Moonlight Sunrise

☀️⃤²²

The Day Before

"Jeong acil bir işim çıktı da, işin yoksa kafeyi sen kapatır mısın?" bulaşıkları yıkamayı bitirince arkadaşına baktı.

"Olur hyung. İşim yok zaten." gülümseyip öpücüğünü küçüğüne gönderdi Felix.

"Saol bebeğim. Yarın sabah görüşürüz, iyi geceleer!" montunu giyip çıktığında boş kafede göz gezdirdi Jeongin. Hava kararmak üzereydi. Yalancı şafak insanları gece olmadı diye kandırırken beş dakika sonra kararcağını biliyordu Jeongin. Açılan kapı sesiyle o tarafa döndüğünde bir grup gencin kafeye girdiğini gördü. Gözü hafif ısırsa da aralarından birini, yinede çıkaramıyordu. Kasaya geldiklerinde yüzünü dönen o çocukla susmuştu bile. Kartı kaldırıp konuştu.

"Bize buranın ünlü brownilerinden ve güzel refreshalarından hazırlar mısınız.." gözlerini çıkardığı çocukla yutkundu. "Jeongin-"

"Tabiki hemen." elindeki kartı indiremediği için hızla post cihazını ayarlayıp kaldırdı. "Buyrun." gözünü çeviremediğinden arkadaşlarından biri kartı alıp dokunmatikle okutmuştu bile. "İstediğiniz yere oturun hemen getiriyorum." tezgaha arkasını dönüp yapmaya başladığında çok rahatsız hissediyordu. Bikaç yıl önce hayatından tamamen sildiği çocuğu karşısında görmek biraz bunaltmıştı.

Bütün sipharişleri hazırlayıp tepsiye koyduğunda dalgın bir şekilde masaya yürürken yaklaştığında dengesini kaybetmiş ve olmasını en istemediği kişinin kollarına düşmüştü. Tepsiyi hızla Jeongin'in elinden kurtaran çocuk kollarında küçük kalan çocuğa şefkatle baktı.

"In konuşabilir miyiz güzelim?" eskiden hitap ettiği şekil şekli ve güzelim demesiyle sinirlerini köpürtmeye başlamıştı bile.

"Teşekkür ederim fakat saygı eklerinizi bozmayın." tepsiyi hızla alıp brownileri ve içecekleri masaya koyduğunda hızla lavaboya ilerledi. Arkasında bıraktığı iki ayrı kişinin çift gözü vardı, sonrasında ikisi de aynı anda harakete geçmişti zaten.

Musluğu açıp elini yavaşça yıkadıktan sonra hafifçe yüzüne vurdu soğuk suyu. Sinirleniyordu çünkü bu çocuk hala hiçbirşey olmamış gibi davranıyordu. Yüzündeki su kuruduğunda içeriyi boş bırakmamak için dışarıya çıktı. Tahmin ettiği gibi hava kararmıştı. Kapıyı kapatıp gidecekken kolundan çekildiğini hissetti.

"In... Dinle beni lütfen-"

"Öyle seslenme bana!" sinirlerine hakim olamayıp bağırdığında çocuk kollarının arasına almıştı onu. İtmeye çalışmıştı ama başaramıyordu.

"Özür dilerim In, sarhoştum sadece sarhoştum. Bidaha seni bulamadım... Ben yapmak istemedim, inan bana." sertçe konuştu.

"In deme dedim bana. Madem yapmak istemedin, ayrıldığımız günde neden tekrar ona gittin o zaman Heeseung?!" daha sıkı sardığında, Jeongin iğrendiğini hissediyordu. "Dokunma bana, sarılma çekil."

"Özür dilerim diyorum, lütfen affet beni-" hızla ses ve etrafındaki kollar gittiğinde çırpınmayı bıraktı.

"Sikeyim sığar mısın sen! Git dedi ve sen hala sülük gibi yapışıyorsun." Heeseung ani güçle afallamasına rağmen doğruluğ yakasına yapıştı.

"Asıl sanane amına koyayım kimsin sen!" Changbin sadece iç çekip yumruğunu sıktı.

