ្វើ..អឹស..ចឹងអី..»ថេយ៉ុងចាប់ផ្ដើមរមួលខ្លួនជាថ្មីនៅពេលដែលដៃមាំរបស់ជុងគុកក្រសោបកូនប្រុសរបស់គេសាប់មួយៗ
«ហឹម..អឹម..»នាយក្រាស់អោនទៅបឺតជញ្ជក់ក៌របស់ថេយ៉ុងបងហកជាស្នាមជាំក្រម៉ៅៗពាសពេញបរិវេណក៌ស្របនឹងដៃកំពុងសាប់លើកូនប្រុសថេយ៉ុងបណ្ដើរអុកចង្កេះញាប់ៗបណ្ដើរ
ផ្លាប់ៗៗ!!
សម្លេងកកិតសាច់គ្នាលាន់លឺរងំពេញផ្ទៃបន្ទប់អមជាមួយនឹងសម្លេងថ្ងូរយ៉ាងក្រលួចរបស់គូស្នេហ៍ទាំងពូរធ្វើអោយរាត្រីកាលក្រោមពន្លឺព្រចន្ទនាយប់នេះប្រែទៅជារ៉ូមេនទិច។
«Ahhhh/សឺតតតត»សម្លេងថ្ងូរនៃចំណុចចុងក្រោយរបស់ពួកពោលឡើងព្រមគ្នាបញ្ជាក់ថាពួកគេដល់គោលដៅហើយ។ជុងគុកបង្ហើបខ្លួនចេញបន្តិចទាំងដកដង្ហើមញាប់ៗមិនចាញ់មនុស្សនៅក្រោមទ្រូងប៉ុន្មានទេ នេះត្រឹមតែមួយក្ដារសោះគេហត់សឹងតែដង្ហក់ខ្យល់ទៅហើយ
«មិចក៏បងមិនបញ្ចូលវា?»ថេយ៉ុងចាប់ផ្ដើមចងចឹញ្ចើមចូលគ្នានៅពេលដែលជុងគុកដកភាពរឹងមាំចេញពីរាងតូចនៅពេលដែលគេដល់កំពូល មិនបញ្ចូលតែបែរជាបាញ់នៅលើដងខ្លួនរបស់គេ
«ហេតុអ្វីត្រូវបញ្ចូល?»
«ចុះហេតុអ្វីបញ្ចេញចោល?»
«ខ្លាចអូនមានកូន»
«ចុះក្រែងបងចង់បានកូនហី?»មកដល់ចំណុចនេះថេយ៉ុងកាន់តែឆ្ងល់ព្រោះតាំងពីនាយមកក្រែងជាជុងគុកហីដែលអង្វរអោយគេពរពោះអោយខ្លួននោះស្រែកថាចង់បានកូនក្ដែងៗតែដល់ពេលមានឪកាសហើយបែរជាមិនចង់បានទៅវិញ?គេចង់ធ្វើអីទៅ?
