Hazan Vakti| Asker&Doktor

Hazan Vakti| 44

🖇️Keyifli okumalar dilerim<3

🖇️Satır arası yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın lütfen..

🖇️Bu bölümü demonsata7 EfsaNilay_00 ithaf ediyorum..

44.Bölüm

Alparslan Türkoğlu'nun anlatımından,

32 yıllık hayatımın en güzel sabahına uyanmıştım bugün. Boynuma çarpan sıcak soluklar, burnumda o çok sevdiğim koku, göğsümde bir ağırlık. Galiba en çok bu şekilde uyanmayı seviyordum.

En güzel sabahlarımın mimarı, Hazan Türkoğlu. Ailem, karım, yol arkadaşım.. İyi ki tanışmıştım onunla, iyi ki Diyarbakır'a gelmişti. Kalbim bunca yıl onu beklemişti ve ben onunla tamamlanmıştım. Kalbim sahibini bulmuştu ve mütemadiyen onun ismini sayıklayacaktı.

Gece her ne kadar geç uyusak da kendimi dinç hissediyordum. Hazan'ın uyanmaması için yavaşça komodindeki telefonuma uzanarak saate baktım. Ardından telefonu tekrar komodine bırakarak kolumu Hazan'a doğru atıp sarıldım.

Her ne kadar onu uyandırmak istemesem de uçağa geç kalmamak için uyandırmam gerekiyordu. Saçlarını öperek derin bir nefes alırken Hazan başını göğsümden kaldırıp bana arkasını döndü.

Aramıza koyduğu mesafeyi sıfıra indirerek arkasına geçerek dirseğimi yatağa koydum ve başımı yumruk yaptığım elime yasladım. Diğer elimle Hazan'ın önüne gelen saçlarını geriye doğru çekerek yan profilinden yüzüne baktım. Mışıl mışıl uyuyordu.

Yüzüne doğru yaklaşarak ilk önce yanağını öptüm, hiçbir şekilde tepki göstermezken yanağının çenesiyle birleşen kısmını öperek tekrar bekledim. Sadece derin bir iç çektiğine şahit olarak gülümsedim. Yavaşça boyun girintisine dudaklarımı bastırdıktan sonra siyah aşklı saten geceliğin açık bıraktığı omuz başına dudaklarımı bastırdım.

Yerinde kıpırdanarak sırt üstü uzandığında biraz önceki pozisyonuma geçerek onu izlemeye devam ettim. Gözlerini kırpıştırarak aralarken bu haline gülümsedim. Bakışlarımız buluştuğunda gün şimdi aymıştı benim için.

"Günaydın." Uyku mahmuru bir şekilde konuştuğunda elimi yanağına götürerek elmacık kemiklerini okşadım. "Günaydın güzel karım." Yüzünde aşık olduğum gülümsemesi peydah olurken bende büyükçe gülümsedim.

"Saat kaç, geç kalmadık değil mi?" birden yattığı yerden doğrulurken konuştum. "Sakin ol daha vaktimiz var, güzel bir kahvaltı yaptıktan sonra yola çıkarız." dediğimde Hazan biraz önce kalktığı yere tekrar uzandı. "Keşke yatak keyfi yapmak için vaktimizde olsaydı."

Kolunu bana doğru uzatıp sarılırken bende kolumu beline doğru sardım. "Hiç merak etme bunun için bir haftamız var. İstersen gün boyu yataktan hiç çıkmayız." dedim imalı bir şekilde. Hazan burnundan nefes vererek güldü. "Ona o zaman karar veririz."

Kollarımın arasında düzenli bir şekilde nefes alıp verirken uyumaması için tekrar konuştum. "Ben kalkıyorum, mutfakta bizim için güzel bir kahvaltı hazırlıyorum sende hazırlanıyorsun anlaştık mı?"

"hm hm." Mırıldanarak söylediği şeyle birlikte güldüm. Muhtemelen ben gittikten sonra direkt olarak uykuya dalacaktı. Yorgundu biliyordum ama kalkması gerekiyordu artık. "Bak gidiyorum." diyerek yataktan kalktığımda belli belirsiz başını salladı.