"Hyung boşver-"

"Jeongin içeriye git." tam ağzını açıcakken büyüğünün bakışlarından dolayı içeriye adımladı.

"Emirlerini dinliyor, fuckbody falan mısınız siz yoksa? Küçük sürtüğündür şimdi o seni-" Changbin'in hızlı yumruğuyla afallamıştı bile.

"Kelimelerine dikkat etmezsen ben dikkat ettiririm. O çocuk ne senin nede benim sürtüğüm sok bunu aklına." kollarını düzeltirken devam etti. "Seni burda mahvedip kendimi çok güzel tatmin ederdim fakat, içerde beni stresle bekleyen bir melek varken bunu yapamam. Sende arkadaşlarını al ve bir an önce defol burdan." karanlık koridordan ilerledi Changbin. "Unutmadan sevgilimin yanına birdaha yaklaşma."

...

Kafeyi hızla terk etmelerinin ardından stresle tezgahı silen tilkiye baktı Changbin. Yerinde duramayan biriydi ve bunu biliyordu, fakat dakikalardır ağzını bıçak açmıyordu."Kimdi o?"

"Boşver hyung. Öylesine biri." elinden çekilen bezle başını kaldırmak zorunda kaldı.

"Aynı yeri on kere silince birşey değişmiyor Jeong. Bana anlatabilirsin biliyorsun." yavaşça iç çekti.

"Eski sevgilim. Daha doğrusu beni aldatan eski sevgilim." tezgaha yaslanıp büyüğüne baktı. "Avusturalyada ben daha lisedeyken tanıştık. Uzun süre konuşmamızın ardından birbirimizden hoşlandığımızı fark ettik. Abim de o sıralar bana asla karışmazdı. Burdaydı zaten, uzun süre güzel bir ilişkimiz oldu fakat sonrası hüsran. Arkadaşlarımla kafa dağıtmaya gitmiştik. Alkollü bir mekandı fakat almamıştım. Tanrının göstermek istediği birşeymiş ki o gün, orda bir kızla öpüşüyordu. Kendimden iğrenmiştim o zaman. Bu gün bana sarıldığında o gün ne hissettiysem aynılarını hissettim. Bir tanıdığın dediğine göre ayrılığımız ilk gün de o kızla yatmış." omzunda ağladığı günki gibi sarıldığında Changbin, kıkırdadı. Kafeye ilk giren oydu ve tavlamalıydı dimi? Sallamadı ve konuşmaya başladı.

"Neyse boşver bunları... Biliyor musun geçen gün sen daha kafeye gelmeden önce kafeye giren ilk kişiyi tavlarsam abim bana karışmayacaktı." Changbin kaşlarını çattığında devam etti. "Fakat kafeye sen girdiğin için o gün yapamadım hyung."

"Neden... Sana tavlanmamdan korkuyor musun Jeong? Yoksa fazla mı çirkinim." kafasını iki yana salladı kaslı kolların içinde. O da kollarını karşısındaki büyüğünün boynuna doladı.

"Hayır. Çok karizmatiksin Seo Changbin~ Özellikle bu gün Heeseung'u soğuk kanlılıkla uyarırken..." omzuna koydu. "Beni benimseyip sevgilim derken." git gide derinleşen sesi ile yutkundu. Korktuğu şeyler başına geliyordu. Yakınlıklarından dolayı ne yaptığını bile bilmezken belindeki kollar yüzünden sarhoş gibiydi.

"Sende çok güzelsin Yang Jeongin. Özellikle şu an bana cilve yaparken..." karşısındaki hafif çocuğu kolaylıkla kaldırıp tezgaha oturttu. "Böyle konuşurken... Kendime hakim olamayabilirim Yang..."

"Olmana hiç gerek yok hyung." göz göze geldiklerinde çenesindeki eller ile büyüğünün dudaklarına yönlendirilmişti Jeongin. Tam o sırada giden elektrikleri önemsemeden öpüşmeye devam ettiler.

❁

❁

❁

FINAL YAPMADIM YINE IYISINIZ

Jeongbine ozel bi bolum oldu daha cok

Ama sonucta hicbir eksigimiz kalmadi artikk

OPULDUNUZ🥹

GAYGAYY SEVIORUM HEPINUZU