«អឹមបងចង់បានកូនតែមិនមែនពេលនេះទេ អូនសម្រាកទៅដំបូងបែបនេះអាចនឹងឈឺខ្លាំងណាស់»ជុងគុកដកខ្លួនចេញពីលើគ្រែទាញកន្សែងរុំល្វែងក្រោមដើរចូលបន្ទប់ទឹកបាត់ ទុកអោយកែវពណ៌ត្នោតមួយគូនោះសម្លឹងគេដោយចងចឹញ្ចើមហាក់ឆ្ងល់នឹងកាយវិការគេមិនស្ទើរទេ
«គេចង់ធ្វើអីអោយប្រាកដទៅ?»នាយតូចនៅតែមិនយល់គេមានបំណងអីទៅ?ហេតុអ្វីមនុស្សគេពិបាក យល់ម្ល៉េះ?គេដូចជាអាថ៌កំបាំងដល់ហើយរកតែចំណុចតូចមួយអោយនាយតូចចាប់សឹងតែមិនបានសោះ
_____________
មួយសន្ទុះធំក្រោយមកជុងគុកក៏ចេញមក ប៉ុន្តែទឹកមុខនាយដូចជាមិនសូវស្រស់បោះប៉ុន្មានទេ
«បងសុំទោស~~សឺត»នាយកម្លោះដើរមកក្បែរនាយតូចដែលកំពុងលង់លក់យ៉ាងស្កប់ស្កល់រៀបចំគេអោយគេងអោយបានរៀបរយទើបហួសទៅថើបថ្ងាស់របស់គេបន្តិច នាយកម្លោះឈរសម្លឹងមុខរបស់នាយតូចមួយសន្ទុះទាំងមានអារម្មណ៍ថាខុសចំពោះគេជាខ្លាំងប៉ុន្តែសួរថាគេមានជម្រើសទេ?ចម្លើយច្បាស់ជាទេ...។
បន្ទាប់ពីមើលមុខនាយតូចអស់ចិត្តហើយនាយក៏បោះជំហ៊ានទៅកាន់ទូសម្លៀកបំពាក់ទាញសម្លៀកបំពាក់នៅខាងក្រោមក្នុងប្រអប់ខ្មៅចេញមក វាជាអាវប្រភេទអាវធំនិយាយអោយស្រួលយល់ជាឈុតសម្រាប់មនុស្សមានអំណាចខ្លាំងឬហៅបានថាម៉ាហ្វៀ។
«វាដល់ពេលហើយ..»ក្រោយពីស្លៀកពាក់រួចជុងគុកក៏ដើរចេញទៅជាមួយនឹងទឹកមុខគួរអោយខ្លាចជាពិសេសគឺកែវភ្នែក! កែវភ្នែកខ្មៅដុតកប់ទៅដោយគំនុំ។នាយដើរមកដល់ខាងក្រៅមានឡាននៅចាំរួចជាស្រេចមិនមែនមួយគ្រឿទេប៉ុន្តែវាមានដល់ទៅ6គ្រៅឯណោះមើលទៅដូចជារាជបុត្រយ៉ាងអ៊ីចឹង។ ឡានក៏ចាប់ផ្ដើមបញ្ឆេះនឹងបើកចាកចេញទៅជាបន្តបន្ទាប់រហូតដល់អស់ពីទីនោះ
______________
ប្រហែលជាសន្ទុះធំឡានទាំង6គ្រឿងក៏បើកមកឈប់ចតនៅមុខវិមានធំល្វឹងល្វើយមួយ វិមាននោះគឺ[គីមជេយ៍វិមាន]
ពីត..ពីត..
សម្លេងសុីផ្លេលាន់ឡើងរំពងដល់ថ្នាក់ធ្វើអោយលោកគីមអ្នកាស្រីឌីឡេនព្រមទាំងអ្នកបម្រើក្នុងផ្ទះក្រោកមកគ្រប់គ្នា
«នរណាគេក៌អត់ការងារធ្វើសម្បើមមេសមកសុីផ្លេឡានកណ្ដាលអាធ្រាតបែបនេះ?»លោកគីមជ្រួញចិញ្ចើមចូលគ្នាទាំងម៉ួម៉ៅមនុស្សកំពុងតែគេងលក់ស្រួលបែរជាមកសុីផ្លេឡាន កូនពីណាគេអីក៏ប៉ាភ្លីប៉ាភ្លើម្ល៉េះ?
