Angel Of The Worst Section

Part 22

REX'S P.O.V.

It's hell! Everything's hell!

Hindi ko hahayaang mauto nila ako para pagkatiwalaan ko sila and end up messing my own plans dahil sa tiwalang minsan nang nagpabagsak sa ama ko. Kung kailangan ko na ding umabot sa puntong ibabaon ko sila sa lupa, gagamit ako ng dahas para lang hindi nila masira ang plano kong paghihiganti.

Naalala ko pa nang araw na yun and I can never forget that moment. Yunay ang mismong araw kung kelan nawala sa akin ang lahat--- ang pangarap ko, ang pag-asa ko, ang tiwala ko at higit sa lahat... ang ama ko.

*FLASHBACK*

"Dad! ," sigaw ko habang nakatingin sa kanya mula sa medyo may kalayuan.

"Stay there, sweetie. Daddy can still hold on this ," he answered.

Gusto ko siyang lapitan. Duguän ang buong katawan niya at naghahabol na ng hininga. Nakatutok sa ulo niya ang bäril na si Professor Leonard Cohen ang kasalukuyang may hawak.

Nanginginig ang mga kamay niya at umaagos ang kanyang luha. Halata sa kanya na nag-aalangan siya sa balak ipagawa ni Daddy sa kanya. Gusto niyang pätäyin siya ni Professor Leonard Cohen at alam kong hindi niya yun kayang gawin.

Pero kung maloloko nila ang lahat sa Underground Society, ako hindi. Alam kong wala nang bala ang hawak niyang bäril kahit nakatutok ito sa ulo ng ama ko. Which means, someone might be the real culprit and not Mr. Cohen. Nilingon pa ako ni Daddy at ngumiti siya sa akin.

"Sweetie, I know you're smart enough to understand. Seek... ," sambit niya sa akin.

Ang salitang yun... ngayon ko lang naintindihan.

Humarap siyang muli kay Professor Leonard Cohen... and he nodded.

Alam kong palabas lang dapat ito. Pero bumulägta sa sahig si Daddy nang makarinig kami ng putok ng bäril galing sa matäas na lugar. 

Nagtataka ako.

Hindi nagpahäläta si Professor Leonard kaya ganun din ang ginawa ko at patago kong hinahanap sa bawat sulok ng lugar na yun ang bumaril sa kanya. I played the game they want me to and I keep it secret na alam ko ang lahat.

Gälit ako.... sobra.

Alam kong nasa Underground Society pa rin ang lalaking bumäril sa kanya.

For months, I keep seeking information by my own. Walang akong inutusan na äsong kumahol o ibong umawit ng impormasyon para sa akin. Walang ibong kumäkanta ng sikreto. I decided to turn into a Dark Angel. Be the demon myself.

I changed.

For months, I keep it secret na ang taong nagpalaki sa akin nang mawala si Daddy... ay mismong ang taong pumätay pala sa kanya. Si ninong. Napag-alaman ko nang siya ang pumätay mismo sa ama ko.

I seek revenge by having a chance to end his life.

*END OF FLASHBACK*

"Ano ba! ," sigaw ko sa napakalawak na hallway ng mansyon nang pumasok ako.

"S-Sorry po, Lady Jhayd ," paumanhin niya sa akin.

Agad niyang kinuha ang gamit ko na halos ibäto ko sa kanya sa sobrang bagal niyang kumilos. Naiiritä ako. Nangawit na ang kamay ko bago pa niya abutin ang gamit ko. 

Kaylangan kong magpanggap na ipokretang anak sa harap ni ninong.

Agad kong inipit sa pagitan ng kamäo ko ang buhok niya at namílípit siya sa sakit.

"L-Lady Jhayd, pasensya na po. Hindi ko na po uulitin ," maluha -luha niyang sabi.

"Talagang hindi mo na mauulit yan dahil pupütulin ko yang wälang kwénta mong kamay! Nagtatrabaho ka sakin tapos ganyan ang inaasal mo? Niloloko mo ba ako? ," sambit ko.

Agad kong inalis sa harapan ko ang pagmumukha niya at binäto ko siya pasübsob sa sahig.

I have to show my demonic side.

Ako dapat ang bätas dito.

"Hija, wag mo nang pagbuhätan ng kamay ang maid. Intindihin mong pagod lang siya ," usisa naman ni Ninong.

Tsk! Ang taong pumätay sa ama ko...

"Kung napapagod na siya, magpalit na tayo ng bagong maid. Madali lang naman siyang ibaon sa hukay! ," saad ko bago tuluyang pumunta sa kusina ng mansyon.

I took a sip in a cup of tea na nakahanda na para sa akin.

"Hindi mo pa ba balak pirmahan ang papeles ng daddy mo? ," tanong niya.

Halatang halata ka na, Ninong. Sa loob ng three years mula nung mamatay si Daddy, yan na ang binabanggit mo. Hindi ka na ba makapaghintay, Ninong? Gusto mo na bang daanin natin sa dahäs ang lahat?

Lihim akong natawa. 

Hindi ako makapaniwala na ang taong tulad niya ang pinagkatiwalaan ni Daddy. The only mistake he did was to trust this man.

The man who fooled him... and killéd him.

I sighed. 

"Sinabi ko na noon, Ninong. Not until I found out who the culprit is."

Agad siyang natawa. Hindi siguro siya makapaniwala... o baka naman hindi na talaga siya makapaghintay na maging kanya ang buong Underground at dispatsahin ako.

"Three years nang pätay ang ama mo. For sure, nasa kung saan nang lugar ang taong yun ngayon at uminom ng wine dahil araw-araw nagdiriwang sa pagkämätay niya ," may sarkästikong tono sa salita niya.

Naiinip ka na ba talaga, Ninong? Ano ba'ng nagawa niyang mali sayo?

"Ang häyop na yun... magdiwang na siya habang marami pa siyang oras dahil siguraduhin kong kapag nalaman ko kung sino talaga siya, gagänti ako."

Sounds childish but I would. I'd kíll him when he said it himself na siya talaga ang pumätay kay Daddy. I will never hesitate to kíll him at once!

"Take a rest, dear. Kailangan mo yan ," aniya at pinilit akong papasukin sa kwarto ko.

Hindi ako nanlaban. Just go with the flow. Na para bang chess piece lang ako na nagagalaw freely. And they will never knew it's checkmate until I do. One day, I, the Queen of this game, will checkmate!

Sa bawat sulok ng mansyon, alam kong may CCTV na nakalagay. Kasing liit man halos ng nunal kung tingnan sa malapitan pero buong kwarto ang nakikita. Walang sulok na hindi tanaw. Baka nga pati pinakamaliit na alikabok, eh, nahahagip pa ng CCTV.

Kaya kailangan ko mag-ingat sa galaw dahil pati sa room, naglagay na rin siya ng lamok.

I have to be careful.

Play the game they want me to... and succeed with my plan.