Hazan Vakti| Asker&Doktor

Hazan Vakti| 32

🖇️Umarım severek okuduğunuz bir bölüm olur.. Keyifli okumalar dileriiim.

🖇️Satır arası yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın lütfen.

🖇️Bu bölümü Azrqqwww Hellokittylovekuromi ithaf ediyorum..

32.Bölüm

'Daha son sözü söylemedi hayat. Belki yarınlar, mutlu sonlar var. Yeniden başlamak yorar insanı ama; sonunda kavuşmak, mutlu olmak var.' demişti Nazım Hikmet. Haklıydı. Bu söz tam olarak beni yansıtan bir sözdü. Bundan bir yıl önce hayat benim için farklıydı. Bıkmışlık, monotonlaşmış hayat, ailevi sıkıntılar ve kalabalık içinde yalnızlığı hissetmek. Tam olarak yaşadığım hayat buydu. 

Özel bir hastanede kendim olamayarak, annemin kurallarına uymak zorunda olan, oradan oraya savrulan biriydim ben. 

Sadece aldığım tek bir kararla, yaptığım doğru bir hamleyle tüm hayatımı değiştirip her şeye sil baştan başlayarak bir yola çıkmıştım. Bu yolda bana annelik yapmayan biyolojik annemi silmiş, dostum dediğim kişilerin gerçek yüzünü görmüştüm.

Bu yolda yürürken düşmüş, birçok olaydan sonra psikolojim yerle bir olsa da kalkıp devam etmeye çalışmıştım. Yorulmuş, yıpranmıştım. Ama tüm bu yorgunluğumu yol arkadaşım yüklendiğinde her şey benim için daha da kolay hale gelmişti.

Burada kendim olmuştum, oradan oraya savrulmaktan kurtulup kendimi bir yere ait hissetmiştim. Merhametli, şefkatli ve bir o kadar da güzel düşünceli adamın kalbinde kendime bir yer bulmuş ve oraya hiç ayrılmamak üzere yerleşmiştim. Bundan sonra ne ben ondan gidebilirdim ne de o benden.

Elimdeki çerçeveye bakarak Alparslan'ın yüzünü parmağımla sevdim. Kim derdi ki Semra ablanın getirdiği bu çerçeveye kardeşiyle olan fotoğrafımızı yerleştirerek evin en güzel yerine koyacağımı. Semra abla ve Nazlı o gün evime geldiğinde bana bunu söylese karşı çıkardım ama şimdi iyi ki diyordum. İyi ki benim yolum buraya düşmüştü ve ben iyi ki onunla tanışmıştım.

Akşam için hazırlık yaparken ister istemez düşüncelere dalmıştım. Nereden nereye gelmiştik bu bir yılı geçkin sürede. Neler gelip geçmişti başımızdan. Nihayet mutlu olabildiğimiz günlere gelmiştik. Geçen hafta aldığımız evlilik kararından sonra dün Funda teyzemler Diyarbakır'a gelmişlerdi ve nişan tarihini net bir biçimde belirlemek, yapılacakları konuşmak için yemek organize etmiştik.

Onlar her geldiğinde Semra ablalarda toplandığımız için bugün bir farklılık yapmak istemiş onları ben davet etmiştim. Nihayet hafta sonumu nöbet olmadan geçirebileceğim için bugünü onlara ayırmak istemiş ve seve seve hazırlanmıştım. 

Yemek masasını kurmadan evvel evin tozunu almaya başladığımda düşünceler ister istemez zihnime dolmuştu. Elimdeki çerçeveyi bibloların ortasına dikkatlice yerleştirerek sehpaya doğru ilerledim. Bir tek oranın tozu kalmıştı. Orayı da hallettikten sonra malzemeleri kaldırıp salondaki masayı düzenlemeye başladım.

Masa örtüsünü serdikten sonra tabakları, kaşık ve çatalları, hazırladığım meze ve salataları masaya dizdim.