«ចាំខ្ញុំទៅមើលសិនលោកម្ចាស់»អ្នកបម្រើប្រុសម្នាក់ដើរចេញទៅបើកទ្វារមើលថានរណាមកសុីផ្លេឡានស្មានេះ
ផាំង~~~
គ្រាន់តែទ្វាររបងបើកភ្លាមអ្នកបម្រើម្នាក់នោះក៏ត្រូវដេកដួលដោយសារតែគ្រាប់កាំភ្លើងរបស់ជុងគុក
«នេះជាមូលហេតុដែលឯងក្រមកបើកទ្វារអោយយើង»នាយកម្លោះពោលឡើងអំណាចទ្វារក៏ត្រូវបានបើកឡើងធំឡានទាំង6ក៏បរចូលខាងក្នុង។ កម្លោះចនដើរចេញពីក្នុងឡានជ្រែកហោបៅតម្រង់ទៅខាងក្នុងផ្ទះ
«ខានជួបគ្នាយូរហើយលោកប៉ាក្មេក»ជុងគុកនិយាយទៅកាន់លោកគីមដែលកំពុងអង្គុយនៅសាឡុងដោយប្រើទឹកមុខកំណាច គឺញញឹមបែបចងគំនុំ
«ស្មានតែនរណាតាមពិតជាកូនប្រសារក្រៅខោសោះ...»លោកគីមងាកមកតបនឹងជុងគុកយ៉ាងរំភើយព្រោះគាត់មិនទាន់ដឹងថាជុងគុកជានរណានោះទេ..
«ខ្ញុំមកស្មានេះរំខានលោកប៉ាក្មេកឬអត់?»ជុងគុកដើរមកអង្គុយលើសាឡុងម្ខាងនៃគាត់លើកជើងគងលើតុចោទសួរទាំងលើកចិញ្ចើមឌឺ
«រំខានច្បាស់ជារំខានណាស់ ហើយបើអត់ការងារអីទេបកក្បាលត្រឡប់ទៅផ្ទះក្ររហាមរបស់ឯងវិញទៅកុំអោយជាប់ឈាមក្រនៅលើបរិវេណផ្ទះយើង យើងវារអើមណាស់»លោកគីមពោលទៅកាន់ជុងគុកដោយមិនសូម្បីតែរអាបន្តិចសោះឡើយ
«មែនហើយកូនប្រសារគួរតែប្រញាប់ទៅវិញទៅជៀសវាងជាប់ឈាមក្រនៅផ្ទះម៉ាក់ក្មេក»លោកស្រីឌីឡេនបន្តពីក្រោយប្ដីទាំងញញឹមពេបជ្រាយ
«កូនប្រសារខំមកលេងហើយមិនទទួលស្វាគមន៍បែរជាដេញអោយទៅវិញទៀតជាប៉ាម៉ាក់ក្មេករបៀបណានឹង?»
«របៀបណាក៏បានតាមដែរយើងចង់ឆាប់ទៅវិញទៅអាក្ររហាម....ផាំង
និយាយមិនទាន់ទាំងចប់ចុងចប់ដើមផងស្នូរកាំភ្លើងមួយគ្រាប់ក៏លាន់បន្លឺឡើង
«ឯងឆ្កួតទេអី?ឯងចង់ធ្វើស្អីយើង?»លោកគីមក្រោកឈរស្ដីអោយជុងគុកផាំងៗដោយភាពខឹងសម្បារតែក៏ប្រែទឹកមុខមកជាភ័យវិញនៅពេលដែលជុងគុកតម្រងកាំភ្លើងមកកាន់គាត់
«ជុក..ជុក..លោកប៉ាក្មេកកុំកាចពេកអី»នាយកម្លោះក្រោកឈរយកកាំភ្លើងមកផ្ចុះរហូតដល់ថ្ងាសគាត់ ប៉ុន្តែក៏ស្រាប់តែលេចវត្តមាននរណាម្នាក់នៅពីក្រោយខ្នងនាយ
«ទីបំផុតថ្ងៃនេះក៏មកដល់»មួយប្រយោគអមជាមួយនឹងកាំភ្លើងផ្ចុងក្បាលពីក្រោយធ្វើអោយជុងគុករាងស្រឡាំងកាំងបន្តិចដែរ នរណាគេកំពុងផ្ចុងក្បាលនាយ?
____________________________
TO BE CONTINUE.....
JEON WARREN💜